Kuilkens 22
26/07/13 10:25 Filed in: Nonnetjes nest kuikens
Gisteren en vandaag heb ik de binnenkuikens op de grote vijver gelaten. Nena bekeek het met argusogen vanaf de kant en de buitenkuikens verstopten zich in de struiken. Gisteren durfden de binnenkuikens het water nog niet op (donker water is toch anders dan een blauwe zandbak met vers water) en zaten wat aan het onkruid te knabbelen maar vandaag wel. Uit zichzelf. Ze liepen ook rechtstreeks naar de poort van de ren in plaats van naar het zandbakzwembad. Het korte uitstapje van gisteren smaakte blijkbaar naar meer. Ze keken de hele tijd onder water en schrokken een paar keer van helemaal niets. Maar ze deden het toch maar. Helaas kwamen de buitenkuikens niet om te spelen want anders had ik ze even kunnen vergelijken qua grootte. Het lijkt er namelijk op dat de kleinste van de binnenkuikens niet de kleinste maar de grootste wel de allergrootste is van alle 6 de kuikens. Dát had ik niet verwacht. Dat verklaart waarom hij niet uit het ei kon komen. Hij was al te groot. Dan is er te weinig ruimte om in het ei te manoeuvreren. Ik had het graag even echt vergeleken met de buitenkuikens maar het zou zo maar kunnen. De kleinste van het duo lijkt eigenlijk precies net zo groot als de andere vier. Dat is een onverwachte ontwikkeling. Maar ja, die eenden doen er alles aan om je te verrassen :)
Een probleem van die uitstapjes is wel dat de binnenkuikens niet meer achter me aan komen als ik het wel genoeg vind geweest. Ik moet ze oppakken. En als ze straks helemaal gewend zijn aan de vijver wordt dat een probleem. Nena lijkt niet agressief tegenover de kuikens maar ik vertrouw haar niet. Het zijn roofvogels in schaapskleren. Als ik Bob op het water zou zetten zou hij snel afgemaakt worden, zelfs als ik er bij zou staan. Dat Nena de binnenkuikens met rust laat is een goed teken. Maar als ik er niet ben kan de stemming zomaar omslaan en krijg die kuikens dan maar weer eens op tijd uit dat diepe water.
Alle kuikens krijgen er dagelijks meer veren bij. De buik is al klaar en de zijkanten worden steeds aangevuld met meer veren zodat het er momenteel uitziet alsof de overgebleven dons in een bootje van veren ligt. De schouders zijn al bijna helemaal van veren voorzien. Ook vallen er steeds meer donsveertjes uit de kop die langzamerhand de karakteristieke bruine kap krijgt van Nena.
Ik heb gisteren ook weer een kikker in de buitenvijver gespot maar ik kreeg hem natuurlijk niet te pakken. Nu maar hopen dat er zich een betere gelegenheid voordoet vóórdat de Nonnetjes hem in de smiezen krijgen. Deze is wat kleiner dan de vorige dus ik hoop dat die ook sneller is en ze weet te ontlopen. Ik vrees het ergste.
Een probleem van die uitstapjes is wel dat de binnenkuikens niet meer achter me aan komen als ik het wel genoeg vind geweest. Ik moet ze oppakken. En als ze straks helemaal gewend zijn aan de vijver wordt dat een probleem. Nena lijkt niet agressief tegenover de kuikens maar ik vertrouw haar niet. Het zijn roofvogels in schaapskleren. Als ik Bob op het water zou zetten zou hij snel afgemaakt worden, zelfs als ik er bij zou staan. Dat Nena de binnenkuikens met rust laat is een goed teken. Maar als ik er niet ben kan de stemming zomaar omslaan en krijg die kuikens dan maar weer eens op tijd uit dat diepe water.
Alle kuikens krijgen er dagelijks meer veren bij. De buik is al klaar en de zijkanten worden steeds aangevuld met meer veren zodat het er momenteel uitziet alsof de overgebleven dons in een bootje van veren ligt. De schouders zijn al bijna helemaal van veren voorzien. Ook vallen er steeds meer donsveertjes uit de kop die langzamerhand de karakteristieke bruine kap krijgt van Nena.
Ik heb gisteren ook weer een kikker in de buitenvijver gespot maar ik kreeg hem natuurlijk niet te pakken. Nu maar hopen dat er zich een betere gelegenheid voordoet vóórdat de Nonnetjes hem in de smiezen krijgen. Deze is wat kleiner dan de vorige dus ik hoop dat die ook sneller is en ze weet te ontlopen. Ik vrees het ergste.