Kuikens 32

Volgende week gaan de kuikens waarschijnlijk naar die prachtige plek net over de grens in Duitsland (Wittsee). Ze zijn nu helemaal klaar. Ze vliegen dat het een lieve lust is en zitten vaak met z'n allen op de hogere plekken in de ren en duiken vandaar weer in het water. Nu ze uitgegroeid zijn kan ik zien dat het 3 mannetjes en 3 vrouwtjes zijn. De mannetjes zijn namelijk ietsje groter. Dat zie je alleen als ze allemaal bij elkaar zwemmen want het verschil is niet groot. Maar net groot genoeg.
De kleinste van de binnenkuikens is dus ook een vrouwtje. Ze was wat langzamer met de vleugels dan de anderen maar het scheelde maar een paar dagen. En nu is ze niet meer te onderscheiden van de andere vrouwtjes.
De troep vreet zich behoorlijk vet want er gaat zo'n 450 gram bus korrels door in een dag. De winter nadert natuurlijk en waarschijnlijk houden ze rekening met lange afstandsvluchten. Als de genetische programmering zegt dat ze naar Siberië moeten doen ze dat ook.
Vandaar dat ik niet wacht tot oktober. Ze moeten eerst eens wennen aan het zelf voedsel zoeken en het aanbod is waarschijnlijk groter in September. Het gaat ze lukken want ze doen al niets anders dan zoeken, aan de planten trekken, insecten vangen en algen van de kant pikken.
Er is heel wat bedrijvigheid op de vijver de hele dag. Ik zou ze deze week al hebben losgelaten maar dat lukt niet qua tijd. 's Morgens is de beste tijd om dat te doen want dan hebben ze nog het grootste deel van de dag om te verkennen en te wennen.
Dat is nog een hele operatie want je moet ze toch eerst zien te vangen. Waarschijnlijk laat ik eerst de vijver leeglopen want in het diepe water kan ik dat vangen wel vergeten.