Het begon allemaal in mei 2009.
We zaten lekker achter ons huis aan de slootkant. Af en toe hoorde wij wat piepen en gingen op onderzoek uit. Al gauw zagen wij een klein eenden pulletje op een lelieblad zitten.
Verder zagen wij geen andere eenden in de buurt.
Wij hielden het nog even in de gaten maar ze bleef maar piepen en zat te rillen van de kou.
Ik heb toen maar een netje gepakt en het eendje uit het water geschept.
Wij hebben toen een handoek gepakt en hebben het eendje er lekker in gerold.
Gelukkig had ik nog een grote konijnenkooi staan.
Ik heb daar wat kranten in gelegd en daar over heen wat zaagsel.
Wij hadden ook toevallig nog een kruik. Ik heb een oude trui gepakt en daar de warme kruik ingerold en vervolgens in de kooi gelegd.
Toen het eendje bij de trui gelegd zodat ze lekker warm kon blijven.Nog even een bakje water in de kooi en verder maar afwachten of ze de volgende dag zou halen.
Het was een eendje van misschien net een dag oud dus weet je maar nooit of ze het dan wel zou gaan redden.
De volgende morgen dus snel naar de logeer kamer waar de kooi stond.
Tot onze verbazing zat ze boven op de trui en keek vrolijk in het rond.
Ik ben toen eerst naar de dierenwinkel gegaan en heb daar opfokvoer voor kuikens gekocht.
Ik heb wat voer in een bakje gedaan en gemengd met water.
Nu maar afwachten of ze wel ging eten. Het eten ging al snel de goede kant op.
S'avonds weer een warme kruik, waar ze ook gelijk weer lekker tegenaan ging liggen.
Ik had ook gelezen dat het goed is om een spiegeltje in de kooi te zetten zodat ze kon zien dat ze een eend is.
Dat werkte ook prima.
Inmiddels begon ons kleine eendje al aardig te groeien.
Als ik de kooi ging schoonmaken zat ze heerlijk op mijn schouder en keek naar alles wat ik aan het doen was.
Ik ben toen begonnen met het bij voeren van gedroogde muggenlarven waar veel vitamine en eiwitten in zitten.
Als ik s'morgens met het blikje bij de kooi kwam stond ze al bij het deurtje te wachten [ze vond ze heerlijk].
Wij keken er van op dat ze zo snel begon te groeien.
De kooi was groot genoeg, maar ja, een eend hoort gewoon lekker buiten.
Ik had nog een klein rubberbootje.
Ik heb daar wat water in gedaan en op de bodem een steen gelegd.
Nu kwam de zwemles.de eend in het water nou dat was helemaal geweldig.
Af en toe ging ze even op de steen zitten en begon gelijk te poetsen en te wassen wat een prachtig mooi gezicht was.
Omdat wij het zielig vonden om hem weer in zijn kooi te doen had ik besloten om een kooi te maken in het slootje achter ons huis.
Ik had er een trappetje in gemaakt zodat hij ook in de ren kon zitten.
Ik voerde nog steeds bij met muggenlarven maar zelf begon hij ook van alles te vinden wat eetbaar was.
Na de vakantie hebben wij besloten om de kooi open te doen zodat hij vrij kon zwemmen in de sloot.
Kwek was eerst nog een beetje bang van de eenden die kwamen kijken maar dat ging al snel de goede kant op.
Zodra kwek even te ver ging begon ik even te fluiten en kwam ze gelijk naar mij toe.
Inmiddels heeft onze kwek een vriendin gevonden van haar eigen soort.
Ze zijn altijd samen. Als ik nu fluit komen er 2 eenden aan rennen.
Iedere morgen zitten ze samen bij de voordeur voor een boterham.
Onze vondeling is nu een mooie dame geworden.
Fam Kramer
Zaandam
Treurig Laatste Bericht:
Kwek† is tijdens de laatste strenge vorstperiode (dec.2009) onder het ijs gedoken en er niet meer onder uitgekomen.
Meneer Kramer heeft haar dood gevonden toen het ijs dunner werd .
Wat een drama! Wat jammer!
Eenden leven natuurlijk erg gevaarlijk maar je hoopt als eendenpleeg toch dat je beschermeling overal doorheen rolt.
Kwek heeft het niet gehaald.....