Kuikens 23

Wederom hebben de twee binnenkuikens de grote vijver verkend. En vrij lang ook. Op een gegeven moment kwam Nena ook op het water met de andere 4 kuikens en de twee binnenkuikens zwommen tussen hen door. Alsof ze nooit anders gedaan hadden. Nena lette alleen op mij maar niet op haar nakomelingen. Toen ze nog op de kant zat te kijken zag je dat ze verward was vanwege het feit dat er twee kuikens op het water zaten terwijl ze ze allemaal op de kant had geroepen. Geen enkele agressie gelukkig. Ook niet toen ze zelf op het water zat. Mooi, zou je zeggen. Laat de binnenkuikens erbij en vergeet dat ze binnenkuikens zijn. Maar de grootste van de twee, duidelijk de woerd, begon achter Nena aan te jagen, boven en onder water, en joeg haar de struiken door. Dat doen woerden op het moment dat ze volwassen genoeg zijn om in de steek gelaten te worden door moeder, Maar deze doet dat omdat hij Nena niet als zijn moeder ziet en zijn dominantie wil laten gelden.
Dat is vervelend. In plaats van dat Nena de kuikens verwerpt doet het grootste kuiken dat met Nena. Allebei niet handig. Dus de binnenkuikens moeten binnenkuikens blijven. Maar ik zal ze vaker op de grote vijver laten. Dan krijgt Nena maar wat extra beweging. Ik kan ze gelukkig wel onderscheiden van de buitenkuikens omdat die net iets beter in de veren zitten en niet nat worden. De binnenkuikens dus wel. Al is het niet veel meer. Ik denk dat Nena geen agressie laat zien omdat de binnenkuikens op dezelfde manier piepen als de buitenkuikens en dat zal de alarmbellen niet laten afgaan. Ze herkent ze niet maar omdat ze precies zo groot zijn (nee, die ene is niet de allergrootste, er zitten nóg een woerd of twee bij de buitenkuikens en die zijn net zo groot) als haar eigen kuikens en dezelfde geluiden maken gaat er geen bedreiging van uit. Weer wat geleerd.