Ik kan het zelf bijna niet geloven maar er komen nog steeds meldingen binnen over Wilde Eenden-kuikens. Dat is toch een beetje van de gekke. Het is al ver in November maar een aantal Wilde Eenden weten dat blijkbaar niet.
Ik neem aan dat voor elke melding misschien honderden gevallen niet gezien worden. Dus de eendenwereld is van slag.
De kuikens die op dit moment nog geboren worden hebben heel weinig kans. Het voedselaanbod wordt schaarser waardoor ze moeilijker groot worden en bovendien vallen ze nu heel erg op in een bijna bladerloze natuur. De rovers zien ze daardoor veel makkelijker en die willen ook nog wel een keer een stevige maaltijd voordat de winter echt invalt. Het enige wat je kunt doen om de kuikens een kans te geven is bijvoeren. Geen brood, maar opfokkorrels en eivoer en witlof e.d. Aan brood hebben ze niks. Dat vult alleen maar en helpt ze niet groeien.
Als ze de eerste drie weken, ondanks alle tegenspoed, toch doorkomen hebben ze weer een kans. Ze kunnen dan hun eigen temperatuur regelen en zijn al niet meer volledig van Moedereend afhankelijk.
Moedereend kan trouwens elk moment opgeven, omdat zij de winter wel aan voelt komen. Op het moment dat het voor haar beter is, gaat ze er vandoor en laat de jongen achter.
Dat wil niet zeggen dat de kuikens niet voor kortere periodes alleen gelaten kunnen worden. Dat kan ook. Dus moet je ze niet meteen pakken.
Als ze minder dan twee weken oud zijn mag die afwezigheid niet lang duren. Hooguit een half uur denk ik. Want de kuikens moeten, vooral in kou, heel regelmatig en vaker worden opgewarmd.
Als ze eén opwarmbeurt missen, is het al snel voorbij voor het kuiken.
Het is erg treurig als het niet lukt maar ook in de zomer sneuvelt misschien wel 90 procent van alle kuikens. De natuur kent geen genade.
Ik word er wel blij van dat er wel mensen zijn die zich dat aantrekken.

Tags: Wilde eenden, Broeden, nesten

Tja, het was weer erg toevallig allemaal. Ik stond in de kamer met mijn dochter te praten, rond een uur of vier vanmiddag, en toen ik even door het raam naar buiten keek, zag ik een bolletje langzaam door het gras bewegen aan de overkant van de weg (een hondenuitlaatstrook). Het leek van die afstand net een steen maar ik wist meteen dat het een egel was.
Een heel kleintje nog, zag ik, toen ik hem van dichtbij bekeek. En mager. Hij had zelfs een taille. Dat mag niet in deze tijd van het jaar.
Om die tijd lopen ze normaal gesproken ook nog niet rond en bovendien moeten ze al lekker dik zijn om door de winterslaap te kunnen komen.
Ik heb 'm daarom maar opgepakt en de dierenambulance gebeld. Die zouden over een uur komen. Ik heb hem zolang in een curverbox gezet, en hem van water en een bakje voorgeweekte duikeendenkorrels voorzien (egels zijn alleseters en de eendenkorrels zijn zeer rijk aan proteinen) Ik had niet verwacht dat hij meteen zou gaan eten maar dat deed hij wel. Uitgehongerd blijkbaar.
Hij is ondertussen naar de egelopvang waar hij tot het komend voorjaar zal blijven. Ik zou hem zelf hebben gehouden tot het voorjaar (eerst vetmesten en dan verhuizen naar een koudere plek zodat ie kan overwinteren) maar dat is illegaal tegenwoordig. Vroeger, als kind, heb ik dat wel regelmatig gedaan. We woonden bij een park en daar zaten er heel veel. Het kwam bijna jaarlijks wel voor dat er eéntje niet op tijd onder de pannen was.
Het was bijna routine om ze dan een handje te helpen. Maar misschien is het wel beter zo.

Mocht je egels zien lopen in deze tijd van het jaar, vooral als het nog licht is, kijk dan even of hij flink rond en gezond is. Zo niet; overdragen aan de dierenambulance.
GEEN MELK GEVEN want daar kunnen ze absoluut niet tegen. Kattenvoer (uit blik natuurlijk) vinden ze lekker en daar worden ze groot en sterk van. Hondenvoer is weer niet goed.


De eerste paar minuten in de bak


Na tien minuten in de bak. De dunne poep rechts kan komen van zijn lege spijsverteringssysteem, maar misschien heeft hij ook al melk gehad van iemand.

Vandaag zijn we toch nog even wezen kijken om te zien of we Riddle nog konden vinden en ja hoor, dat konden we.
Met veel zoeken en rondlopen.
Hij zat op ongeveer 200 meter van waar het filmpje ophoudt. Maar gelukkig niet meer verstopt tussen het riet.
Gewoon midden op het water. Alle andere wilde eenden, Talingen en Krakeenden hadden trouwens middagpauze ( het was iets na twaalven) maar Riddle niet.
Hij was hier ook altijd al zo actief rond de middag.
Verkijk je vooral niet op de kleuren, Als hier de zon op zijn bolletje scheen leek zijn snavel ook veel geler en zijn kop groener (vergeleken met die twee foto's van gister).
En ik heb de kleuren ook nog iets omhoog gegooid omdat ik dat zo mooi sprekend vind.
De bruine wangen verraden hem gelukkig nog.
Dat maakt het ook zo moeilijk om zo'n eend terug te vinden.
Maar ik ken hem erg goed en heb geen enkele twijfel dat dit onze vriend is.
Hij was ontspannen aan het rondzwemmen, aan het badderen en verdween uiteindelijk ook in het riet.
Over een paar dagen zijn die laatste bruine veren uit zijn kop verdwenen en dan herken ik hem ook niet meer.
Dus dit is het allerlaatste bericht over Riddle. Is dat een mooi einde van het verhaal of niet?

De afgelopen week maakte Riddle zich opeens onmogelijk. Hij raasde bij vlagen (meestal rond de middag) door de ren en joeg de andere eenden de stuipen op het lijf. Maar wat erger was, hij bleek opeens veel teveel amoureuze belangstelling te krijgen voor Lucky. Die is niet gebouwd op een wilde eend van twee keer haar formaat en ze hinkte dan ook flink vorige Donderdag.
Ik vroeg me al af waar dat door kwam maar zag toen Riddle afgelopen Vrijdag bovenop haar duiken.
Hij laat niet alleen met zijn nieuwe verenpak (bijna klaar) zien dat hij een wilde eendenwoerd is...

Hij moet de natuur in. Kan niet anders. Want in de winter begint de balts al en dan zou Lucky het veel te zwaar te verduren krijgen.
Het weer zit gelukkig erg mee. Maar misschien is dat ook wel de reden dat Riddle's hormonen opeens zo heftig opspelen.
Gisteren hebben mijn vrouw en ik een fantastische plek uitgezocht en vanmorgen zijn we hem daar gaan uitzetten. Hij zit nu in Duitsland, vlak over grens, in de Wittsee.
Een prachtig en behoorlijk uitgestrekt natuurgebied met een groot meer en diverse kleinere vennetjes, met een overvloed aan watervogels. Gisteren zag ik er zelfs een Roerdomp en die had ik nog nooit gezien.
Maar er zitten ook Zomertalingen, Reigers, Wilde eenden, Zwanen, Meerkoeten en Waterhoentjes, Aalscholvers en Futen.
Er is een filmpje van gemaakt, vooral voor Amaryl natuurlijk, zodat ze weet waar die Riddle nu uithangt.
Natuurlijk moet hij nog wennen en is hij schuw in het riet gaan zitten, maar beter kan hij het eigenlijk niet hebben dan daar.
Hier onder staan de laatste foto van Riddle in mijn vijver en de eerste van Riddle in de vrije natuur met bovendien een foto van de natuur om hem heen.
In het filmpje zie je veel meer mooie shots van de omgeving.

Er is niet veel nieuws meer te melden. Het broedseizoen met alle drukte, ruzie en bijzonder gedrag is voorbij. Beide Duikeend vrouwtjes zijn nu in de rui. Lucky kan even niet vliegen. Henk wel weer. Die is alweer klaar.
Riddle voelt zich nog steeds prima thuis en laat zich soms fraai fotograferen.



Vanmorgen was er paniek op het water en omdat het langer duurde dan normaal, wanneer de Havik of de Reiger overvliegt, ben ik buiten gaan kijken wat de opwinding precies veroorzaakte.
Het bleek een rode eekhoorn te zijn die op het dak van mijn werkkamer aan het rondneuzen was. De eerste keer dat ik die fraaie rover zo dicht bij huis heb gezien. Ik heb ze wel eens in de hoge bomen een paar straten verder gezien, maar nog nooit in deze straat, laat staan op mijn eigen dak. Prachtig beestje en niet erg schuw. Hij keek geinteresseerd wat ik ging doen. Maar ik keek alleen maar. En na een seconde of wat wipte hij over de nok en verdween uit het zicht. Jammer dat ik de camera weer niet bij me had. Want daar had wel een fotomoment ingezeten.
Ik moet me eens aanleren om de camera mee te graaien als ik ga kijken naar wat de eenden aanwijzen.
Trouwens altijd beter een eekhoorn op bezoek dan een steenmarter. Toch?

Niet veel nieuws te melden. Riddle vliegt regelmatig heen en weer door de ren en hij wisselt zijn jeugdkleed (juveniel kleed) ook al (gedeeltelijk alleen, volgens mij).
Hij blijft de baas en laat dat af en toe aan de anderen merken door ze van de plek waar ze liggen te verdrijven. Rustigjes aan komt ie dan aanwandelen met gebogen kop en staart de ander wat rebels aan. Die verplaatst dan steeds een stukje om uit zijn buurt te blijven. Het gaat allemaal vrij ontspannen maar Riddle laat dan gewoon even zien dat hij bijna twee keer zo groot is dan de anderen.
Over het algemeen verdragen ze elkaar behoorlijk. Zoals onderstaand plaatje (net geschoten, de vijver is nog niet eens vol maar de dons van Riddle ligt er al op) laat zien.



De vijver loopt net weer vol na een grote schoonmaak beurt. Eigenlijk te vroeg want het is nog maar een week of twee geleden dat ik het de laatste keer heb gedaan maar de UVC lamp deed het niet. Blijkbaar doet dat ding het alleen als ie netjes horizontaal staat. Ik heb hem de vorige keer (voor het eerst) helemaal uit elkaar gehaald en schoongemaakt maar er niet op gelet of ie wel precies recht stond toen dat klaar was. Normaal spoel ik de lamp alleen schoon door de waterslang in de uitlaat te steken. Maar ik wilde het een keer grondiger aanpakken. Foutje.
Het begon nu, veel te snel, sterk naar algen te ruiken en toen kwam ik er pas achter dat die lamp al die tijd niks had gedaan.
Ik vond al dat het water nogal snel ondoorzichtig werd. Maar dacht er niet verder bij na. Het weer doet vreemd, waarom het water dan niet?
De bak is alweer bijna vol dus het leed is weer geleden. Maar de waterzuiger deed ook moeilijk vandaag.
Dus het duurde allemaal nog langer dan anders.

Zoals het gastenboek ook al laat zien gaat het heel goed met Donny. Hij zit op een kinderboerderij en raakt al net zo geliefd bij de bezoekertjes als bij Bianca zelf, zijn pleeg. Bij "Lucky's Vrienden" staat een link naar Bianca's verhaal over Donny. Altijd fijn zo'n succesverhaal.
Naar aanleiding van Donny heb ik ook nog een stukje toegevoegd over draaivleugel bij 'Voeding'. Bianca was er gelukkig nog ruim op tijd bij en kon het probleem oplossen met een puur plantaardig dieet, maar, vooral bij tamme soorten schijnt het vaker voor te komen, is draaivleugel een riskante aandoening, die je beter kunt voorkomen dan genezen. Het valt in eerste instantie niet eens zo op. Maar het kan grote gevolgen hebben. Langdurige revalidatie, om er maar eén te noemen. Vroegtijdige herkenning is dus heel belangrijk.

Dat sommige mensen bang zijn voor vogels is vaak onbegrijpelijk voor anderen. Zeker voor ons, eendenliefhebbers.
Maar als je onze Henk dan zo, schijnbaar boos en intens, op de foto ziet staan kun je je er misschien wat meer bij voorstellen;



Dat is toch geen eend om zonder handschoenen aan te pakken zou je denken.
Die foto is van de tijd dat Henk nog vol in prachtkleed was (hij is nu veel minder opvallend) en ik kwam hem pas gisteren weer tegen. Prachtig die glans en de vorm van die kop.
En die gele ogen waarvan de ene pupil kleiner is dan de andere (door de zon) maakt dit een bijzonder plaatje.

Riddle zit hier nu de derde dag en hij heeft zich ver boven verwachting aangepast. Als de reiger overvliegt reageert hij prima op de waarschuwingen van de anderen en alle overgebleven kuikentrekjes verdwijnen als sneeuw voor de zon. Hij is ondertussen al de baas hier. Hij is groter dan alle anderen en veel agressiever (zoals een wilde eend betaamt). Hij zwemt veel, elk stofje op het water verkennend. En onder het zwemmen valt hij de anderen lastig of zelfs aan. Of ze nu op het water zitten of op de kant. Hm...Dat is wel een probleem. Ik weet niet hoe stressgevoelig duikeenden zijn maar de sfeer is wel een stuk minder vredig door de komst van deze grote eend.
Dat kan tijdelijk zijn omdat de pikorde nog wordt vastgesteld. Maar het verschil in karakter tussen duik -en zwemeenden is vrij groot. Mogelijk gaat dat langer voor problemen zorgen.
Riddle is tenslotte nog een kuiken. En als hij dán al problemen geeft...
Nou ja. We zien wel. Als hij dit jaar nog uitgezet moet worden kan dat ook. Dat was niet de bedoeling, maar als hij hier de olifant in de spreekwoordelijke porceleinkast gaat spelen, moet dat misschien.
Tussen andere wilde eenden zal hij meteen op zijn plek gezet worden.

Riddle werd onhoudbaar bij Amaryl. Ze is dierenarts assistente en hoewel de dierenarts Riddle gedoogde (de goeie dierenartsen zijn tenslotte dierenvrienden ) en hij daar heel wat tijd heeft rondgewaggeld, begon Riddle de laatste tijd vreedzame honden aan te vallen en moest hij daarom te lang opgesloten worden. Een eend die honden aanvalt is namelijk een dode eend. Uitzetten was dus ook nog geen optie. Hij kan nog niet vliegen. En hij moet bovendien eerst wat meer eends gedrag aanleren. En wie is er meer eends dan mijn Kuifeenden? Ik heb dus aangeboden dat Riddle hier mag komen overwinteren en Amaryl heeft eergisteren, eigenlijk ten einde raad, besloten dat ze dat aanbod maar aan moest nemen.
Gisteren heeft ze hem, met lood in de schoenen, al gebracht. Hij kwam in de tas waar hij al heel wat reizen in heeft doorgebracht. Amaryl was er niet gerust op. Ze meende dat Riddle misschien te verwend was om zich op een vijver te kunnen handhaven.
Maar zo gauw ze, met pijn in het hart, afscheid had genomen, bleek Riddle verbazend flexibel.
Misschien wel omdat ze in de natuur ook van de eén op andere dag door Moedereend in de steek worden gelaten, leek het wel of er, na een uurtje of zo, een knop omging bij Riddle.
De eendenknop.
Opeens wist hij weer dat hij een eend was en wat hij met die wetenschap moest doen. Hij zwom veel, snavelde wat op het water, kwam er af en toe uit, om er dan weer vol goede moed in te springen. En tegen de avond leek het alsof hij nooit anders had gedaan. Hij is niet bang voor mijn eenden en zoekt regelmatig toenadering. Maar mijn eenden willen dat nog niet. Riddle is dan ook veel groter dan zij. Ik had me voorgenomen om bij twijfel Riddle 's nachts op te hokken. Maar dat was helemaal niet nodig. Hij voelt zich als een eend in het water. In het donker (hij was niet te zien) hoorde ik hem ook nog steeds op het water.
Toen hij aankwam leek hij lek, maar dat bleek alleen door de reis te komen. Nadat hij een paar uurtjes op het water had gezeten, en zich een paar keer had gepoetst, was zijn verenpak zo strak als wat.
Vanmorgen heb ik de eerste foto genomen van Riddle op mijn vijver.



Ja, Riddle is een soepeend (kruising wilde eend/nog wat anders). Niet het type eend dat ik op mijn vijver zou houden maar nood breekt wetten. Riddle moet eventjes bijgeschoold worden door eenden.
Amaryl heeft natuurlijk de spiegeltruuk in zijn hok steeds toegepast en ik denk dat het daardoor niet zoveel uitmaakt hoeveel hij daarnaast geknuffeld is. Want reken maar dat Riddle geknuffeld is.
Hij wist toch ergens nog wie hij was. En zo gauw dat nodig was, liet hij zijn eendenkant zien. Prachtig, hoe die eenden in elkaar zitten.
Ook omdat hij nu niet meer beschermd wordt door de pleeg, en ik het menselijk contact tot een minimum beperk, zal hij snel voorzichtiger gaan worden in de omgang.
Het komt wel goed met Riddle. Veel sneller dan ik had verwacht, ook.
Riddle is het tweede geslaagde project voor Amaryl.

Nou, Riddle laat wat meer zien van zijn afkomst. Hij krijgt al flink veren maar zijn Duikeend status is hij ergens onderweg kwijtgeraakt. Hij ziet er opeens uit als een gewone wilde eendmix met ergens in de stamboom eén of meer andere soorten. De eendenkwekers noemen dat oneerbiedig ook wel 'Soepeend'.
Misschien zitten er ergens wat Duikeend genen verborgen maar veel is daar nu niet meer van te zien. Terwijl hij in het begin helemaal Duikeend leek te worden.
Zo zie je maar, eendenkuikens determineren blijft erg lastig en verwarrend. We zijn van Duikeend (Krooneend of Topper) naar Taling, naar Wilde Eend geschoven.
Ach, het blijft een aardig beestje, toch?

De rust is echt weer terug op de vijver. Beide mannetjes zijn in zomerrui waar ze een minder opvallend pak van krijgen. Ze zien er nu gehavend uit maar vallen elkaar ook niet meer aan. Het is weer relaxen geblazen. Henk wordt eigenlijk alleen bruiner en doffer, Bob krijgt een pak dat sterk op dat van Nena gaat lijken. Op de kop wordt hij al flink bruiner en de grijze veren op borst en vleugels breken overal al goed door.

Tags: zomerrui, eenden, ducks, rui

Er zijn weer wat nieuwe foto's van Riddle. Maar dat het nou duidelijker wordt waar we mee te maken hebben kan ik niet zeggen. Let op de enorme snavel (zelfs voor duikeenden) en de sterke poten maar de verhoudingsgewijs kleine voeten. Opvallend is dat witte kraagstreepje. En hij staat niet echt als een Duikeend op deze foto's. Meer een zwemeend. Of zelfs een gans.
De veren beginnen in groepjes door te breken op flank en rug. Roodbruin van kleur tot dusver.
De snavel is groot en sterk en bovendien vrij recht, vergeleken met andere duikeenden, en niet zo zadelvormig. Riddle blijft voorlopig een raadsel, een puzzel en een fenomeen.

De rust op de vijver is weergekeerd. De vier eenden zitten samen op de steiger of op het water en maken helemaal geen ruzie meer. De balk heb ik vandaag daarom maar weggehaald. Ziet er niet uit dat ding.
Het ziet er wél naar uit dat Lucky dit jaar ook geen eieren gaat leggen. En dat betekent dat ze volgend voorjaar de natuur in mag. Want dan vindt ze de vijver blijkbaar niet geschikt.
Jammer maar helaas. Henk gaat natuurlijk mee. En dan kunnen ze kuikens maken zoveel ze willen.
We wonen hier trouwens al een jaar of 25 en hebben nooit de moeite genomen een naambord op te hangen. Beetje lui, ik geef het toe. Maar ik vond ook geen geschikte. Sinds een week hangt er eindelijk wel eén.
Déze vond ik wel passen. Maar ja, die moest ik dan ook zelf maken.

Amaryl's Riddle is in een week tijd 7 x zo zwaar geworden. Toe maar! En ze stuurde een filmpje om te laten zien hoe hij zich nu in zijn badje gedraagt.
Ik zie er nog steeds een echte Duikeend in. Maar dan wel een hele snelle.
De link naar youtube staat hier vlak onder.
Daaronder staat ook nog een close-up van Riddle van gisteren. Want zo is hij toch beter te herkennen dan op de eerdere foto's.
Ik weet nog steeds niet wat het precies is. Het is weer een echte puzzle die Riddle. Herkent iemand de precieze soort al wel?

Amaryl heeft het filmpje op YOUTUBE gezet: Riddle Duikt

Helaas, het broeden is voorbij. Nena was vanaf 11:00 uur buiten en toen ze om 12:00 uur nog niet terug ging op het nest maar abnormaal veel badderde en rondzwom, wist ik eigenlijk al dat er iets verkeerd gegaan is.
Eerst ben ik er heel langzaam naar toe gelopen om te zien of ze het nest verdedigde maar dat deed ze niet. Geen wonder ook, want het nest bleek, op het nestmateriaal na, leeg.
Voor de ingang lag wel een ei met een gat er in. De andere eieren heeft ze blijkbaar al eerder verwijderd. In het gevonden ei zat alleen een soort bleke pasta.
Niks wat op een kuiken leek. 3 weken broeden voor niks. Misschien dat Henk haar frustratie heeft aangevoeld en daarom ook apart reageerde.
Tja, zo gaat dat. Misschien is Bob niet vruchtbaar. Of was het weer net iets te veranderlijk. Wie zal het zeggen.
Jammer.

Tags: Nonnetjes

Het gaat goed met Duiky. Hij groeit als kool. Maar we twijfelen nog steeds aan de soort eend. En Amaryl heeft Duiky daarom omgedoopt in Riddle.
Wat is opvallend aan Riddle?; Hij staat hoog op de poten, heeft verbazend scherpe en lange nagels (duidt op een soort die in bomen broedt), sterke poten maar kleinere voeten dan een Kuifeendkuiken, zwemt helemaal niet graag op dit moment, eet als een duikeend maar staat nog steeds niet zo verticaal als de meeste duikeenden. Al staat hij wel al wat verticaler dan in het begin. Hij heeft grotere ogen dan kuifeendkuikens.
Zijn donspak is net zo donker als van een Kuifeend maar zijn wangstrepen zijn lichter en doen eerder aan een Mandarijneend denken.
Mogelijkheden; Krooneend, Topper, Fluiteend of Boomeend, Mandarijneend, Taling
Fluiteenden (waar je zo'n 8 ondersoorten van hebt; Cuba-, Eyton-, Gele-, Gevlekte- , Java-, Roodbek-, Wandering- en Witwang fluiteend) komen hier alleen voor in kwekervijvers, dus dan moet het beestje ontvoerd zijn.
Als het ontvoerd is kan het net zo goed eén van de vele soorten Talingen zijn, of een heel andere exoot.
Als je het soort van dit kuiken herkent, laat dat dan alsjeblieft even weten in het gastenboek. Anders moeten we blijven raden tot Riddle veren krijgt.

Weer bij de Maas gekeken naar de Kuivenfamilies daar en ik zie alleen nog maar mannetjes op het water, die ook een stukje donkerder zijn dan Henk (de witte flanken verkleuren).
De Kuifeenden daar zijn dus aan het nestelen/broeden.
Het wordt tijd dat Lucky ook onder de struiken duikt. Al wordt het op de Maas ook beïnvloedt door waterpeil/temperatuur en dergelijke, is dit toch de Kuifeenden tijd.
Lucky is ondertussen ongeveer een kwart keer zo breed als Henk (niet dik, maar breder van schouder naar schouder) .


Zelfs op deze mindere foto, want genomen door een hor, is goed te zien dat Lucky een stuk breder is dan Henk

En ik denk dat dat daarmee te maken heeft.
Zal tijd worden. Nog maar 12 dagen tot Nena is uitgeteld.....We zijn over de helft.......AAAARG!!
Als Henk de komende 10 dagen niet tot rust komt moet hij een paar weken in een hok als Nena's kuikens komen.
Kan niet anders. In deze toestand zou hij de kleintjes waarschijnlijk opjagen en moeders helemaal over de rooie helpen.
Ik wil geen dode kuikens ruimen. Of Lucky dan nog gaat broeden is de vraag. Dus dit is nu een timing vraagstuk.
Als Lucky vóór de 21ste op het nest gaat zal Henk een stuk rustiger worden. Maar zo niet, moet ik 'm apart zetten.

Tags: Kuifeenden, Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Ik heb nu een paar foto's gezien waardoor ik denk dat Amaryl's beschermeling geen Kuifeend is, maar een andere Duikeendensoort. Zijn ogen zijn in verhouding een stuk groter dan Kuifeendkuikenogen. En ze zijn ook niet blauwgrijs maar eerder bruin volgens Amaryl zelf. Er is ook iets in de vorm van de snavel dat me anders lijkt. Maar misschien verkijk ik me daar op. Dat van die ogen is eigenlijk wel zeker. En de lichte strepen op zijn wangen zijn ook iets opvallender, dan bij een kuifeend. Bovendien zie ik een vrij opvallende lichtgrijze vlek op de schouders. Kuifeendkuikens hebben eigenlijk nergens opvallende contrasten. Wat het kan zijn? Tja...Een Duikeend
Het zou een Topper of een Brilduiker kunnen zijn, een Witoogeend, of een Tafeleend. Mogelijk is het zelfs een Zee-eend. Dat laatste ligt niet voor de hand maar tegenwoordig zie je in het binnenland ook veel aalscholvers. Dus waarom geen Zee-eenden. Kuifeenden broeden in vrij grote aantallen in Nederland. Andere Duikeendensoorten broeden hier veel minder vaak. En ze zitten meestal op open water. Dat maakt de kans om zo'n verlaten kuiken levend te vinden minimaal. Als er iets mis gaat verdrinken ze meestal en dan vind je er niets van terug.
Daarom ben ik dus erg benieuwd wat dit kuiken uiteindelijk zal blijken te zijn.

P.s; Plaatjes googelend van kuikens heb ik de Brilduiker en de Tafeleend alvast bijna zeker uitgesloten.
Een Krooneend kuiken ziet er wel ongeveer zo uit zag ik (en de mannetjes hebben als kuiken al roze in de snavel).
Topper lijkt hier ongeveer ook wel op.
Zee eenden kuikens eigenlijk niet en van Witoogeenden kan ik helemaal niks fatsoenlijks vinden.
Tjonge, weer zo'n puzzel. En misschien is het wel een geimporteerde soort. Dan zijn er nog veel meer mogelijkheden.

En dit, dames en heren, is een Duikeend. Een aardige familie uit Uithoorn heeft hem gered uit de sloot, vlak voordat hij verdronk. Ze hebben hem vandaag naar Amaryl (de pleegmoeder van Doky; zie Lucky's vrienden) gebracht die hem gaat grootbrengen. Amaryl is er nu al achter wat ik bedoelde toen ik schreef dat onze Lucky als kuiken hyperactief was. Want haar nieuwe pleegkuiken is er ook zo één.
We schatten hem voorlopig even op een week oud. Maar kijk eens hoe hoog hij op de poten staat. Als hij meer gewend is en zich veilig voelt, gaat hij rechter op lopen en zitten.
Amaryl heeft een nadeel dat hij, nu hij iets ouder is, eerst een aantal dagen echt aan haar moet wennen want nu rent hij gewoon weg als hij kan.
En dat kán hij, want hij is razendsnel. Ik schat ongeveer twee keer zo snel als een Wilde Eendenkuiken.
Lucky bleef al heel snel netjes naast me zitten maar dat moet deze nog eerst gaan leren.

Henk bleef problemen geven. Dus heb ik een balk, die ik nog had staan, gepakt en die vlak boven de waterspiegel gelegd door er vurenhouten armpjes aan te maken. Een variatie op de tip van mijn eendenvraagbaak.
In het water leggen ging niet, omdat de balk geimpregneerd is en die troep dan in het water zou trekken. Een andere, onbehandelde, balk kopen vond ik niet handig want ik weet nog niet of het wel gaat werken.
Ik had de balk eerst gewoon over de vijver gelegd. Maar omdat er dan ruimte overblijft tussen balk en waterspiegel liet Henk zich er maar kort door afremmen. Waarschijnlijk omdat hij op waterspiegelhoogte oogcontact met Bob kon maken.
Lucky klimt gewoon op de balk om te gaan eten want dat staat op de kant achter de balk (extra voerbak is al geplaatst maar het duurt vast weer een paar dagen voordat ze die gaan proberen).
Henk ging Lucky niet achterna maar bleef langs de balk zwemmen. Terwijl Bob wel zichtbaar was. Dat geeft hoop. Deze barriere, waar de vijver trouwens alweer niet mooier op wordt, is misschien net genoeg om Bob iets meer rust te geven.


De opgedeelde vijver. Bob links, de Kuiven op de steiger in de schaduw. In het inzetje detail van de geïmproviseerde constructie.

Ook heb ik alvast een gaasrol geplaatst, en aan eén kant bevestigd, in de perk waar ik de eenden opsluit als ik de vijver moet schoonmaken. Het idee is om eerst de Kuiven naar boven te dirigeren, de gaasrol uit te rollen waardoor ook dat perkje opgedeeld wordt, en dan pas Bob naar boven te sturen. Zodat Henk er niet bij kan. Nena moet gewoon op de eieren blijven zitten dus ik kan pas gaan schoonmaken als ze net een broedpauze heeft genomen. En dan maar hopen dat de geluiden haar niet van het nest jagen..................

Het leven rond de vijver is iets normaler. Bob is de gebeten hond maar wordt niet meer zo achterna gezeten. Waarschijnlijk vooral omdat hij ook niet meer zo knort en baltsgedrag laat zien. Hij is bescheidener geworden.
Al kiest hij wel beroerde momenten om zich te laten zien. Henk straft dat genadeloos af. Nena ook trouwens, als ze net naar buiten komt om te eten. Nena zit nu op het Nest, Bob ligt te slapen onder een struik aan de overkant en de twee Kuifeenden slapen op de steiger in de schaduw. Ik heb dit weekend twee keer een uur op de grond in de ren gezeten om Bob een beetje rust te gunnen. Hij ligt dan op 30 tot 50 cm afstand naast me en Henk durft hem dan niet aan te pakken. De drijvende korrels worden nauwelijks gegeten. Het eivoer is favoriet. Net als het gesnipperde gekookte ei dat ik er nu dagelijks bijzet.
Verder gaat alles goed. Er zijn geen eieren meer uit het nest verwijderd. En dat terwijl ik dacht dat het nest al verloren was. Nu zit ik met het probleem van vijver schoonmaken. Hoe doe ik dat als Nena op het nest zit. En wat doe ik met Bob. Want die kan ik niet in hetzelfde perk zetten als de Kuifeenden totdat er weer water in de vijver zit. Bovendien moeten de Kuiven wachten tot de vijver weer vol is want Bob duikt er meteen op als er nog maar een bodempje inzit en als de Kuiven dán vervelend worden kan hij niet wegkomen. Binnenkort zal ik dat toch moeten gaan doen. En dan vlak voordat er Nonnetjeskuikens komen (als dat allemaal lukt) nóg een keer.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

De rust op de vijver is wel een beetje teruggekeerd. Nena broedt nu echt bloedserieus. Het is alsof ze er nu pas helemaal voor gaat. Omdat ze Bob overbodig vindt, is hij lang niet meer zo luidruchtig en zenuwachtig. Niet als ze op het nest zit, en ook niet als ze uit de korf komt. Henk lijkt daardoor ook een tikje minder agressief, al mag Bob nog steeds niet op het water als Lucky er op wil. Bob, de zielepoot, is dus opeens een stuk zwijgzamer en verstopt zich vooral in de struiken of onder het steigertje. Hij zwemt alleen als de Kuiven echt slapen. Als Nena buiten komt kijkt hij wel toe maar durft niet dicht in haar buurt te komen. Omdat ze hem dan waarschijnlijk net als gisteren te grazen neemt. Bob's rol is nu eigenlijk zo goed als uitgespeeld, denk ik. Ik las ergens op het internet dat dat altijd zo gaat bij Nonnetjes. Eerst houdt het mannetje een aantal dagen de wacht bij het nest (waarschijnlijk meer om er bij te zijn als het vrouwtje naar buiten komt en hij misschien nog kan paren, dan als beschermer) om dan uit beeld te verdwijnen.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Nena is alweer buiten geweest. Dit keer bleef Bob een eind uit haar buurt. Normaal kwam hij altijd aanrennen/aanzwemmen. Ze heeft gegeten en gedronken, luid krassend rondgezwommen, een eierschaal van gisteren opgedoken en weer laten vallen en op de kant zitten poetsen. Na 5 minuten ging ze de korf weer in. Ik zoek me rot naar de gebruiksaanwijzing van dat beest. Zit er garantie op? Volgens mij is ze stuk....

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Nena raakt blijkbaar geirriteerd door Bob, haar manneke. Ze komt speciaal uit de korf om hem, luidruchtig krassend, om de vijver te jagen. Hm...Hoewel ik natuurlijk geneigd ben om ertussen te springen lijkt me dat geen goed idee. Dus ik laat het allemaal maar gaan. Ik zie wel wat ervan komt. Misschien is ze boos omdat het nest mislukt. Misschien is Bob te plakkerig want hij zit voortdurend voor de ingang van de korf. En om alles nog wat hectischer te maken is Henk weer zijn oude agressieve zelf. Joepie.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Nena is vanmorgen twee keer uit de korf geweest om te eten maar ze broedt dus nog steeds. Vreemd hoor, die eenden. Ik had eigenlijk gedacht dat ze er helemaal mee zou kappen. Misschien heeft ze langer nodig.
Ik ben wel blij dat ik maar 4 eenden heb. Pfffff. Nena eet trouwens alleen het eivoer zo te zien. Ik heb er maar, in stukjes gesneden, gekookt ei bijgezet. Voor alle zekerheid.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Onze Nena heeft de hele dag trouw op de eieren gezeten, Maar om een uur of acht nam ze er eén mee naar buiten en heeft het opgegeten. Ze was er heel druk mee en was ook een stuk langer buiten dan de rest van de dag. en ik heb daarom van de gelegenheid gebruik gemaakt om snel even in het nest te voelen. De overige 4 (!) voelden op dat moment al vrij koeltjes aan. Ik dacht dat het er veel meer waren maar dat was blijkbaar optisch bedrog. Vanwege de plaatsing en het dons. Geeft op zich niet, maar waarom ze er nu eén vernietigd heeft is me onduidelijk. Misschien was er wat mis met de inhoud. Misschien was het ook kapot gegaan bij het binnenkomen. Of misschien geeft ze het nest om de eén of andere reden helemaal op maar duurt het even voordat ze het besluit kan nemen. Het is opeens wel veel kouder buiten. Misschien is dat een reden. Ze zit er nu wel weer op maar wie weet wat ze morgen gaat doen? Het is haar allereerste nest. Misschien moet ze nog oefenen. Erg veel misschienen, vind ik...Afwachten maar weer.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Na een paar uur broeden komt Nena naar buiten, schrokt als een razende eten naar binnen terwijl ze vrij hard krast als een kraai, drinkt ondertussen een paar keer wat, zwemt een stukje waarbij ze elke keer vrij ruw aangerand wordt door haar manneke (dat doen wilde eenden ook trouwens), poetst zich nog even en vreet zich daarna nog even vol om dan meteen weer in de nestkorf te verdwijnen. En dat duurt allemaal 10 minuten tot hooguit een kwartier. Dat is haar schema momenteel. Druk, druk, druk...

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

De camera kan ook 's nachts opnemen. En hoewel er bij de Nonnetjes de komende maand niet veel te zien zal zijn keek ik gisteravond even of het werkte voor als het straks nuttig kan zijn. Geen eend in beeld (Nena op de eieren natuurlijk en de anderen aan de andere kant van de vijver) maar wel een stiekeme meeëter. Van de winter had ik al een dode muis gevonden die blijkbaar in het water was gevallen en op de kant was bevroren maar waar eén muis is zijn er meestal meer. Het bewijs is nu geleverd.



Henk is inderdaad wat bedaard. Bob, de Nonman, kan nu zichtbaar op de kant zitten (hij zit nu trouw op wacht naast de nestkorf terwijl hij zich eerst moest verstoppen in de struiken) en zelfs zwemmen zonder dat hij aangevallen wordt. Alleen als Lucky op het water gaat wil Henk de vijver voor haar vrijhouden. Dát vind ik niet zo'n ramp. Met een beetje geluk gaat Lucky aan het broeden vóórdat Nena's eieren uitkomen. Dan is Henk's agressie vanzelf een stuk minder. Een tip van de veel meer ervaren eendenkweker waar ik contact mee heb was om een houten balk in de vijver te leggen om die op te delen in twee revieren . Dat schijnt ook te helpen. Maar vanwege de vorm van de vijver en de plaats waar het voer staat, is dat nog vrij lastig. Maar misschien kan ik een goeie oplossing bedenken.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Het is gebeurd. Ik heb hem snel gevangen, zonder al te veel gekrakeel (Nena bleef dus gelukkig gewoon in de korf) en heb binnen alle slagpennen aan eén kant afgeknipt. (Meenemen, handdoek over de kop tegen de stress, knippen en terug in het water binnen de minuut) Hij is nog er beduusd van en houdt me nu steeds door het raam in de gaten (boos volgens mij ). Maar hij heeft me al teruggepakt door een paar groene flaters op mijn broek achter te laten.
Als hij weer gaat ruien komen er nieuwe slagpennen terug en kan hij weer gewoon vliegen maar nu is de snelheid en de precisie er hopelijk even uit. Want, behalve dat hij niet kan vliegen is de balans bij hoge snelheden ook slecht, met maar eén volledige vleugel. Hij went er wel weer aan maar dat duurt toch even en het kan tot die tijd net vervelend genoeg zijn om hem wat rustiger te maken. In ieder geval weet hij weer dat hij voor mij ook op moet passen en dat leidt zijn aandacht óók af van die arme nonnetjes. Tja, je moet toch wat om de vijver een beetje vredig te houden...

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

De camera is geplaatst en Nena heeft er geen moeite mee. Jammer dat ik alleen camera software heb voor XP en niet voor windows 7.
Nu moet ik foto's maken van de tv om wat te kunnen laten zien. Maar ja, ik heb even geen tijd om daar iets aan te veranderen.
Deze screenfoto is gemaakt ongeveer 5 minuten na plaatsing van de camera. Nena heeft heel snel wat gegeten, werd nog achterna gezeten door Henk (vervelende klier) maar ging daarna snel weer de korf in.
Na ook nog even met Bob gekletst te hebben, trouwens.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Het ziet ernaar uit dat Nena ook al aan het broeden is geslagen. Vanaf een uur of half elf, vlak na de portie meelwormen, zit ze in de korf en ik hoor geen geluid. Dus zit ze stil. Ik ga de camera plaatsen zo gauw ze er een keer uit komt om te eten want ik wil het natuurlijk allemaal precies weten. Daar kan ik dan weer de tijden op aanpassen waarop ik de kooi in moet om te voeren of om dingen schoon te maken. Bob, de nonman, zit aan de andere kant van de vijver want Henk laat hem niet de wacht houden bij de korf. Als Nena echt aan het broeden is, duurt het vanaf nu zo'n 28 dagen voordat de kuikens verwacht mogen worden. Dus rond 21 Juni zijn we uitgeteld.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Ik kon het niet laten en heb toch even in de vuurkorf gegluurd. Er liggen inderdaad eieren. Hoeveel kan ik niet zien want ze zijn half afgedekt. Ik zag er een stuk of vijf in de gauwigheid. (deksel open, deksel dicht)
Maar ze lagen vrij ver uit elkaar dus ik neem aan dat ertussen ook nog eieren liggen. Want voor zover ik weet liggen ze altijd netjes gegroepeerd. Houston, we have lift-off.
Overigens legt zo'n eend ze verspreid over een aantal dagen (hoeveel dagen weet ik niet, zal ook wel aan de omstandigheden liggen) en ze gaat pas broeden als ze uitgelegd is. Daardoor zijn alle kuikens straks, bij het uitkomen, allemaal even oud. Áls ze uitkomen natuurlijk. Want het is lang niet zeker of ze wel goed bevrucht zijn. Tot nu toe gaat alles in ieder geval zoals de natuur bedoeld heeft. En dat ondanks de irritante agressie van Henk die nog steeds de vijver nonnetjesvrij houdt zo gauw Lucky op het water gaat. De pestkop.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Nena was vanmorgen weer buiten. Nog steeds dik. Ik kan ook nog niet zien of er al eieren in liggen maar ik zie wel dons in de nestkorf. Als er nog geen eieren in liggen is ze tenminste het nest aan het inrichten. Er zit duidelijk schot in de zaak. Ik heb nog maar even wat extra meelwormen gevoerd.

Tags: Nonnetjes, Eenden, Vogels, Broeden

Tja, dat buikje van Nena wordt steeds dikker. Maar is ze niet gewoon te dik? Het is normaal gesproken zo'n gestroomlijnd beestje maar op het moment eigenlijjk niet.
Als ze precies in profiel staat zie je bijna een ei zitten. Maar als ik de camera pak staat ze nooit goed.
Ze heeft momenteel alleen belangstelling voor eivoer en drijvende zeeëendenkorrels. En soms een beetje witlof. Maar de hoge energievoeding is duidelijk het populairst.
Daardoor weet ik niet meer of ze niet gewoon teveel vreet of dat ze de broedtijd echt aan het voorbereiden is. Ze duikt met tussenpozen regelmatig het nesthol in en blijft dan ook langer binnen, waarbij Bob voor de ingang op wacht gaat zitten. Maar als ik voer bijvul kan ik in de ingang kijken (met een zaklampje) en ik zie nog geen eieren. Nog steeds afwachten en observeren dus. Het antwoord komt vanzelf.
Kijk zelf maar;



Hier ook nog een paar portretjes van Henk en Bob. Gewoon omdat ze zo mooi zijn ;

Jennifer heeft twee kwakertjes grootgebracht waarvan de moeder was doodgegaan. En ze heeft die taak met liefde op zich genomen. De kwakertjes zijn kwakers geworden, zitten mooi in de veren maar zijn pleegmoeder nog niet moe. Zoals deze foto's laten zien. Wat een prachtige plaatjes. Ik word er blij van.
Ik schreef Jennifer al dat het net reclamefoto's zijn voor een gezond ontbijt. Maar dan spontaan gemaakt (waar ze in de reclame alleen maar van kunnen dromen).
De eenden verblijven momenteel veel op de sloot achter haar tuin, waar meer soortgenoten wonen, maar ze zijn blijkbaar nog niet verwilderd.
Het is een tamme soort. Dus het is lang niet zeker of ze wel helemaal verwilderen.
In ieder geval zijn ze topfit en klaar voor een mooi eendenleven.

Ik maakte me zorgen over de broedgelegenheid voor Nena, het Nonvrouwtje. Ik heb een kast gemaakt maar begon te twijfelen of dat wel goed genoeg was. Het zijn holenbroeders, die nonnetjes. En ik wist lang niet zeker of mijn maaksel wel aan alle eisen voldeed. Vandaar dat ik opeens naarstig op zoek ging naar een alternatief. (Nestdrang ja...) Niks te vinden natuurlijk. Tenminste niet op korte termijn en al helemaal niet dicht bij huis.
En het heeft best haast. Bij de boerenbond ben ik gaan kijken of er misschien een klein maatje konijnenhok of kippenhok zou zijn dat ik zou kunnen gebruiken. Terwijl de aardige medewerker voor me ging kijken of hij wat kon vinden waar ik mee geholpen zou zijn, vond ik dit ding. Dat leek me wel wat. Een vuurkorf. De ingang/tuit is eigenlijk de schoorsteen. En het gat voor het hout zit nu bovenaan, afgedekt met een aarden schotel om het nog schoon te kunnen maken. Het is keramiek. Droog en stikdonker van binnen. Ik heb er hooi ingedaan zodat eieren niet gaan rollen. Ik vind het er grappig uitzien en ben benieuwd of Nena er blij mee is. Ik wel. Het zal wel drie dagen duren voordat ze er in durft maar dat maakt niet uit. Ze is nog niet eierdragend zo te zien.

Bob, de Nonman, jaagt vaker achter Lucky aan, op en onder water. Henk, de Kuifman, jaagt op Bob en Bob jaagt af en toe ook achter Henk aan. Maar, op een baltserige manier, zit hij ook achter Nena, de Nonvrouw aan.
Nena, op haar beurt, vliegt vrij veel heen en weer en kijkt in alle hoekjes en gaatjes of ze er een nest kan maken. Wat ze precies wil (rijtjeshuis, doorzon of vinex) is nog niet duidelijk.
Het is al met al een beetje druk op de vijver. Maar niemand maakt nog echte aanstalten om een nest te maken. het zijn allemaal voorbereidingen.
Ik heb maar een paar fraaie foto's gemaakt toen het licht wat apart was. Beetje te fel maar die glanskleuren van Henk komen er zo mooi door uit en Lucky's en Nena's koppies ook.
Alleen de tinten in Bob's pak vallen door dat licht een beetje weg. Maar die heb ik al vaker op de plaat

Zo, zwaan is alweer weg. De dierenambulance heeft hem net meegenomen.
Wel een opluchting want de vogel moet drinken en dat zou hij hier de eerste uren nog niet doen. Ik had er een bak bijgezet maar daar keek hij niet naar om.
Hij moet het water op.
Ik kon hem niet op de vijver laten. De eenden vonden hem al eng aan de andere kant van het gaas.
Op hun water zou hij helemaal voor paniek hebben gezorgd. In het broedseizoen is dat niet fijn.
Maar de dag beginnen met een goeie daad vind ik wel prettig. Zeker als je voorkomt dat zo'n prachtige vogel platgereden wordt.

Zowel de Nonnetjes als de Kuiven paren nu dagelijks en langer dan eerder. Dat is dus niet bijzonder meer.
Maar er gebeuren ook nog andere dingen. Zo zat er op de 18de April een Reiger bovenin een sparreboom die uitkijkt op onze vijver.
Ik heb er natuurlijk een foto van genomen. Door het net van de vijver. Het ging niet anders. Wel een mooi beeld.



De eenden natuurlijk in rep en roer. Maar de Reiger kan weinig met volwassen eenden aanvangen. En het net zou hem natuurlijk ook tegenhouden.

Vandaag zag ik opeens een kikker de vijver inspringen. En die zit nu te zonnen op de overloopafvoer.
Daar heb ik ook maar een foto van gemaakt.
Geen idee hoe dat beest nu in de vijver is gekomen. Het is helemaal omheind. Dus eigenlijk zou het niet moeten kunnen.
Onder de deur is ruimte. Maar dat dat beest dat net heeft gevonden vind ik wel knap.
Er zit af en toe wel een mus of zo in de eendenkooi maar dat komt omdat het net nét niet helemaal afsluit en ze komen er ook zelf weer uit.
Maar ik betwijfel dat die kikker de uitgang weer vindt.
Ik heb al geprobeerd hem te vangen want dit lijkt me geen goeie kikkervijver. Mogelijk doen de eenden hem ook wat aan.
Maar het lijkt me hopeloos. Hij duikt gelijk diep onder als ik in de buurt kom. Dan zie je hem echt niet meer.

Karin heeft vorig jaar twee kuikens uit verschillende nesten grootgebracht en daar hebben wij toen nog over gemaild.
Deze foto is van toen;



De kuikens zijn uiteindelijk een paar weken na elkaar vanzelf uitgevlogen. Zoals dat gaat met Eenden. Geen afscheid. Gewoon weg.
Ze heeft er nooit meer wat van vernomen.
Maar afgelopen week zat er opeens een eendenkoppel op het dak van het schuurtje. En het vrouwtje laat zich ook zomaar voeren.
Het moet Piep (want zo heet eén van beide kuikens) zijn. Geen twijfel mogelijk. Miep (het andere kuiken) had een witte hals. Dus die is het zeker niet.
Vreemde eenden zouden de mens nooit zo dichtbij laten komen als ze niet in, of bij, de vijver zitten. Het mannetje van het stel doet dat ook niet.
Hoe leuk is dit? Jammer is wel dat bij Karin de tuin net opgebroken is. Dus dáár kan Piep in ieder geval niet nestelen. Het wordt afwachten wat ze nu gaat doen.

BINGO! Eindelijk hebben de Kuifeenden gepaard. Dat is voor mij het teken dat ze zich echt thuisvoelen. Of er eieren van komen is niet belangrijk. Dat geeft weer nieuwe zorgen. Mij gaat het er om dat ze zich op hun gemak voelen. Daar gaat het me om. Ik heb er natuurlijk geen plaatje of filmpje van. We zaten aan tafel toen ik het zag gebeuren. De kinderen vonden het maar genant dat ik dat zo leuk vond.
Kan ik wel begrijpen Maar mijn Kuiven hebben m'n dag erg goed gemaakt. En die was al helemaal niet slecht.

Tags: Kuifeenden

Vandaag heb ik de nonnetjes eindelijk eens bij het paren (klik hier voor de Youtube Link) kunnen filmen. Ik vind het apart hoe ze dat doen. Vrij relaxt vergeleken met hoe wilde eenden 'het' doen. Om er geweldige foto's van te maken is een probleem. Ze zetten wel 10 keer aan op een dag en doen het dan in seconden. Vandaar dat ik het eens met film heb geprobeerd. De kans dat je het vastlegt wordt wat groter. Helaas deden ze het aan de andere kant van de vijver in plaats van voor het raam, waar ze dat meestal doen. Dus wordt het beeld wat onrustig vanwege het inzoomen. Maar toch. Je ziet wel hoe het gaat tussen die twee.

Tags: parende nonnetjes

Geen echt nieuws, alleen een foto van dit jaar. Van vandaag om precies te zijn. Met een uitsnede van Henk omdat hij zo mooi zat te glanzen.
Ze zaten allemaal op een rij te poetsen. Mooi gezicht.

Zo, de feestdagen hebben we weer gehad. De eenden hebben het vuurwerk goed doorstaan en zijn klaar voor een heel nieuw jaar.
Onze 'Postduifeend' (Zie Nieuwsarchief 2010 voor meer) is begin dit jaar EINDELIJK verhuisd naar een verre buurman die alleen opvangduiven heeft. Postduiven en sierduiven.
Dat is een echte dierenvriend. Geen Duivenmelker (de goeien niet te na gesproken, trouwens).
Duif woont nu in een echte ouderwetse duiventil. Zo'n open hok met veel poorten, tegen de muur gebouwd. Hij kan binnenkort rondvliegen en komen en gaan wanneer hij wil.
Véél beter voor hem dan de eendenkooi. Veel beter ook dan het duivenhok van een melker natuurlijk.
Al leek hij het hier ook wel naar de zin te hebben. Postduiven moeten vliegen.
Hij moest eerst een paar weken opgehokt worden anders zou hij hier binnen 5 seconden alweer op het terras zitten maar hij is samen met een duivin opgehokt.
Dus de kans dat hij dat leuker gaat vinden is groot. We zullen zien

Zowel de Nonman als de Kuifman zijn nu in prachtkleed zoals dat heet. De nonnetjes paren al. Dat deden ze al tijdens de afgelopen vorstperiode. De Kuiven zijn er nog niet aan toe.
Het gekke is dat de overgang naar het prachtkleed van beide mannetjes vrijwel ongemerkt is gegaan. Terwijl het vorig jaar nog behoorlijk abrupt ging. Toen lag een week of twee, drie lang alles vol met veren.
Dat is dit jaar anders. Ik heb wel eens wat veertjes zien drijven maar alleen af en toe. En opeens zaten ze er allebei mooi bij.
Ik denk zelf dat dat een teken is dat ze nu eindelijk echt gewend zijn. Maar zeker weten doe ik het niet.
Bijgaand een foto van rond de kerst. Kuifman was toen nog bezig met zijn smoking. Die heeft hij nu klaar.

Ik heb in de afgelopen hevige vorst maar twee dagen een bevroren vijver gehad. En wel omdat ik, in tegenstelling tot vorig jaar, de UV lamp heb aangelaten.
Normaal gesproken zet je dat ding uit als het water onder de 6 graden wordt (voor Kois bijvoorbeeld) omdat de bacteriegroei dan ongeveer stopt, maar in een helder moment besloot ik dit jaar de UV lamp gewoon aan te laten.
En blijkbaar geeft die lamp inderdaad genoeg warmte af aan het water om het nét ijsvrij te houden. Terwijl de vijver van de buurman (met Kois) helemaal dicht zat hadden de eenden plaats genoeg om te zwemmen.
Alleen toen het een paar keer 15 graden vroor ontstond er een centimeter dikke ijslaag over bijna de hele vijver (een redelijk gat rond de uitlaat van de pomp uitgezonderd).
Gedeeltelijk heb ik dat ijs weggebroken en de schotsen op de kant gegooid maar zo gauw de temperatuur weer naar het nul punt klom zag je dat het water de onderkant van de resterende ijslaag wegvrat.

Dat ga ik dus elk jaar doen. Verslijt je wel UV lampen mee maar dat moet dan maar.
De eenden varen er wel bij. Die willen niet de hele dag op het ijs zitten, die willen zwemmen.