De Gorelev

Home

De Gorelev Concertagenda
2000

Januari
15-Radio Noordholland
22-IJmuiden, Witte theater-Akoestival

Maart
5 -Rotterdam, Radio Rijnmond-boekhandel Donner
17-Hilversum, Maartje en Mart-TV
24-Utrecht, Tivoli- P.I.A.S. party

April
7 -Zaandam, De Kade
9 -Den Bosch, Plein 79
12-Amsterdam, Paradiso
15-Uden, Pul
22-IJmuiden, Witte Theater

Mei
5 Wageningen, Kabaal am Gemaal

Juni
20-Terschelling,Groene strand en Jeugdherberg
24-Hilversum, Paul de Leeuw-TV
25-Amsterdam, Vondelpark

Juli
2 Hilversum, Zondagskint-Radio3
8 mi: Wijk bij Duurstede av: Den Haag, Zeeheldenfestival
21-Utrecht, De Parade
23-mi:Wijk aan Zee, Paviljoen De Instuif, av:Utrecht, De Parade

Augustus
6 -Venlo, Zomerfeesten
7 Amsterdam, De Parade
26-Amsterdam, Uitmarkt-Heineken podium

September
1 Beverwijk,Café Camille (Plaatjes draaien met Gekke Gerritje)
3 Rotterdam, Wereldhavendagen, op Ponton Prins Hendrik kade
10-Haarlem ,Grote markt- De stad als Podium
11-Amsterdam, De Kleine Komedie
14- Nijmegen,Doornroosje

Oktober
15-Valkenswaard, Vogelverschrikkersfestival

December
29-Deventer, Burgerweeshuis, (Plaatjes draaien met Gekke Gerritje)

2001 Januari 4Zoetermeer (Plaatjes draaien met gekke Gerritje) februari 12-Ophef en Vertier, Radio programma vanuit studio Amstel, A'dam 17-Spijkers met koppen, Vara radio, Utrecht

Maart
24- Westwoud (N-H) Fosko met Jan-Paul spelen " Bakker de Baksteen tijdens bijeenkomst van het Cornelis Vreeswijk genootschap. Later die avond doen ze het nog een keer dunnetjes over tijdens een spontaan optreden in een Italiaans restaurant in Hoorn.

April
22- Haarlem, cafe Studio

29- Santpoort, Koninginnepop- festival

Mei
20-Bulderbos bij Schiphol. Fosko en Jan-Paul spelen "Denk daar eens over na" en een nieuw nummer " Tolpoort naar de hel" tijdens manifestatie van Milieudefensie

"EEN GLOEIENDE PLAAT"
DE GORELEV
CD-RECENSIE

Gevonden op de website: www.oerol.vara.nl/object.php?id=720
20-6-2.000 door Itai Mol uit Groningen.
De Gorelev speelt vanmiddag om 16.30 op het Groene Strand en vanavond om tien uur in het NJHC. Hier is een recensie van hun CD.

De Gorelev zingt het levenslied. Maar het gevoel dat je ervan krijgt is pure punk. Soms pretpunk, soms hardcore, soms gevoelig, altijd oprecht.
'Een Gloeiende Plaat' is het debuut van de nieuwe band met drie oudgedienden van het Nederlandstalige lied. Bob Fosko heeft als voorman van de Raggende Manne natuurlijk allang een onsterfelijke status verworven. Pierre van Duijl is bekend van de Rotterdamse formatie 'De Dopegezinde Gemeente.'Jan-Paul van der Meij is bekend van zichzelf, liedjesmaker.
De muziek is simpel en ongecompliceerd met veel trombone, hoempapa en drum. Soms ook prachtige blues op de piano. En eigenlijk onmogelijk onder één noemer te vangen.
De teksten zijn zoals dat bij de smartlap hoort uit het leven gegrepen. En dat is een verademing in deze tijd van Borsiaanse wolligheid, waar zelfs de betere acts zich soms aan bezondigen.
En natuurlijk: ook bij het levenslied gaat het lang niet altijd even goed. Vader Abrahamsiaans sentiment en onderbroekenlol liggen al snel op de loer. Zo blijkt maar weer eens hoe belangrijk het is uit welk leven je liedjes grijpt. Gorelev is soms kwaad ( het gat van de deur e.v.a.), soms melancholiek (alles draait om jou, monument) soms jolig ( Bakker de baksteen), maar het is altijd origineel en creatief en daarom gaat het nergens mis.
Hoewel, de hoes van de CD is helemaal geblakerd. Met daarop een sticker waarop uitgelegd wordt dat wegens een uiterst treurig bedrijfsongeval de gehele oplage is verbrand. Flauw?
Misschien. Maar het ziet er overtuigend uit. En je zou zelfs zweren dat het aangebrand ruikt.
Dus toch weer net echt. Uit het leven gegrepen.

V.l.n.r: Kapitein Van der Meij , KapiteinVan Duyl en Kapitein Fosko

Tekst: Roel Bouman-in het blad Fret, 2000

Bob Fosko, Jan-Paul van der Meij en Pierre van Duijl hebben hun krachten en voorliefde voor Nederlandse liederen gebundeld. Met de cd 'n Gloeiende Plaat voegen zij een nieuwe dimensie toe aan de smartlap. Hun doel: het afstoffen van het levenslied.

Waar kun je beter afspreken met de drie initiatiefnemers van De Gorelev dan in een kroeg? Dus zitten we in een café in de Rotterdamse Witte de With straat en ligt de eerste vraag voor de hand: hoe is het zo gekomen?
Bob Fosko vraagt netjes aan zijn collega's of hij zal beginnen en legt vervolgens uit: 'We kennen elkaar al jaren en een paar jaar geleden werd door PIAS, de platenmaatschappij van Pierre's groep De Dopegezinde Gemeente en van de Raggende Manne, gesuggereerd dat Pierre en ik eens iets samen zouden moeten doen. Dat kwam op dat moment niet zo goed uit. Maar later kwam dat idee weer boven en toen zei ik: ík vind het wel leuk om te doen, maar dan nog liever in een triovorm. Zo kwamen we op Jan-Paul, die we ook allebei kenden.'
Van Duijl vult aan: 'Ja dat is het mooie, we zijn alledrie fans van elkaar.' Fosko: 'We zijn met PIAS om de tafel gaan zitten, hebben een budget afgesproken en stelden met z'n drieën een tijdschema op. We wilden drie dagen repeteren, drie dagen opnemen en drie dagen mixen. In de popmuziek geen gebruikelijke methode, maar in de jazz bijvoorbeeld heel normaal.

Opnamevrees
De vraag was natuurlijk hoe zich dat zou ontwikkelen, want zo stelt van der Meij: 'We zijn natuurlijk alledrie onze eigen baas, drie kapiteins op een schip. Dat was aanvankelijk trouwens ook onze bandnaam. Maar het ging prima.'
Van Duijl: 'Er waren absoluut geen egoproblemen. Vooral ook omdat we natuurlijk alledrie zangers zijn, wil iedereen zijn ei kwijt. Wat dat betreft werkte de week rust tussen het repeteren en de opnamen erg goed. We konden alles nog eens overdenken en op ons in laten werken en met eventuele suggesties of nieuwe ideeën in de studio gelijk aan het werk gaan.'
De drie kapiteins op het schip hadden natuurlijk wel een bemanning nodig, dus werd er rondgekeken en kwam men uiteindelijk bij de volgende muzikanten terecht: Peer Wassenaar (Dopegezinde gemeente/Bram Vermeulen) bas, Martijn Bosman (o.a. Beeswamp) drums en percussie, Patrick Votrian (Dopegezinde Gemeente) trombone en Wouter Planteijdt (Sjako!) gitaar.
Het gezelschap ging de studio in en daar werd alles live ingespeeld. Volgens Bob Fosko vereist dat muzikanten zonder opnamevrees. 'Je moet wel echt routine hebben om er vol in te gaan. Er mag best hier en daar een foutje gemaakt worden, maar dan moet je niet stoppen maar gewoon doorgaan. Die routine was echter ruim aanwezig en juist omdat het van die doorgewinterde muzikanten zijn, kun je ze de ruimte geven. Ze kwamen met dingen die je op voorhand niet bedacht had, maar wel heel erg raak zijn.'
Van der Meij: 'We hebben het hele opnameproces op video opgenomen. Als je dat terugkijkt, zie je dat het af en toe een beetje stroef gaat, maar meestal ging het als de spreekwoordelijke trein.'

Afstoffen
Wie 'n Gloeiende Plaat hoort, merkt dat De Gorelev het oprecht doet met het Nederlandse levenslied.
Niet camp of met een knipoog, maar uit liefde voor liederen die hun wortels duidelijk in de eigen bodem hebben. Fosko: 'We hebben een beetje schertsend gezegd dat we het levenslied willen afstoffen. Hoewel we eigenlijk voorzichtig willen zijn met de termen levenslied en smartlap. Het is niet helemaal van toepassing en het levert gelijk een gekleurd beeld op. De kans bestaat dat je gestigmatiseerd wordt in een hoek waar je niet wilt zitten. 'Van der Meij: 'Het zijn gewoon liedjes. Maar de Hollandse roots hebben we zeker gebruikt.' Van Duijl:'Hier in Nederland denkt men bij het woord levenslied gelijk aan bepaalde koppen en namen, maar er is nog zoveel meer. Dat blijkt wel uit de muziek op deze plaat. Het probleem is dat we het enige land ter wereld zijn waar we ons schamen voor onze eigen roots, daar ben ik van overtuigd. Het gaat er toch om wat de muziek met je doet. Men denkt dat een Nederlandstalig nummer geen hit in het buitenland kan worden, maar er staan toch ook nummers in de top 40 waar wij geen woord van verstaan? Waarom zou dat niet met een Nederlandstalig nummer in het buitenland kunnen? Als het nummer maar de juiste lading heeft, mag de taal geen probleem zijn.'

Live
De juiste lading heeft 'n Gloeiende Plaat zeker. Vooral ook door de muzikale omlijsting die avontuurlijk en spannend is. Of die lading overkomt is binnenkort ook in het clubcircuit te ontdekken, want het gezelschap gaat touren. Van Duijl: 'Vanaf maart (2000) gaan we door het land, we hebben al een aantal optredens staan.

AFGESTOFTE LEVENSLIEDJES ZONDER ROOKGORDIJN
De Gorelev houdt niet van soapteksten.
"Muziek moet een voertuig zijn voor de taal."

Van onze verslaggever
Gert van Veen

Nog maar een rondje dan. Dit keer met broodjes en een bittergarnituur . Bob Fosko, Pierre van Duijl en Jan-Paul van der Meij zitten al uren aan de grote tafel in een bruin café in de Amsterdamse Haarlemmerstraat, waar ze het aangename met het nuttige proberen te verenigen. Praten over hun nieuwe groep, De Gorelev, kun je net zo goed in de kroeg doen als in een hotelkamer. Beter zelfs, al was het maar omdat de ongedwongen sfeer mooi past bij de muziek van hun deze week verschenen debuutalbum Een gloeiende plaat.
In dertien liedjes wilde het trio proberen 'het levenslied af te stoffen', mar het resultaat gaat veel verder. Hoempa en carnavalskrakers staan naast Nederlandstalige blues en zompige rootsmuziek in de beste Tom Waits- traditie. 'Een optelsom van wie we zijn en waar we vandaan komen', volgens Bob Fosko. 'De muziek moet een goed voertuig zijn voor de taal. Dat je er lekker in rijdt.'
Een klein mirakel dat het nog werkt ook, zo'n allegaartje van stijlen en vormen, met teksten die soms cynisch en scherp, dan weer grappig, ontroerend of hilarisch zijn. Mar het resultaat-gestoken in een zwartgeblakerde hoes met de verontschuldigende tekst 'Wegens een uiterst treurig bedrijfsongeval werd de gehele oplage van De Gorelev's eerste cd getiteld Een gloeiende plaat verbrand'-klinkt fris en geïnspireerd. De nummers zijn beduidend anders dan de muziek waarmee Fosko. Van Duijl en Van der Meij ieder voor zich bekend werden.
De Gorelev mag er op papier uitzien als de naam van een Russcisch sportman of politicus, wanneer je het zegt, klinkt het opeens als een bedenksel van Bob Fosko- tot vorig jaar zanger van de 'schreeuwcore'-groep Raggende Manne. Toch is De Gorelev een heel ander soort band, want ditmaal deelt Fosko de frontpositie met twee andere kopstukken uit de Nederpop: De IJmondse liedjesmaker Jan-Paul van der Meij en Pierre van Duijl, voorheen de vertolker van het levenslied in de Rotterdamse groepen Trio Cor Witjes en Dopegezinde Gemeente.
Ze waren altijd al fan van elkaar, zegt Van der Meij, maar dat de samenwerking zo soepel zou verlope, was toch een verrassing. 'Toen we eenmaal aan de slag gingen, hadden we alledrie iets van wow!'.
Het idee voor een groep als De Gorelev kwam van Corne Bos van platenmaatschappij PIAS. (Fosko: 'Paljas'), die ooit had geopperd dat Fosko en Van Duijl eens iets samen zouden moeten proberen. Ze kenden elkaar eigenlijk nauwelijks, maar waren allebei goed bevriend met Jan-Paul van der Meij, die daarom een logische keus was als derde man.
Bob Fosko (Amsterdam) tegenover Pierre Van Duijl ( Rotterdam)- gaat zoiets wel goed in een en dezelfde band? Nooit een punt geweest, vinden ze allebei. 'We vullen elkaar juist goed aan.'Fosko voelt zich ook geen 'uitgesproken Amsterdammer', bekent hij. Van der Meij: 'En Pierre is een van de weinige Rotterdammers die de liedjes van Johnny Jordaan echt goed kunnen vertolken.'
Ze hadden elkaar eerst een paar keer bij Jan-Paul van der Meij in Wijk aan Zee ontmoet. Wisselden teksten uit, zongen elkaars liedjes en kwamen er zo snel achter dat ieder zijn sterke punten had. Fosko is op dreef in nummers als Je zit te zuipen in de kroeg ('Daar op je luie reet/ zit je te praten tegen jezelf/ je betaalt voor je lage lusten/ met natte geeltjes en brieffies van tien'), maar bekent dat hij nooit een liefdesliedje als Alles draait om jou had kunne zingen. 'Daar is Pierre weer goed in. Ik heb het wel eens geprobeerd, rond de tijd dat mijn zoon net was geboren. Je had toen Isn't She Lovely van Stevie Wonder. Ik dacht: Er moet toch niets mooier zijn dan een tekst over je pasgeboren kind te schrijven.'Lacht: 'Nou, vergeet het maar. Om te kotsen. Niet te geloven, ik kón het gewoon niet.'
Van Duijl: Jij zong natuurlijk hé vuile hond, ben je d'r?')Gelach).
Misschien wel het belangrijkste dat de drie met elkaar gemeen hebben, is dat ze alle drie weinig moeten hebben van de 'pëtische rookgordijnen', zoals Fosko het noemt, die het gros van de Nederlandstalige bands hanteren.
Van der Meij:'Dat is wat ons betreft wel erg zwaar.' Van Duijl: 'Van die uitvergrootte emoties.'
Fosko: 'In het dagelijkse leven praten mensen zo niet met elkaar. Als ik me kut voel, zeg ik niet: "Ik voel me zo rot, omdat jij zo gemeen tegen me gedaan hebt gedaan."Marco Borsato zingt in het liedje Binnen: M'n buik doet raar, ik voel me vreemd." Dat zegt misschien iets over John Ewbank, die het heeft geschreven, maar het is een heel vrouwelijke manier van uitdrukken. Heel soap-achtig.'
Het taalgebruik in alle soapseries op televisie drukt volgens het trio op dit moment wel heel erg een stempel op de eigentijdse Nederlandstalige teksten. Van der Meij: Hoor je wel eens iemand bij de Febo zeggen: 'Mijn buik doet zo raar?; (Gelach).
Een groep nieuwe cafébezoekers wil gezellig aanschuiven, totdat ze de microfoon op tafel ontwaren. 'Oh sorry, jullie zijn bezig.'
'Vreemd als je zo'n hele dag in de kroeg zit', zegt Fosko als er even een stilte valt. 'Dan hoor je steeds dezelfde tape voorbij komen.' Voor de zoveelste keer schettert de weeïge orgelsound van de sixties-hit Telstar door het café, aanleiding voor een discussie over de vraag of dit wel de originele versie is (nee dus). Het gesprek dwaalt verder af via 'One hit wonders'en de Engelse cult-producer Joe Meek tot het 'zinloze gelul van radio-discjockey's, De Dijk, die dit jaar voor het eerst op Pinkpop staat, en de troubadours uit de Middeleeuwen.
De Gorelev trekt dan wel niet van kasteel naar kasteel, grapt Van der Meij, maar in elk geval wel van Paradiso ( waar de groep woensdag haar Amsterdamse debuut maakt) tot het jongerencentrum Het Kasteel in Alphen aan de Rijn.
Op het podium wordt het trio door bijna dezelfde band begeleid die op Een gloeiende plaat is te horen, met onder anderen gitarist Wouter Planteijdt (Sjako!) en Patrick Votrian (Dopegezinde gemeente) op trombone en tuba.
De Gorelev heeft er zin in, deze eerste tournee, al weten ze ook dat ze het succes zelf zullen moeten afswingen, zegt Fosko. Haalt zijn schouders op: 'We zoeken niet de makkelijkste weg. Proberen nier om het hart van het publiek te vinden, maar juist om ons eigen hart uit te storten.'

Home
	De Gorelev Concertagenda 2000 *Januari* 15-Radio Noordholland 22-IJmuiden, Witte theater-Akoestival *Maart* 5 -Rotterdam, Radio Rijnmond-boekhandel Donner 17-Hilversum, Maartje en Mart-TV 24-Utrecht, Tivoli- P.I.A.S. party *April* 7 -Zaandam, De Kade 9 -Den Bosch, Plein 79 12-Amsterdam, Paradiso 15-Uden, Pul 22-IJmuiden, Witte Theater *Mei* 5 Wageningen, Kabaal am Gemaal *Juni* 20-Terschelling,Groene strand en Jeugdherberg 24-Hilversum, Paul de Leeuw-TV 25-Amsterdam, Vondelpark *Juli* 2 Hilversum, Zondagskint-Radio3 8 mi: Wijk bij Duurstede av: Den Haag, Zeeheldenfestival 21-Utrecht, De Parade 23-mi:Wijk aan Zee, Paviljoen De Instuif, av:Utrecht, De Parade *Augustus* 6 -Venlo, Zomerfeesten 7 Amsterdam, De Parade 26-Amsterdam, Uitmarkt-Heineken podium *September* 1 Beverwijk,Café Camille (Plaatjes draaien met Gekke Gerritje) 3 Rotterdam, Wereldhavendagen, op Ponton Prins Hendrik kade 10-Haarlem ,Grote markt- De stad als Podium 11-Amsterdam, De Kleine Komedie 14- Nijmegen,Doornroosje *Oktober* 15-Valkenswaard, Vogelverschrikkersfestival *December* 29-Deventer, Burgerweeshuis, (Plaatjes draaien met Gekke Gerritje) 2001 *Januari* 4Zoetermeer (Plaatjes draaien met gekke Gerritje) *februari* 12-Ophef en Vertier, Radio programma vanuit studio Amstel, A'dam 17-Spijkers met koppen, Vara radio, Utrecht Maart 24- Westwoud (N-H) Fosko met Jan-Paul spelen " Bakker de Baksteen tijdens bijeenkomst van het Cornelis Vreeswijk genootschap. Later die avond doen ze het nog een keer dunnetjes over tijdens een spontaan optreden in een Italiaans restaurant in Hoorn. *April* 22- Haarlem, cafe Studio 29- Santpoort, Koninginnepop- festival *Mei* 20-Bulderbos bij Schiphol. Fosko en Jan-Paul spelen "Denk daar eens over na" en een nieuw nummer " Tolpoort naar de hel" tijdens manifestatie van Milieudefensie "EEN GLOEIENDE PLAAT" DE GORELEV CD-RECENSIE Gevonden op de website: www.oerol.vara.nl/object.php?id=720 20-6-2.000 door Itai Mol uit Groningen. De Gorelev speelt vanmiddag om 16.30 op het Groene Strand en vanavond om tien uur in het NJHC. Hier is een recensie van hun CD. De Gorelev zingt het levenslied. Maar het gevoel dat je ervan krijgt is pure punk. Soms pretpunk, soms hardcore, soms gevoelig, altijd oprecht. 'Een Gloeiende Plaat' is het debuut van de nieuwe band met drie oudgedienden van het Nederlandstalige lied. Bob Fosko heeft als voorman van de Raggende Manne natuurlijk allang een onsterfelijke status verworven. Pierre van Duijl is bekend van de Rotterdamse formatie 'De Dopegezinde Gemeente.'Jan-Paul van der Meij is bekend van zichzelf, liedjesmaker. De muziek is simpel en ongecompliceerd met veel trombone, hoempapa en drum. Soms ook prachtige blues op de piano. En eigenlijk onmogelijk onder één noemer te vangen. De teksten zijn zoals dat bij de smartlap hoort uit het leven gegrepen. En dat is een verademing in deze tijd van Borsiaanse wolligheid, waar zelfs de betere acts zich soms aan bezondigen. En natuurlijk: ook bij het levenslied gaat het lang niet altijd even goed. Vader Abrahamsiaans sentiment en onderbroekenlol liggen al snel op de loer. Zo blijkt maar weer eens hoe belangrijk het is uit welk leven je liedjes grijpt. Gorelev is soms kwaad ( het gat van de deur e.v.a.), soms melancholiek (alles draait om jou, monument) soms jolig ( Bakker de baksteen), maar het is altijd origineel en creatief en daarom gaat het nergens mis. Hoewel, de hoes van de CD is helemaal geblakerd. Met daarop een sticker waarop uitgelegd wordt dat wegens een uiterst treurig bedrijfsongeval de gehele oplage is verbrand. Flauw? Misschien. Maar het ziet er overtuigend uit. En je zou zelfs zweren dat het aangebrand ruikt. Dus toch weer net echt. Uit het leven gegrepen. V.l.n.r: Kapitein Van der Meij , KapiteinVan Duyl en Kapitein Fosko Tekst: Roel Bouman-in het blad Fret, 2000 Bob Fosko, Jan-Paul van der Meij en Pierre van Duijl hebben hun krachten en voorliefde voor Nederlandse liederen gebundeld. Met de cd 'n Gloeiende Plaat voegen zij een nieuwe dimensie toe aan de* smartlap. Hun doel: het afstoffen van het levenslied. Waar kun je beter afspreken met de drie initiatiefnemers van De Gorelev dan in een kroeg? Dus zitten we in een café in de Rotterdamse Witte de With straat en ligt de eerste vraag voor de hand: hoe is het zo gekomen? Bob Fosko vraagt netjes aan zijn collega's of hij zal beginnen en legt vervolgens uit: 'We kennen elkaar al jaren en een paar jaar geleden werd door PIAS, de platenmaatschappij van Pierre's groep De Dopegezinde Gemeente en van de Raggende Manne, gesuggereerd dat Pierre en ik eens iets samen zouden moeten doen. Dat kwam op dat moment niet zo goed uit. Maar later kwam dat idee weer boven en toen zei ik: ík vind het wel leuk om te doen, maar dan nog liever in een triovorm. Zo kwamen we op Jan-Paul, die we ook allebei kenden.' Van Duijl vult aan: 'Ja dat is het mooie, we zijn alledrie fans van elkaar.' Fosko: 'We zijn met PIAS om de tafel gaan zitten, hebben een budget afgesproken en stelden met z'n drieën een tijdschema op. We wilden drie dagen repeteren, drie dagen opnemen en drie dagen mixen. In de popmuziek geen gebruikelijke methode, maar in de jazz bijvoorbeeld heel normaal. Opnamevrees* De vraag was natuurlijk hoe zich dat zou ontwikkelen, want zo stelt van der Meij: 'We zijn natuurlijk alledrie onze eigen baas, drie kapiteins op een schip. Dat was aanvankelijk trouwens ook onze bandnaam. Maar het ging prima.' Van Duijl: 'Er waren absoluut geen egoproblemen. Vooral ook omdat we natuurlijk alledrie zangers zijn, wil iedereen zijn ei kwijt. Wat dat betreft werkte de week rust tussen het repeteren en de opnamen erg goed. We konden alles nog eens overdenken en op ons in laten werken en met eventuele suggesties of nieuwe ideeën in de studio gelijk aan het werk gaan.' De drie kapiteins op het schip hadden natuurlijk wel een bemanning nodig, dus werd er rondgekeken en kwam men uiteindelijk bij de volgende muzikanten terecht: Peer Wassenaar (Dopegezinde gemeente/Bram Vermeulen) bas, Martijn Bosman (o.a. Beeswamp) drums en percussie, Patrick Votrian (Dopegezinde Gemeente) trombone en Wouter Planteijdt (Sjako!) gitaar. Het gezelschap ging de studio in en daar werd alles live ingespeeld. Volgens Bob Fosko vereist dat muzikanten zonder opnamevrees. 'Je moet wel echt routine hebben om er vol in te gaan. Er mag best hier en daar een foutje gemaakt worden, maar dan moet je niet stoppen maar gewoon doorgaan. Die routine was echter ruim aanwezig en juist omdat het van die doorgewinterde muzikanten zijn, kun je ze de ruimte geven. Ze kwamen met dingen die je op voorhand niet bedacht had, maar wel heel erg raak zijn.' Van der Meij: 'We hebben het hele opnameproces op video opgenomen. Als je dat terugkijkt, zie je dat het af en toe een beetje stroef gaat, maar meestal ging het als de spreekwoordelijke trein.' Afstoffen Wie 'n Gloeiende Plaat hoort, merkt dat De Gorelev het oprecht doet met het Nederlandse levenslied. Niet camp of met een knipoog, maar uit liefde voor liederen die hun wortels duidelijk in de eigen bodem hebben. Fosko: 'We hebben een beetje schertsend gezegd dat we het levenslied willen afstoffen. Hoewel we eigenlijk voorzichtig willen zijn met de termen levenslied en smartlap. Het is niet helemaal van toepassing en het levert gelijk een gekleurd beeld op. De kans bestaat dat je gestigmatiseerd wordt in een hoek waar je niet wilt zitten. 'Van der Meij: 'Het zijn gewoon liedjes. Maar de Hollandse roots hebben we zeker gebruikt.' Van Duijl:'Hier in Nederland denkt men bij het woord levenslied gelijk aan bepaalde koppen en namen, maar er is nog zoveel meer. Dat blijkt wel uit de muziek op deze plaat. Het probleem is dat we het enige land ter wereld zijn waar we ons schamen voor onze eigen roots, daar ben ik van overtuigd. Het gaat er toch om wat de muziek met je doet. Men denkt dat een Nederlandstalig nummer geen hit in het buitenland kan worden, maar er staan toch ook nummers in de top 40 waar wij geen woord van verstaan? Waarom zou dat niet met een Nederlandstalig nummer in het buitenland kunnen? Als het nummer maar de juiste lading heeft, mag de taal geen probleem zijn.' Live De juiste lading heeft 'n Gloeiende Plaat zeker. Vooral ook door de muzikale omlijsting die avontuurlijk en spannend is. Of die lading overkomt is binnenkort ook in het clubcircuit te ontdekken, want het gezelschap gaat touren. Van Duijl: 'Vanaf maart (2000) gaan we door het land, we hebben al een aantal optredens staan. AFGESTOFTE LEVENSLIEDJES ZONDER ROOKGORDIJN De Gorelev houdt niet van soapteksten. "Muziek moet een voertuig zijn voor de taal." Van onze verslaggever Gert van Veen Nog maar een rondje dan. Dit keer met broodjes en een bittergarnituur . Bob Fosko, Pierre van Duijl en Jan-Paul van der Meij zitten al uren aan de grote tafel in een bruin café in de Amsterdamse Haarlemmerstraat, waar ze het aangename met het nuttige proberen te verenigen. Praten over hun nieuwe groep, De Gorelev, kun je net zo goed in de kroeg doen als in een hotelkamer. Beter zelfs, al was het maar omdat de ongedwongen sfeer mooi past bij de muziek van hun deze week verschenen debuutalbum Een gloeiende plaat. In dertien liedjes wilde het trio proberen 'het levenslied af te stoffen', mar het resultaat gaat veel verder. Hoempa en carnavalskrakers staan naast Nederlandstalige blues en zompige rootsmuziek in de beste Tom Waits- traditie. 'Een optelsom van wie we zijn en waar we vandaan komen', volgens Bob Fosko. 'De muziek moet een goed voertuig zijn voor de taal. Dat je er lekker in rijdt.' Een klein mirakel dat het nog werkt ook, zo'n allegaartje van stijlen en vormen, met teksten die soms cynisch en scherp, dan weer grappig, ontroerend of hilarisch zijn. Mar het resultaat-gestoken in een zwartgeblakerde hoes met de verontschuldigende tekst 'Wegens een uiterst treurig bedrijfsongeval werd de gehele oplage van De Gorelev's eerste cd getiteld Een gloeiende plaat verbrand'-klinkt fris en geïnspireerd. De nummers zijn beduidend anders dan de muziek waarmee Fosko. Van Duijl en Van der Meij ieder voor zich bekend werden. De Gorelev mag er op papier uitzien als de naam van een Russcisch sportman of politicus, wanneer je het zegt, klinkt het opeens als een bedenksel van Bob Fosko- tot vorig jaar zanger van de 'schreeuwcore'-groep Raggende Manne. Toch is De Gorelev een heel ander soort band, want ditmaal deelt Fosko de frontpositie met twee andere kopstukken uit de Nederpop: De IJmondse liedjesmaker Jan-Paul van der Meij en Pierre van Duijl, voorheen de vertolker van het levenslied in de Rotterdamse groepen Trio Cor Witjes en Dopegezinde Gemeente. Ze waren altijd al fan van elkaar, zegt Van der Meij, maar dat de samenwerking zo soepel zou verlope, was toch een verrassing. 'Toen we eenmaal aan de slag gingen, hadden we alledrie iets van wow!'. Het idee voor een groep als De Gorelev kwam van Corne Bos van platenmaatschappij PIAS. (Fosko: 'Paljas'), die ooit had geopperd dat Fosko en Van Duijl eens iets samen zouden moeten proberen. Ze kenden elkaar eigenlijk nauwelijks, maar waren allebei goed bevriend met Jan-Paul van der Meij, die daarom een logische keus was als derde man. Bob Fosko (Amsterdam) tegenover Pierre Van Duijl ( Rotterdam)- gaat zoiets wel goed in een en dezelfde band? Nooit een punt geweest, vinden ze allebei. 'We vullen elkaar juist goed aan.'Fosko voelt zich ook geen 'uitgesproken Amsterdammer', bekent hij. Van der Meij: 'En Pierre is een van de weinige Rotterdammers die de liedjes van Johnny Jordaan echt goed kunnen vertolken.' Ze hadden elkaar eerst een paar keer bij Jan-Paul van der Meij in Wijk aan Zee ontmoet. Wisselden teksten uit, zongen elkaars liedjes en kwamen er zo snel achter dat ieder zijn sterke punten had. Fosko is op dreef in nummers als Je zit te zuipen in de kroeg ('Daar op je luie reet/ zit je te praten tegen jezelf/ je betaalt voor je lage lusten/ met natte geeltjes en brieffies van tien'), maar bekent dat hij nooit een liefdesliedje als Alles draait om jou had kunne zingen. 'Daar is Pierre weer goed in. Ik heb het wel eens geprobeerd, rond de tijd dat mijn zoon net was geboren. Je had toen Isn't She Lovely van Stevie Wonder. Ik dacht: Er moet toch niets mooier zijn dan een tekst over je pasgeboren kind te schrijven.'Lacht: 'Nou, vergeet het maar. Om te kotsen. Niet te geloven, ik kón het gewoon niet.' Van Duijl: Jij zong natuurlijk hé vuile hond, ben je d'r?')Gelach). Misschien wel het belangrijkste dat de drie met elkaar gemeen hebben, is dat ze alle drie weinig moeten hebben van de 'pëtische rookgordijnen', zoals Fosko het noemt, die het gros van de Nederlandstalige bands hanteren. Van der Meij:'Dat is wat ons betreft wel erg zwaar.' Van Duijl: 'Van die uitvergrootte emoties.' Fosko: 'In het dagelijkse leven praten mensen zo niet met elkaar. Als ik me kut voel, zeg ik niet: "Ik voel me zo rot, omdat jij zo gemeen tegen me gedaan hebt gedaan."Marco Borsato zingt in het liedje Binnen: M'n buik doet raar, ik voel me vreemd." Dat zegt misschien iets over John Ewbank, die het heeft geschreven, maar het is een heel vrouwelijke manier van uitdrukken. Heel soap-achtig.' Het taalgebruik in alle soapseries op televisie drukt volgens het trio op dit moment wel heel erg een stempel op de eigentijdse Nederlandstalige teksten. Van der Meij: Hoor je wel eens iemand bij de Febo zeggen: 'Mijn buik doet zo raar?; (Gelach). Een groep nieuwe cafébezoekers wil gezellig aanschuiven, totdat ze de microfoon op tafel ontwaren. 'Oh sorry, jullie zijn bezig.' 'Vreemd als je zo'n hele dag in de kroeg zit', zegt Fosko als er even een stilte valt. 'Dan hoor je steeds dezelfde tape voorbij komen.' Voor de zoveelste keer schettert de weeïge orgelsound van de sixties-hit Telstar door het café, aanleiding voor een discussie over de vraag of dit wel de originele versie is (nee dus). Het gesprek dwaalt verder af via 'One hit wonders'en de Engelse cult-producer Joe Meek tot het 'zinloze gelul van radio-discjockey's, De Dijk, die dit jaar voor het eerst op Pinkpop staat, en de troubadours uit de Middeleeuwen. De Gorelev trekt dan wel niet van kasteel naar kasteel, grapt Van der Meij, maar in elk geval wel van Paradiso ( waar de groep woensdag haar Amsterdamse debuut maakt) tot het jongerencentrum Het Kasteel in Alphen aan de Rijn. Op het podium wordt het trio door bijna dezelfde band begeleid die op Een gloeiende plaat is te horen, met onder anderen gitarist Wouter Planteijdt (Sjako!) en Patrick Votrian (Dopegezinde gemeente) op trombone en tuba. De Gorelev heeft er zin in, deze eerste tournee, al weten ze ook dat ze het succes zelf zullen moeten afswingen, zegt Fosko. Haalt zijn schouders op: 'We zoeken niet de makkelijkste weg. Proberen nier om het hart van het publiek te vinden, maar juist om ons eigen hart uit te storten.'