Ze groeien echt snel en de eendenvorm zit er al in. Geen pluizenbolletjes meer die verdwaasd achter moeder aanhobbelen maar miniatuureenden met pit. Ze klimmen al op de kant om droogvoer te scoren uit de voerbak terwijl ze eerst alleen aten wat er op het water gegooid werd. Moeder gaf mij ongeveer een keer of 5 per dag aan dat ik moest voeren door op een bepaalde plek in de vijver alle kuikens achter zich te roepen en daar te blijven zitten totdat er voer werd gegooid (een mengsel van gebroken zeeëendenkorrels en gedroogde meelwormen). Ik voeg ook steeds meer gewone korrel toe omdat ze die blijkbaar ook kunnen verwerken. Moeder laat me nog steeds weten dat er gevoerd dient te worden al is het nu een keer of zes/zeven per dag en bovendien vreten de jongen de bak op de kant ook nog geleidelijk aan leeg. Het zijn net sprinkhanen als ze het voer op het water verorberen en daarna gaan ze op de kant zitten rusten en wassen.

Anderhalve week oud en 3 x groter dan bij de geboorte. Ze zijn al een paar dagen niet meer afhankelijk van moeder tenminste niet overdag (of ze 's nachts nog onder haar vleugels liggen kan ik niet zien want ze zitten dan onder een grote struik) maar dat is iets van Nonnetjes. Ze komen oorspronkelijk uit Siberië dus zijn ze vanzelf harder dan andere eendensoorten. Ze groeien natuurlijk als kool maar dat doen alle eendenkuikens.

Afgelopen Zondag 5 Juni 2016 om ongeveer 8:30 uur kwam Nena naar buiten met 4 kuikens. Ik heb vlak daarna toch even in de broedkorf gekeken om te zien of er achterblijvers waren (geleerd van eerdere jaren) en daar zaten er nog twee en bovendien nog een loos ei dat ik meteen verwijderd heb. Omdat de achterblijvers netjes opgedroogd waren heb ik besloten om ze nog een half uur te geven in de hoop dat het dan toch nog goed zou komen. Net binnen de tijd kwamen de laatste twee ook naar buiten. Het was tijd om de hond uit te laten en toen ik daarvan terug kwam was er eéntje al bezig met verdrinken. Onder de warmtelamp ging het na enige tijd weer beter met hem en ik kreeg tegen de avond zelfs hoop dat het toch nog goed zou komen maar de volgende morgen heeft hij niet gehaald. De andere achterblijver lijkt wel in orde op dit moment hoewel er af en toe eéntje net iets later naar moeders toezwemt dan de anderen en ik vermoed dat dat de andere achterblijver is. Ze lijken allemaal te eten en er beginnen zich al karakters af te tekenen. Eén kuiken is het meest ondernemend en is nog aan het onderzoeken op het water terwijl de anderen in het zonnetje liggen. Er wordt al gedoken door alle kleintjes al is het dons nog zo luchtig dat ze moeite hebben onder water te komen en ook snel weer boven wippen als pingpongballetjes.
Ik ben benieuwd hoe het dit jaar allemaal gaat verlopen. Het gaat in ieder geval al een stuk beter dan vorig jaar toen er geen enkel kuiken het water heeft gehaald.