Kuikens 11
01/07/13 09:05 Filed in: Nonnetjes nest kuikens
Niet alleen leeft alles nog, gisteravond zijn de binnenkuikens zelf aan het eten geslagen en zoals het Nonnetjes betaamt, fanatiek ook nog. Eén van de twee is het sterkst en die begon met zoeken tussen het zaagsel en de andere volgde zijn voorbeeld al snel. Ik had een bakje staan met gebroken korrel in water maar toen ze aan het zoeken sloegen heb ik gewoon gebroken korrel op de vloer van de kooi gegooid omdat ik anders vrees dat ze aan het zaagsel beginnen. Ik weet niet of die beesten slim genoeg zijn om te ontdekken dat dat niet eetbaar is. Daar moet ik maar op hopen want dat zou straks heel andere problemen gaan opleveren. Maar in ieder geval is de grootste barrière weg. Ze eten zelf. En dit zijn nog achterblijvers. Gewone, gezonde kuikens zullen dat waarschijnlijk nog eerder gaan doen, terwijl men zegt dat het erg moeilijk is (of onmogelijk) om ze aan het eten te krijgen zonder moeder.
Het is een kwestie van geduld en doorzetten met handvoeren tot ze zover zijn. Want eenden hebben dat soort informatie al in hun systeem. Het duurt bij de eén alleen langer dan bij de ander dat het systeem gaat werken.
Dit wil allemaal niet zeggen dat de kneuzen het gaan overleven, trouwens. Het blijven kneuzen. Vooral die ene die een klap heeft gehad van de onderkoeling. De sterkste van de twee gedraagt zich precies als de buitenkuikens maar dat kleintje is wat passiever en minder actief. Maar hij vermaakt zich blijkbaar wel, eet nu ook zelf, dus we gaan gewoon kijken hoe dat zich gaat ontwikkelen. Eenden zijn taai en misschien haalt kneus het allemaal weer in. De schade is niet zo groot dat zijn evenwicht of bewegingsapparaat er onder geleden heeft.
De eerste rui is dan een mijlpaal. Als hij te zwak is zal dat het moment zijn waar hij niet overheen komt. Ik maak me er niet meer druk om. Ze eten! :)
Het is een kwestie van geduld en doorzetten met handvoeren tot ze zover zijn. Want eenden hebben dat soort informatie al in hun systeem. Het duurt bij de eén alleen langer dan bij de ander dat het systeem gaat werken.
Dit wil allemaal niet zeggen dat de kneuzen het gaan overleven, trouwens. Het blijven kneuzen. Vooral die ene die een klap heeft gehad van de onderkoeling. De sterkste van de twee gedraagt zich precies als de buitenkuikens maar dat kleintje is wat passiever en minder actief. Maar hij vermaakt zich blijkbaar wel, eet nu ook zelf, dus we gaan gewoon kijken hoe dat zich gaat ontwikkelen. Eenden zijn taai en misschien haalt kneus het allemaal weer in. De schade is niet zo groot dat zijn evenwicht of bewegingsapparaat er onder geleden heeft.
De eerste rui is dan een mijlpaal. Als hij te zwak is zal dat het moment zijn waar hij niet overheen komt. Ik maak me er niet meer druk om. Ze eten! :)