Goed Nieuws. De familie Kwaak heeft de verhuizing naar open water grotendeels goed doorstaan. Joop en Zina hebben de familie teruggevonden. (Moeders had dat kleine kale plekje op de kop en is dus goed herkenbaar)
Er zijn helaas twee afvallers maar dat is echt minimaal in de eendenwereld. Op de onderste foto (van 6 juni) staan de tien overgebleven kuikens allemaal. Op de twee bovenste is moeders nog te zien.
Dat is tenminste een echte afsluiter. De vraagtekens zijn weg en het is goed afgelopen. Fijn!
Laatste update 26-5-2010
De hele familie is met de noorderzon vertrokken. Moeders had een gaatje in de schutting gevonden waar de kuikens door konden en ze heeft ze daardoorheen gelokt. De hele familie was de morgen van de 26ste ineens verdwenen en hoewel Joop en Zina nog gezocht hebben in de omgeving, weten ze nog steeds niet waar de family gebleven is.
Moeders had een kaal plekje op de kop (van een opdringerige woerd waarschijnlijk) dus als ze nog een moedereend met kuikens vinden zouden ze haar nog kunnen herkennen maar voorlopig is het zomaar afgelopen. Jammer. Na alle moeite die ze voor de familie hebben gedaan was het leuker geweest als ze hadden geweten hoe het de eendentroep precies is vergaan. Maar het is niet anders. Eenden. Onvoorspelbaar. En niet altijd even slim. Al moet je er bewondering voor hebben dat moedereend haar kroost uit een goed omheinde tuin toch weg heeft gekregen. Grote complimenten voor Joop en Zina die er alles aan gedaan hebben om de familie veilig en gezond te houden. Veel teveel mensen zouden de eieren al weggehaald hebben. Of de hele familie na uitkomen van de eieren door de dierenambulance weg hebben laten brengen.
Het begint: Half April 2010;
Ergens in de polder, kwamen Joop en Zina tot de ontdekking dat een brutale eendenvrouw zich in hun fraai aangelegde tuin had gevestigd. Onder een grote buxusstruik bleek deze eend een nest vol eieren, 12 stuks, te bebroeden.
en ze kwamen ongeveer een maand later nog allemaal uit ook.
En als u nu meent dat dat alleen maar grappig is en leuk en dat je er geen omkijken naar hebt als moedereend er bij is, dan is dat toch iets te optimistisch gedacht.
Joop en Zina de tuin moesten hun tuin aan alle kanten met gaas kuikenproof maken. Zodat ze zelf ook nog een plekje hadden om poepvrij te zitten. Zodat er geen kuikens klem zouden kunnen komen te zitten op riskante plekken.
Ook moesten ze nog een paar trapjes in de vijver maken en van het nest naar de tuin, zodat de kuikens op eigen kracht overal konden komen.
Als je zo'n familie eenden in de tuin hebt voel je je er verantwoordelijk voor. Als je je tenminste betrokken voelt bij de natuur. Dan houd je ze in de gaten alsof je zelf de moedereend bent en zorg je dat er geen kuikens op plaatsen raken waar moeder ze niet kan bereiken. Want dan gaan kuikens namelijk dood. Dan bewaak je de hele troep en jaagt katten, kraaien EN de reiger weg vóórdat ze toe kunnen slaan en je jaagt zelfs een woerd weg die moedereend na eén van haar uitstapjes naar huis gevolgd was en lastig begon te worden. (Wilde eenden mannen zijn namelijk echt onbeschofte piraten).
Dan slaat je de schrik om het hart als moedereend op een dag met een poot tussen twee keien vast komt te zitten en, als ze dan uiteindelijk toch zelf los komt, een paar dagen wat moeilijk blijkt te lopen. En elke keer als moeders even haar kuikens in de steek laat om ergens anders rond te kijken, tel je de minuten omdat je bang bent dat ze helemaal niet meer terugkomt en jij met 12 weeskuikens blijft zitten.
Gelukkig blijkt de tuin goed bij moedereend in de smaak te vallen. Ze komt nog steeds terug van haar uitstapjes en is, als er geen kapers of lastige mannetjes in de buurt zijn, lekker op haar gemak.
En de kuikens zijn er, op het moment dat ik dit schrijf, ook allemaal nog. Iets wat in de vrije natuur meestal niet lukt, lukt bij Joop en Zina wel. Want moedereend heeft twee extra bewakers in dienst.
Deze eend is blijkbaar erg handig in het kiezen van een nest locatie. Niet alleen is het beschut, er zit een complete veiligheidsdienst bij met camerabewaking.
In de vrije natuur komt het vaak, erg vaak, voor, dat complete nesten door rovers worden gedood of dat er maar een enkel kuiken overleeft.
Overigens ligt de tuin op loopafstand van groot open water. Als ze straks dus te groot worden voor de tuin (of ze hebben die met de grond gelijk gemaakt) kunnen ze al wandelend terug naar de vrije natuur.
Maar tot het zo ver is, zitten ze prima bij Joop en Zina.
Hieronder staan de Kuikens zoals ze rondwiebelen op 22-5-2010. Ze zijn flink gegroeid en alles is nog steeds gezond.
En de foto hieronder is van dezelfde dag als de woerd zich opdringerig gedraagt. Weggejaagd door Joop en Zina maar vanmorgen op 25-5-2010 was dat kreng er alweer.
Maar de menselijke beveiliging heeft hem wederom de deur gewezen. Die eendenmoeder heeft dat erg goed geregeld.
