algemeen
Eerste Post 2012
22/01/2012 10:01
Ik hoop
dat alle lezers een goed jaarwisseling hebben gehad! De beste
wensen nog voor het nieuwe jaar. Te laat maar niet minder
gemeend.
Het is een tijdje geleden dat ik de tijd vond om hier wat te melden. Ik had het veel te druk op het werk. Bovendien leek het er op dat Henk, de Kuifeendman, een fatale ziekte had opgelopen. Hij raakte maar niet uit de rui. Zag er slecht uit en verdween vaak en lang onder een struik. Ik maakte me grote zorgen. Niet iets waar ik graag over schrijf.
Het lijkt er nu op dat hij het toch gaat overleven maar zeker weten doe ik dat nog steeds niet. Ze zijn keihard en laten helemaal niet zien wat er precies aan de hand is.
Niet lang voordat Henk er zo slecht uit ging zien zat er een turkse tortelduif op het vogelhuisje met duidelijk een ernstige ziekte. Toen ik buitenkwam vloog hij niet eens op. En ik kon zien dat zijn kop vol snot zat. Hij was niet meer te redden. Ik heb er niet over nagedacht, hem gepakt en hem meteen, snel en vooral pijnloos naar de eeuwige jachtvelden geholpen.
Daarna heb ik hem diep begraven, het vogelhuisje leeggemaakt en ontsmet met dettol om te proberen te voorkomen dat er andere buitenvogels aangestoken zouden worden.
Maar de duif had al een aantal dagen rond ons terras gezworven en ik vrees dat Henk er wat van heeft meegekregen. Want de duif zat ook vaker op de eendenren.
Wat voor ziekte die Duif precies heeft gehad weet ik natuurlijk niet.
Maar Henk ging er opeens mottig uitzien. Na bij de dierenarts en een eendenhouder te hebben geinformeerd kreeg ik het advies om hem te ontwormen.
Ik kreeg van de dierenarts ontwormingsmiddel dat met een spuitje gegeven moest worden. Daarom heb ik Henk drie dagen uit de vijver gehaald en hem in een hok gezet. Zodat ik zeker wist dat Henk het spul in de juiste hoeveelheid (op gewicht) en op de juiste tijd binnen zou krijgen. De anderen hebben het middel via het voer gekregen.
Niet ideaal trouwens om Henk van het water te halen want zonder water poetst een eend niet meer zo fanatiek.
Na die drie dagen heb ik hem weer snel op de vijver gelaten en gehoopt dat hij, ondanks de stress van het opgesloten zitten, toch weer boven Jan zou raken.
De eerste dagen zag het er slecht uit. Hij was ook echt flink lek. Maar dat was hij ook al enigzins vóórdat ik hem binnenhaalde.
Nu begint zijn verenpak wat beter te liggen en ziet hij er niet meer zo zwak en zielig uit. Maar of hij het echt gaat redden weet ik natuurlijk niet. Ik maak me er nog steeds zorgen over.
Hij zit nu in ieder geval weer vaker op het water en lijkt ook vrij goed te eten. (Dieet heb ik ook meteen maar aangepast, minder gevarieerd maar meer eiwit).
Het blijft afwachten wat het gaat worden. Ik heb nu weer een beetje hoop. En dat heb ik een paar weken lang eigenlijk helemaal niet gehad.
Maar ik kijk wel elke morgen als eerste of onze Henk nog overeind zit.
Noot; Ik begrijp wel dat er mensen zullen zijn die denken; laat hem onderzoeken en behandelen door een dierenarts. Misschien heeft hij een ontsteking waar je met antibiotica wat tegen kunt doen.
Maar dierenartsen zijn, met alle respect, niet erg goed met vogels, gissen eigenlijk net als ik, en van antibiotica worden eenden niet sterker.
Bovendien kunnen zieke vogels dat soort extra stress, onderzoek, prikken, reis etc. niet gebruiken. Daar zijn ze toch al extra gevoelig voor.
Antibiotica maakt ze trouwens ook erg vatbaar voor allerlei andere ziekten omdat de hele weerstand erdoor tijdelijk wordt lamgelegd.
Zeker als ze gewoon buiten zitten.
En het is met vogels vaak ook nog zo dat als je ze kunstmatig door zo'n zwakte periode krijgt, ze bij de volgende rui meestal alsnog het loodje leggen.
Ze moeten er dus op eigen kracht door kunnen komen. Beter voor het individu en beter voor de soort.
Ik kan alleen de omstandigheden scheppen waardoor het ze misschien beter lukt.
Parasieten zijn natuurlijk een extra aanslag op de weerstand, dus die kun je eventueel elimineren en met de voeding kun je ze ook een handje in de goede richting helpen.
Maar verder zijn de mogelijkheden erg beperkt.
Het is een tijdje geleden dat ik de tijd vond om hier wat te melden. Ik had het veel te druk op het werk. Bovendien leek het er op dat Henk, de Kuifeendman, een fatale ziekte had opgelopen. Hij raakte maar niet uit de rui. Zag er slecht uit en verdween vaak en lang onder een struik. Ik maakte me grote zorgen. Niet iets waar ik graag over schrijf.
Het lijkt er nu op dat hij het toch gaat overleven maar zeker weten doe ik dat nog steeds niet. Ze zijn keihard en laten helemaal niet zien wat er precies aan de hand is.
Niet lang voordat Henk er zo slecht uit ging zien zat er een turkse tortelduif op het vogelhuisje met duidelijk een ernstige ziekte. Toen ik buitenkwam vloog hij niet eens op. En ik kon zien dat zijn kop vol snot zat. Hij was niet meer te redden. Ik heb er niet over nagedacht, hem gepakt en hem meteen, snel en vooral pijnloos naar de eeuwige jachtvelden geholpen.
Daarna heb ik hem diep begraven, het vogelhuisje leeggemaakt en ontsmet met dettol om te proberen te voorkomen dat er andere buitenvogels aangestoken zouden worden.
Maar de duif had al een aantal dagen rond ons terras gezworven en ik vrees dat Henk er wat van heeft meegekregen. Want de duif zat ook vaker op de eendenren.
Wat voor ziekte die Duif precies heeft gehad weet ik natuurlijk niet.
Maar Henk ging er opeens mottig uitzien. Na bij de dierenarts en een eendenhouder te hebben geinformeerd kreeg ik het advies om hem te ontwormen.
Ik kreeg van de dierenarts ontwormingsmiddel dat met een spuitje gegeven moest worden. Daarom heb ik Henk drie dagen uit de vijver gehaald en hem in een hok gezet. Zodat ik zeker wist dat Henk het spul in de juiste hoeveelheid (op gewicht) en op de juiste tijd binnen zou krijgen. De anderen hebben het middel via het voer gekregen.
Niet ideaal trouwens om Henk van het water te halen want zonder water poetst een eend niet meer zo fanatiek.
Na die drie dagen heb ik hem weer snel op de vijver gelaten en gehoopt dat hij, ondanks de stress van het opgesloten zitten, toch weer boven Jan zou raken.
De eerste dagen zag het er slecht uit. Hij was ook echt flink lek. Maar dat was hij ook al enigzins vóórdat ik hem binnenhaalde.
Nu begint zijn verenpak wat beter te liggen en ziet hij er niet meer zo zwak en zielig uit. Maar of hij het echt gaat redden weet ik natuurlijk niet. Ik maak me er nog steeds zorgen over.
Hij zit nu in ieder geval weer vaker op het water en lijkt ook vrij goed te eten. (Dieet heb ik ook meteen maar aangepast, minder gevarieerd maar meer eiwit).
Het blijft afwachten wat het gaat worden. Ik heb nu weer een beetje hoop. En dat heb ik een paar weken lang eigenlijk helemaal niet gehad.
Maar ik kijk wel elke morgen als eerste of onze Henk nog overeind zit.
Noot; Ik begrijp wel dat er mensen zullen zijn die denken; laat hem onderzoeken en behandelen door een dierenarts. Misschien heeft hij een ontsteking waar je met antibiotica wat tegen kunt doen.
Maar dierenartsen zijn, met alle respect, niet erg goed met vogels, gissen eigenlijk net als ik, en van antibiotica worden eenden niet sterker.
Bovendien kunnen zieke vogels dat soort extra stress, onderzoek, prikken, reis etc. niet gebruiken. Daar zijn ze toch al extra gevoelig voor.
Antibiotica maakt ze trouwens ook erg vatbaar voor allerlei andere ziekten omdat de hele weerstand erdoor tijdelijk wordt lamgelegd.
Zeker als ze gewoon buiten zitten.
En het is met vogels vaak ook nog zo dat als je ze kunstmatig door zo'n zwakte periode krijgt, ze bij de volgende rui meestal alsnog het loodje leggen.
Ze moeten er dus op eigen kracht door kunnen komen. Beter voor het individu en beter voor de soort.
Ik kan alleen de omstandigheden scheppen waardoor het ze misschien beter lukt.
Parasieten zijn natuurlijk een extra aanslag op de weerstand, dus die kun je eventueel elimineren en met de voeding kun je ze ook een handje in de goede richting helpen.
Maar verder zijn de mogelijkheden erg beperkt.