Koninklijke Bibliotheek

Ik kreeg een maand geleden bericht dat deze site sinds deze maand opgeslagen wordt in de Koninklijke Bibliotheek om de informatie die ik hier geef te bewaren voor het nageslacht ook als technische ontwikkelingen ervoor zorgen dat de site zelf verloren gaat. Ik vind dat een grote eer.

Kuikens 2 maanden

Duo Bijnadood is grootgebracht en doet het perfect. Ze zitten goed in de veren en kunnen vliegen.
Ze vechten onderling maar dat is normaal voor dit soort kuikens in de puberteit. Het zijn echt geen lieverdjes die Nonnetjes.
Ondertussen heeft Nena een tweede nest uitgebroed. Dat is de eerste keer dat ze dat gedaan heeft. Het waren er 5 maar eén kuiken heeft de eerste 5 minuten op het water niet overleefd. Een tweede lag na drie dagen dood op de kant dus ik ben een beetje huiverig voor de resultaten van dit nest. Nena is geïrriteerder dan met een eerste nest en voor mijn gevoel warmt ze de kuikens ook niet zo nauwgezet op als ik van haar gewend ben. Het zou een aftelrijmpje kunnen worden.
Nena en haar nieuwe kuikens nemen de grote vijver dus in beslag.
De kuikens van het eerste nest zitten op het terras met een kinderbadje als vijver. Ik heb daar een net overheen gespannen want de havik lust wel een lekker hapje. Afgezien daarvan kunnen ze dus vliegen maar weten ze niet waar ze heen moeten als ze het terras zouden verlaten. Dan kunnen ze overal terechtkomen met alle gevaren van dien.
Bob, het mannetje zit in het achterste gedeelte van de ren waar hij ook een geïmproviseerd badje heeft.
Het duo kuikens van het eerste nest moet eerst een tijdje bij de volwassen eenden gezeten hebben om hun gedrag te kunnen kopiëren. Het tweede nest gooit dus roet in het eten. Nu moet ik dus wachten tot de overgebleven 3 kuikens van dat nest groot zijn. Je kunt geen kuikens van zo'n verschillende leeftijden bij elkaar zetten totdat ze allemaal volgroeid zijn. Dan gaan er namelijk zeker doden vallen. Als alle kuikens dan op hetzelfde niveau zijn qua verwildering kunnen ze de natuur in. Dat gaat nu nog lang duren helaas, maar er is niets aan te doen. Afwachten maar.
Dit is met afstand het meest arbeidsintensieve jaar ooit en het had wel wat minder gemogen van mij. Daarnaast heb ik ook nog een kattenslachtoffer onder mijn hoede. Een mus die bij vrienden is afgeleverd door de kat. Ik heb het maar geprobeerd al had ik er weinig vertrouwen in. Een mus is toch andere koek dan een eendenkuiken. Maar het gaat ver boven verwachting. Nog meer werk dan de eenden want mussen eten veel vaker en zijn totaal hulpeloos (nestblijvers). Een eendenkuiken doet alles zelf na een aantal dagen voeren maar een mus blijft afhankelijk tot het allerlaatst. Grappig is dat hoewel de mus al wat veren had toen hij kwam, hij toch tam is geworden. Hij laat zich dus makkelijk pakken en gaat op mijn vinger of schouder zitten als hij gevoerd wil worden. Dat maakt het allemaal veel werkbaarder. Sinds gisteren eet hij ook zelf in de geïmproviseerde ren met bebladerde takken om op te zitten. Er staat een curver bak onderin met zand waar hij kleine steentje uit kan halen voor de spijsvertering en zaadjes en graan om zelf te eten. Regelmatig wil hij nog een pipetje gemalen en papperig mengsel van zaad, meelwormen en eendenkorrel (voor de eiwitten) maar het einde is in zicht

kuikens 3,5 weken

Duo Bijnadood doen het boven verwachting prima. Het was kantje boord in het begin maar ze zijn toch sterk en normaal geworden. Ze zijn bezig met het verenkleed dat al stevig door het dons heenprikt.
Ze zijn vrij veel lek geweest en hebben een paar weken lang steeds maar enkele minuten op het water gezeten maar ook dat is veel beter geworden. Ik weet nu dat, als ik ze nog net kan redden van een stille dood in de broedkorf, ik ze ook meteen kan voeren omdat ze dan al langer dan 24 uur bezig zijn en/of de energie van de dooier dan op is.
Het was een dilemma maar ik heb toch het spuitje met gemalen eendenkorrel en water geprobeerd omdat het vorig jaar met de enkele overlevende toch nog mis ging. Dat zal daar aan gelegen hebben.
Dit duo gaat het redden. Er is wel tegelijkertijd de dreiging van een tweede nest. Geen jaar is blijkbaar hetzelfde. Nena broedt alweer. Of dat nest kans van slagen heeft is voorlopig onduidelijk. Ze heeft nog nooit een tweede nest aangelegd. Ik weet niet of het levensvatbare eieren zijn, hoeveel het er zijn en of ze het doet omdat ze de twee overlevende kuikens steeds op het terras ziet. Ik weet wel dat ze weer krengig doet tegen Bob die steeds als ze uit de broedkorf komt een veilig heenkomen zoekt. De reservevijver is weer schoon en daar dook ie vanmorgen meteen in. Als er werkelijk een tweede broedsel komt wordt het nog problematisch. Tegen die tijd (eind Juli, 28ste waarschijnlijk) is duo Bijnadood bijna volwassen. Die zouden dan naar de grote vijver hebben gemoeten om te verwilderen maar als Nena daar zit met nieuwe kuikens kan dat niet. Heb ik al gezegd dat Nonnetjes met jongen helemaal niet vriendelijk zijn? De reservevijver is eigenlijk te klein voor 3 eenden dus dan moet Bob op het terras en het 1ste broedsel in de reservevijver. Dat wordt nog wat. Maar goed, we zullen zien. Bob is in de rui en zal binnenkort weer in zomerpak zitten. Het is maar de vraag of hij nog wel vruchtbaar is zo aan het eind van de paartijd. We zullen zien

IMG_20170629_121131S

Kuikens 1 week

Het was een kalme broed dit jaar en die verliep als de meeste andere jaren, vandaar dat ik het niet nodig vond om erover te schrijven, maar na 28 dagen werd het snel dramatisch.
Ik wist dat er wat gaande was omdat Nena al langer in de broedkorf bleef dan normaal en dat kondigt meestal de verschijning van de uitgekomen kuikens aan.
Tot nu toe gebeurde dat altijd in de loop van de morgen.
Maar het ging weer eens anders deze keer.

Rond een uur of vijf 's middags was er iets waar Nena helemaal van in de war raakte.
Ze kwam naar buiten en zocht in de struiken alsof ze daar een kuiken verwachtte.
Omdat de morgen al lang voorbij was had ik al aangenomen dat de kuikens pas de volgende dag zouden opduiken.
Maar haar gedrag liet zien dat er iets mis was en ik ben meteen gaan kijken of er inderdaad een kuiken in de struiken zat maar dat was niet zo.
Ik besloot daarom in de broedkorf te kijken.
Daar lagen 3 dode kuikens, eén compleet en niet aangepikt ei met nog een dood kuiken en twee kleintjes die al opgedroogd, maar bijna dood waren. Ze bewogen alleen zwakjes.
Die twee heb ik maar meegenomen want Nena kon er niks meer mee.
Mijn dochter heeft ze in haar handen opgewarmd terwijl ik de couveuse met warmtelamp klaarmaakte en ze leefden onverwacht toch weer op terwijl ik dat deed.
Omdat ze weinig energie hadden heb ik besloten om ze te voeren met een papje van zeeëendenkorrel (rijk aan eiwit) en water met behulp van een klein plastic spuitje.
Normaal hoef je uit het ei gekomen kuikens de eerste 24 uur niet te voeren maar in dit geval waren de kuikens al langer uit het ei en bovendien hadden ze
zo te zien al alle energie verbruikt. Misschien waren de 24 uur nog niet om maar ik verwachtte dat ze de nacht niet zouden overleven als ze niets te eten zouden krijgen.

Op dit moment, 1 week oud, doen ze het prima. Ze groeien goed op meelwormen en twee maal daags dat eendenkorrelpapje, dat ik geef omdat meelwormen wellicht te eenzijdig voedsel zouden zijn.
Ze zijn actief en bij vlagen piepen ze oorverdovend.
Ik heb er nog over gedacht om ze terug naar Nena te brengen maar die reageerde niet als de kuikens luidkeels piepten en als zij zelf riep reageerden de kuikens ook niet, terwijl ze elkaar goed kunnen horen.
Mijn werkkamer ligt naast de eendenvijver en met de ramen open is de afstand maar een paar meter.
Blijkbaar hebben ze te weinig kunnen communiceren om een band op te bouwen want de kuikens beschouwen mij als hun ouder.
Dat heeft voordelen want ze vangen om ze te kunnen voeren is daarom geen enkel probleem. Ze zijn watervlug dus als ze willen vluchten wordt vangen lastig.
Dat heb ik bij het vorige duo gemerkt in 2013.
Op dit moment zijn ze al een paar dagen lek en willen ze niet zwemmen maar ik zet ze een keer of vier per dag in een bak met water zodat ze zich blijven wassen daarna.
Na nog geen minuut willen ze er weer uit en dat laat ik ook toe. Ze voelen wanneer ze nat tot op de huid zijn en dan koelen ze te snel af.
Dat vet komt vanzelf wel op gang op deze manier. Als ze tenminste niet ziek of gebrekkig zijn.
Bob (het mannetje die elk jaar apart moet omdat Nena hem niet in de buurt wil hebben tijdens broed en met kuikens, heb ik maar weer bij Nena op de vijver gelaten.
Ze zijn het nog aan het uitvechten.