"Om niet te vergeten".

Bij 10 volle spaarkaarten, die voor de vereniging een waarde hadden van ƒ 10,-, werd een reductiebon van
ƒ 2,50 gegeven, te gebruiken bij bestellingen van plaatskaarten voor een AOK-concert.

In die tijd wordt ook de presentielijst ingevoerd.
Zoals u elders in dit blad kunt lezen, zijn de sancties op ongemotiveerde afwezigheid op de repetities niet gering.
Het niet mee mogen doen aan een uitvoering
behoorde tot de mogelijkheden.

Voor de viering van het tweede lustrum werd een grote propaganda-actie gevoerd. Het aantal leden was licht gedaald maar het bestuur was vol goede moed om uit deze depressie te geraken. Het geplande concert was begroot op ƒ 16.000,-, een kolossaal bedrag voor die tijd. Maar toen zong ook wel Jussi Björling, een tenor
van wereldformaat, naast Mimi Aarden en Fabio Giongo. Het concert was van grote klasse, de toeschouwers laaiend enthousiast en de kritieken al niet minder.
Het was het laatste buitenlandse optreden van Jussi Björling. In september van datzelfde jaar is hij overleden.

Het jaar 1960 was een slecht financieel jaar, mede toe te schrijven aan de grote schuld aan de impresario na het concert van 8 mei. Men trachtte die schuld af te lossen door het uitschrijven van een obligatielening waarop
in eerste instantie slechts voor 25% door de
leden werd ingeschreven.

De concerten in het Woestduincentrum in begin jaren zestig werden zeer goed bezocht en waren uiterst succesvol. Doch de financiële situatie bleef zorgen baren. Zelfs via de voetbaltoto werd getracht geld binnen te halen. In het begin van 1963 werd ook het Maandblad van het koor opgeofferd. Het drukken kostte honderden guldens per maand en de belangstelling van de leden was nu niet direct groot te noemen. Het AOK Bulletin deed zijn intrede, waarbij de berichtgeving beperkt
bleef tot het verenigingsnieuws.