KUIFEENDEN (Aythya Fuligula)

Luckyportret
Kuifeend vrouwtje

henkportret
Kuifeend woerd

[Meer Foto's volgen nog]
Kuifeenden zijn zeer rustige Duikeenden. Ze zwemmen graag in stroming (rivieren als de Maas) of op heel ruim water (grote meren maar ook de zee) en zoeken alleen in de winter gezelschap van andere eenden.
De vrouwtjes zijn de baas net als bij Nonnetjes.
Ze eten eiwitrijk en eiwitarm voedsel veroorzaakt vetzucht (te dikke Kuifeenden) en kan de gezondheid schaden.
Van eiwit arm voer eten ze namelijk meer dan het maagje kan verwerken en daar worden ze dik van.
Ze kregen dan ook Zeeëendenkorrel van Kaspar Faunafoods. Eerder combineerde ik dat met eivoer en opfokkorrels voor watervogels maar omdat ze dat te lekker vonden aten ze daar teveel van.
Henk kreeg er uiteindelijk een mottig verenkleed van en begon er slecht uit te zien. Toen het dieet naar pure drijvende 35% eiwitkorrel was teruggebracht verbeterde zijn gezondheidstoestand snel weer.
Overigens horen Kuifeenden vrij dun te poepen. Als de poep te dik wordt is dat een teken dat het voer niet rijk genoeg is.
Dan wordt hun stofwisseling te traag.

In de winter krijgt de woerd zijn prachtkleed en door scherpe kopbuigingen naar beneden en boven, en zachte fluitgeluiden imponeert hij het vrouwtje.
Het vrouwtje bepaalt wanneer en of er gepaard wordt.

Lucky is de reden geweest waardoor ik eenden ben gaan houden. We hebben haar als eéndagskuiken op een dag op ons terras gevonden (een roofvogel had haar blijkbaar laten vallen) en grootgebracht en er eigenlijk later een vijver omheen gebouwd (waarbij zij logeerde bij een aardige eendenhouder) omdat ze erg interessant bleken te zijn.
Maar de Kuifeenden bleken niet te kunnen aarden in mijn vijver. Die is diep genoeg maar te afgesloten denk ik zelf. Er staat een schutting omheen en ik geloof dat Kuiven uitzicht nodig hebben.
Bovendien konden ze niet geweldig opschieten met de Nonnetjes omdat die hyperactief zijn en teveel energie hebben.
Waar het dus precies aan ligt dat ze niet tot nestelen kwam weet ik niet. Feit was dat ze geen nest maakte en dat is een teken dat het haar niet beviel.
Ze paarden wel maar er kwamen geen eieren.
Daarom heb ik haar begin Mei 2012 toch vrijgelaten bij de Wittsee vlak over de grens. Dat is een erg ruim merencomplex met zelfs een speciale roerdomp biotoop waar ze het vast beter naar de zin zal hebben.
Het is er rustig en dunbevolkt met allerhande soorten eenden en alle types waterlandschap zijn er te vinden.

Toen de vijver klaar was en Lucky hiernaartoe verhuisde had ze wel net 6 kuikens. De vijver waar ze logeerde had dus wel een geschikt uitzicht. En ook al zaten daar ook Nonnetjes en nog veel andere vogel- en eendensoorten in dezelfde ren, en was de vijver maar een 30 centimeter diep, dat bleek haar wel aan te moedigen om een nest te maken.

5 kuikens zijn hier grootgeworden en uiteindelijk weer teruggegaan naar Lucky's logeeradres. De 6de heeft het niet gehaald. Dat was vermoedelijk het kuiken dat de eerste dag onderkoeld was geraakt, bijna gestorven, en met de warmtelamp weer opgepept moest worden. Dat is wel gelukt maar zo'n kuiken krijgt daar wel een klap van.
Vergeleken met Nonnetjeskuikens zijn de kuifeendkuikens rustiger. Ze rusten meer en zijn niet aan eén stuk door actief. En als ze wel actief zijn zijn ze bedachtzamer en ontspannener.
Ze dobberen graag rond. terwijl de Nonnetjeskuikens aan eén stuk door eetbaars zoeken.

In tegenstelling tot een kunstmatig grootgebracht kuiken als Lucky, zitten natuurlijk grootgebrachte kuikens weken eerder in een volledig verenkleed. Dat komt natuurlijk omdat ze veel meer op het water zitten.
Alle 5 kuikens kregen een verenpak dat lijkt op het zomerkleed van een woerd. Maar pas bij de eerste echte rui wordt zeker of het woerden of eenden zijn.
Lucky is altijd bruin geweest. Maar dat verenpak ontstond langzamer en ze was ook regelmatig lek dus waarschijnlijk is dat verenpak niet helemaal op de normale manier tot stand gekomen.
Niet dat dat erg is. Lucky is altijd een echte wilde eend geweest en toen het verenkleed eénmaal klaar was zat het als gegoten. Ze is ook nooit tam geworden.
Na een week of 6 nam ze al meer afstand van mij als pleegouder en kwam de wilde eend in haar steeds meer naar boven.
Toen het verenpak eénmaal compleet was begon ze ook vrij snel met vliegpogingen. Daar begonnen de natuurlijk grootgebrachte kuikens trouwens niet eerder mee.
Dus ze heeft eerdere achterstand uiteindelijk gewoon weer ingehaald.

Hoe de broedtijd verloopt bij Kuifeenden kan ik niet uit eerste hand beschrijven. In de boeken staat beschreven dat ze langs de waterkant broeden en vaak niet in een kast (soms wel) en op haar logeeradres had Lucky haar nest ook gewoon onder een struik gemaakt.
Vandaar dat ik nogal wat struiken langs de vijver heb. Maar dat mocht niet baten.
De broedtijd duurt blijkbaar 24 tot 28 dagen en als het allemaal lukt kunnen er 6 tot 9 kuikens komen.