Nena's Kuikens Slot

Vandaag heb ik de vier 'kuikens' die ondertussen helemaal klaar zijn qua ontwikkeling en hun moeder bovendien dagelijks lastig vallen, gevangen (weer door de vijver leeg te laten lopen want op een andere manier blijkt onmogelijk) en aan de Wittsee vlak over de grens, losgelaten. Ik had geen camera bij me want ik dacht dat dat weinig zin zou hebben. Maar, hoewel er eéntje gelijk naar de overkant vloog en daarmee uit het zicht verdween (blijkbaar blij om van zijn familie verlost te zijn), de andere drie bleven in formatie niet al te ver uit de buurt zwemmen.
Dat zou ik nog goed hebben kunnen filmen. Jammer. Maar helaas. Niks meer aan te doen.

Ik hoop dat het ze goed gaat. Aangezien ze keihard zijn, dat weet ik ondertussen wel zeker, redden ze het wel. Het zal even wennen zijn.
Ik had ze eigenlijk morgenvroeg willen loslaten maar moeders kreeg er vanmorgen flink van langs en toen heb ik het een dag vervroegd. De kuikens, en vooral de twee mannetjes, vechten om de vijver heerschappij.
Maar vanmorgen wilde één van de vrouwtjes Nena duidelijk maken dat zij ook de baas wilde zijn.

Toen ik terugkwam heb ik de vijver verder leeggemaakt en schoongespoten, het mannetje Bob er op gelaten toen er weer genoeg water in zat en uiteindelijk ook het vrouwtje Nena weer de vijver opgestuurd. Vreemd genoeg zijn die twee onmiddellijk weer vrienden. Geen gevechten, geen gekissebis. Alles is weer zoals het was vóór de kuikens.
Misschien komt dat straks nog, want het is natuurlijk even wennen nu de kuikens er niet meer zijn. Bovendien loopt het water nog. De vijver is pas half vol.
Maar dat is dan eén tegen eén. Dat is niet gevaarlijk. Als er een hele groep achter eén eend aanzit kan dat slachtoffers geven.

In ieder geval; Missie volbracht. Phhhieeew Happy Dat was niet eenvoudig.