|
KNSB
Laatste ronde:
Za 10 mei VAS - MSV
Za 10 mei VAS 2 - Fischer Z 3
Za 10 mei VAS 3 - ASC
SGA
wo 23 apr De Raadsheer 2 - VAS 7
do 24 apr VAS 4 - Almere 4
do 08 mei VAS 6 - Fischer Z 3
intern
do 17 april:
interne ronde 13
Door Jack Smith
Do 3 april: 11e ronde Keizer
As we had predicted before the pairings were done the computer threw up the unbeaten Joost Van Dongen up against Pim Ghijsen on the top board. Ratings would suggest that this should be a done deal for Pim but that was to prove far from the story. A quiet affair to start with, not much material exchanged, then around move 25 Pim won a pawn - normally enough you would say for Pim to grind out the win. Van Dongen clearly had other ideas and grabbed the pawn back a few moves later. At my last look at the board it appeared that it was a fairly drawish looking endgame, Pim even claiming that Joost was maybe slightly better at one stage. Sadly for Joost he blundered a piece at the end and that was enough to seal his fate and a loss. However a very respectable fight and Joost is showing that he is playing a lot stronger than his rating suggests.
On Board 2 new-ish member Ton Koekkoek who is already looking to be a dangerous opponent against the ever-dangerous Sjoerd De Vos. This looked a very quiet and positional affair until Ton decided to sacrifice an exchange in order to mount what appeared to be a dangerous light squared barrage on the king. Sadly Ton had miscalculated and missed a variation where black holds and the crafty Sjoerd found this defence and completely muted Ton's attack. A few minutes later, still an exchange ahead for Sjoerd in an endgame, I hear that the game has resulted in a draw. Sjoerd said: "His combination was so nice I thought it deserved a draw." - a true gentleman.
The third board saw the ever improving Ben Duivenvoorden against Peter 'the Lion' de Leeuwe. Queens were traded very early and then Ben stormed his e-f-g-h pawns against Peter's king which also helped him to get his pieces into play with space to strike. The resulting attack was to prove too much for Peter to handle and saw him defeated.
Board 4 seemed like it would be a very interesting pairing between Dick Paulis and Ben Wijgers. Dick played the English and 20 moves in it seemed a very positional affair with not much advantage or attack for either side. Then all of a sudden the queenside of the board set fire with both sides unleashing dangerous attacks. It seemed that Dick had got the better of this queenside confrontation as he ended up a pawn up and with a possible switch of attacks from the queenside to the king. Sadly for Dick there were not enough pieces to support this so he tried to consolidate his pawn advantage and use that to win the game. This b-pawn extra however proved to be very weak and a few moves later a draw was agreed.
Fifth board saw yours truly (Jack Smith) white against Roelof Reinders. Sadly after 7 moves I missed a +3 variation and following that there really was little for me to write home about from my point of view. Horribly cramped for most of the game, inactive/uncoordinated pieces and a king-side pawn storm which was adventurous to say the least. Roelof took advantage incredibly well and slowly but surely built up a decisive edge. On move 33 I was pleased with myself to find a defensive idea which was still losing but quite frankly my only hope of salvaging anything from the game. Roelof had three variations to choose from, two very easily won and the third still winning much much more difficult to find the winning variation and a much smaller edge. Thankfully for me the third was chosen and for the second week in a row I escaped with a draw when totally lost.
Board 6 had a rather strong pairing between Aran Köhler and Jaap Jung. Again like the top board ratings would most likely suggest an easy win for Aran but again ratings were not to prove decisive. Throughout the game at move 20, 30 and 40 Jaap was equal on material and holding his own. Positionally Aran had more space available on the queenside and this was to eventually prove decisive as he broke through and converted a hard fought win.
On seven we saw Corjan Nota taking on John Pex. Corjan won an exchange around move 20 and also enjoyed a lot more space with a very strong pawn centre. Corjan used the combination of his positional and material advantage and won quite quickly thereafter.
Last but most certainly not least was Han Dijsselbloem against fast improving junior Floris Brouwer. Floris won a piece very early in the game, trapping Han's bishop on b3. However this piece did not come without compensation, two pawns and an uncastled king not making it easy work at all for Floris. Despite this pressure Floris played a very solid and sound looking game, forcing exchanges of material and going into the endgame still his bishop ahead and then at the end very nicely sacrificing his bishop to force a pawn to promote and winning the game.
Hopefully this sends a message to other VAS juniors that the best way to improve is by competing against VAS seniors in the evening, playing against stronger opponents and pushing yourself further. Losing is learning (so long as you analyse your games afterwards and learn from the mistakes!), winning is showing what you have learnt. Drawing... hmmm? :D
Ronde 11
Joost Van Dongen 0-1 Pim Ghijsen
Ton Koekkoek ½-½ Sjoerd De Vos
Ben Duivenvoorden 1-0 Peter De Leeuwe
Dick Paulis ½-½ Ben Wijgers
Jack Smith ½-½ Roelof Reinders
Aran Kohler 1-0 Jaap Jung
Corjan Nota 1-0 John Pex
Han Dijsselbloem 0-1 Floris Brouwer
Rounde 12
Pim Ghijsen - Ton Koekoek 1-0
Tom Prent - Sjoerd de Vos ½-½
Aran Köhler Aran - Dick Paulis 1-0
Jos Arts - Jack Smith 0-1
Jerry Pieter - Peter de Casparis 1-0
Jaap Jung - Floris Brouwer 0-1
Tom Flesseman - Laurens Luyken 1-0
|
| In memoriam: Henk Westerman |
Door Rob van Dongen
Dinsdag 25 maart is Henk Westerman in een ziekenhuis overleden. De dag ervoor voelde hij zich niet lekker. Hij lag in bed en dacht dat ie griep kreeg. Hij werd kwaad, want griep kun je
niet hebben als je mee doet aan het Veteranen-kampioenschap van de NHSB. Hij begon uit nijd op de muur te bonken. Het was echter helemaal geen griep, het was een hersenbloeding. Hij kon zijn linkerarm niet bewegen en van onderen voelde hij ook niets. In het ziekenhuis volgde een scan en al gauw bleek, dat het er hopeloos uit zag. Els, zijn vrouw, zat aan zijn bed en vlak voor Henk in coma geraakte, vroeg hij nog, wat hij wel vaker vroeg: “Hou je nog van me?” Dat waren zijn laatste woorden.
Henk was lid van het VAS van 2000 t/m 2013. Voor elke partij moest Henk helemaal uit Schoorl komen. Hij zette zijn auto altijd op plekken, waar hij niet hoefde te betalen en kwam dan met dat grote lichaam op een vouwfietsje naar de speelzaal. Dit jaar kwam hij niet voor VAS uit. Hij ging KNSB spelen bij De Waagtoren. Henk was een speler die je niet zo maar opzij zette. Hij verloor niet vaak. Een ideale 1e bordspeler. In 2001 was VAS 2 gepromoveerd naar de KNSB. Ik vroeg Henk, of hij aan bord 1 wilde. Dat was koren op z’n molen. Henk won er één, verloor er twee en zeven keer remise.
We waren het zwakste team in de poule, maar we degradeerden niet. Toen Henk nog werkte, hij zat in de organisatie en gaf presentaties bij bedrijven, maar vooral op scholen, woonden hij en Els in het Drentse Paterswolde en Yde. Henk liep in die functie strak in het pak. Zo hebben we hem bij VAS nooit gezien. Nadat hij gestopt was met werken, ging dat kostuum de kast in. Volgens mij heeft hij het nooit meer gedragen.
Henk was een man, waar je op kon bouwen. Wit of zwart maakte hem niet uit evenals een hoog of laag bord. Hij deed nooit moeilijk. Ik heb hem en Els beter leren kennen in Liechtenstein, waar Henk ook aan het toernooi mee deed. Niet alleen Els vergezelde hem, maar ook de hond Cruimel, een teckel. In de eerste ronde verloor Henk van de Tsjechische IM Jozef Prybil. Dat zat hem helemaal niet lekker. Hij sprak het hele toernooi over Prybil en maanden later nog. Ik zag hem zelfs elke dag naar boven lopen, om over die partij te praten. We stonden op een terras-camping en Prybil stond helemaal bovenaan met drie vrouwen en talentvolle Tsjechische jeugd.
Henk ligt begraven in Bergen (NH), een kunstenaars- dorp. Hij ligt dus tussen beroemde kunstenaars. Naast hem ligt John Rädecker die het monument op de Dam heeft ontworpen.
Behalve Els en Cruimel laat Henk drie kinderen na: Ingmar, Ingeborg en Anka.
Halve finale SGA-cup
VAS strandt in de halve finale van de beker. Dirk Goes die stond te kijken zei na afloop dat hij om 23.00 uur dacht dat VAS met de overwinning naar huis zou gaan. Helaas verloren Chris en Marten in de laatste fase van de partij terwijl ze daar voor een goede positie hadden. Het was wel een zeer spannende strijd. Jordi maakte een plus remise tegen zijn sterke tegenstander en Milan wist in een rommel partij aan het langste eind te trekken.
Jordi Gernaert - Marcel Laarhoven ½-½
Milan Ramer - Michiel Harmsen 1-0
Chris van Bockel - Eric Roosendaal 0-1
Marten van der Veen - Nico Louter 0-1
VAS 4 - Klasse 1B
Zevende ronde:
do 24 april:
VAS 4 - Almere 4
is laatste SGA-wedstrijd
VAS 5 - Klasse 1A
Zevende ronde:
do 10 april:
VAS 5 - EsPion 1 3-5
VAS 6 - Klasse 2A
Achtste ronde:
di 1 april:
Pegasus 1 - VAS 6 4-4
Negende ronde:
do 8 mei:
VAS 6 - Fischer Z 3
VAS 7 - Klasse 2B
Zevende ronde:
wo 23 april:
De Raadsheer 2 - VAS 7
VAS 8 - Klasse 3A
Zevende ronde:
vr 4 april:
MSK 2 - VAS 8 4-4
Door Jos Arts
Succesvol debuut Raf Amoraal in VAS 8
Vrijdag 4 april speelde VAS 8 de laatste wedstrijd voor de SGA-competitie. Het team bestaat uit jeugdspelers tussen 14 en 16 jaar, aangevuld met ‘oude mannen’ Kees Straks en ondergetekende. Vooraf was VAS 8 ingeschat als kampioenskandidaat, en daar leek het de eerste twee wedstrijden ook op. Die werden redelijk vlot gewonnen. Maar toen kwam de klad erin en werd de ene na de andere wedstrijd verloren. Dat kwam soms doordat we al met een achterstand begonnen omdat we maar zeven spelers hadden. Jongens in deze leeftijd hebben een drukke agenda (veel feestjes!) zodat we vaak afzeggingen hadden. Soms kon dat worden opgevangen door invallers, maar niet altijd.
De laatste wedstrijd moesten we ook weer naar invallers zoeken, en dat viel niet mee. Uiteindelijk wilden Raf Amoraal en Koen Meijer wel spelen, en zo hadden we twee debutanten in de SGA-competitie en togen we naar Muiderberg.
Myron was, zoals altijd, snel klaar en daarmee was het eerste punt binnen. Casper en Milo speelden remise en toen was het 2-1. Kees won en toen stonden we al met 3-1 voor. Dat ging lekker. Helaas wist ik mijn zevende externe partij op rij te verliezen en toen stond het 3-2. Samuel speelde ook remise en toen waren alleen onze debutanten Raf en Koen nog bezig. Raf sleepte een zeer verdiende remise uit het vuur en maakte daarmee een uitstekend debuut. Zijn tegenstander had een rating van 1530, terwijl Raf een jeugdrating heeft van 1046! Raf mag vaker meedoen.
Terwijl we inmiddels met 4-3 voor stonden verzamelde iedereen zich rond het bord van Koen. Koen had twee pionnen minder, maar stond een kwaliteit voor (toren tegen een loper) en had nog ruim twintig minuten tijd tegen zijn tegenstander maar vijf. Toch ging het mis. Waren het zenuwen? Minder ervaring? De dame en loper van zijn tegenstander konden Koen het leven nog niet erg zuur maken, maar door een foutje kwam daar ineens nog een toren bij. Door heel veel schaakjes achter elkaar werd eerst Koen’s toren opgehaald en even later ook zijn dame. Toen was het snel klaar en kon zelfs de klok geen redding meer brengen: 4-4. Maar Koen mag ook vaker meedoen.
MSK 2 1473 - VAS 8 1582 4 - 4
1. Bert van Dijk 1392 - Myron Roesink 1809 0-1
2. Henk van Houtrijve 1531 - Casper Meijer 1687 ½-½
3. Wim Rakhorst 1484 - Samuel Cohn 1581 ½-½
4. Andre Moons - Milo Cornelissen 1502 ½-½
5. Marcel van Teunenbroek 1515 - Jos Arts 1333 1-0
6. Hildo van den Berg 1458 - Kees Straks 0-1
7. Tom van Zon 1530 - Raf Amoraal ½-½
8. Toon Gieling 1400 - Koen Meijer 1-0
|
VAS 1 - Klasse 2A
Zevende ronde:
Za 12 april
Lonneker - VAS 4 - 4
Door Aran Köhler
Het was een stralende dag waarop wij naar Twente afreisden.
Iets ten noorden van Enschede ligt het schilderachtige dorpje Lonneker. Met de trein en de bus plus een aardige wandeling konden we het in ruim twee en een half uur bereiken. In de kantine van de ijsbaan (nu een grote vijver) zou zich de wedstrijd gaan afspelen.
Tex de Wit had weer tijd gevonden om mee te doen en mocht ons eerste bord verdedigen, hij werd ingedeeld tegen de sterke IM uit Duitsland: Bernd Kohlweyer. Tex kwam bevredigend uit de opening (Grünfeld-Indisch) dus ik neem aan dat hij zich goed had voorbereid.
Op bord 3 speelde ik zelf en had de euvele moed gehad eens met e4 te openen. Het werd een Siciliaanse partij met 2...e6 en na 3.Pc3 Pc6 speelde ik 4.Lb5 en dat is me niet goed bekomen, daarom bood ik na een zet of 18 maar snel remise aan hetgeen mijn tegenstander accepteerde. De eerste uitslag was dus binnen.
Buiten werd er leuk gevoetbald door twee dames- voetbalteams en ik heb daar een tijdje naar staan kijken.
Slechts een paar minuten nadat de vrede getekend was in mijn partij met Menno Monsma kwam er iemand van Lonneker naar buiten om mede te delen dat ze op voorsprong waren gekomen. Niet op een normale manier of een blunder maar Morrison Lesger was op het onzalige idee gekomen om zijn mobiele telefoon in de speelzaal op te laden, handig voor de terugreis. Dat leverde hem een reglementaire nul op gezien het feit dat die aktie het apparaatje een geluid deed maken. De arbiter was onverbiddelijk en dat was heel jammer want de partij was pas 15 zetten onderweg en er stond een heel interessante stelling op het bord, die zeker niet slechter voor zwart was: balen dus voor onze teamcaptain.
Victor Hendriks speelde op bord 2 tegen een Duits talent Timo Oehne, zijn rating is nog niet zo hoog, maar denk er aan, deze jongeman had nog geen partij verloren voor Lonneker en ging aan kop met een score van 5,5 uit 7. Oehne zette de partij frivool op met 1.e4 c5 2.Pc3 Pc6 3.g4!? het werd een leuke partij, vooral voor Victor, die een paard naar g6 dirigeerde en zijn loper naar d6 om aan te tonen dat veld f4 in zijn bezit was. In het middenspel won Victor een kleine kwaliteit en kreeg een winnende aanval 0-1. De stand was gelijk getrokken.
Gerrit Visser speelde op bord 4 tegen Jokim van den Bos een bekende speler op Play Chess met een vluggerrating van ruim 2700, opgepast dus! Het is niet van snelschaken gekomen want Gerrit was in vorm en toen hij vanuit een Siciliaanse opening met 3.Lb5 de kans kreeg om met de dame op de a lijn binnen te komen en Pf4 te spelen, combineerde hij wit heel mooi van het bord. (Zie de partij).
Patriek Tromp had het deze dag zwaar. Hij moest alle zeilen bij proberen te zetten om niet ten onder te gaan tegen een heftig aanvallende speler. Dit lukte aanvankelijk wel enigzins maar het kostte toch een aantal pionnen en dat bleek in het eindspel teveel. Tussenstand 2½-2½.
Er waren nu nog drie partijen bezig; Tex op 1, Pim Ghijsen op bord 5 en Freddy de Greef op bord 7.
Freddy speelde lange tijd een goede partij en bereikte een voordelige stelling van twee torens, en lopers tegen twee torens, en paarden en allebei 7 pionnen. In die fase beloot Freddy op b7 een pion te pakken met zijn loper, maar na Tb8 moest hij de pion op b2 terug geven en die uitruil kwam zwart ten goede. De witte stukken werkte niet goed meer samen, zwart had dus een toren op de tweede lijn, en toen de paarden van zwart in aktie kwamen, kon wit alleen met een pionoffer het ergste nog tegenhouden, maar het bleek toch niet meer te houden; jammer van een goed opgezette partij.
Tex de Wit was bezig met een meesterlijke partij schaak, maar wat wil je; hij is zelf bijna meester en hij speelde tegen een meester. Het was een zeer inhoudsrijke partij waar wit lange tijd het initiatief had en Tex heeft alles uit de kast geschaakt om het Kohlweyer zo lastig mogelijk te maken. Maar die bleef heel secuur spelen met als resultaat dat de parij remise werd, toch een uitstekende prestatie!
Pim Ghijsen moest VAS in veilige haven loodsen want dat zouden we zijn bij een gelijk spel. In een heel taktisch gevecht waar veel gerekend moest worden, hield Pim het hoofd koel en bereikte een eindspel van een toren en het loperpaar tegen een toren en paardenpaar, allebei 4 pionnen. Hoe die strijd precies is verlopen weet ik niet want ik kon meerijden met Gerrit die zo aardig was om mij bij de Amsterdamse Arena af te zetten, dat scheelde een berg reistijd. Maar 's avonds bleek dat Pim het gewonnen had en daarmee de stand op 4-4 had gezet.
Lonneker 2045 - VAS 2096 4-4
1. IM Bernd Kohlweyer 2437 - FM Tex de Wit 2338 ½-½
2. Timo Oehne 1996 - Victor Hendriks 2194 0-1
3. Menno Monsma 2062 - FM Aran Köhler 2227 ½-½
4. Jokim van den Bos 2008 - Gerrit Visser 2028 0-1
5. Mart Wennink 1994 - Pim Ghijsen 2116 0-1
6. Arno van Akkeren 1995 - Morrison Lesger 2022 1-0
7. Melle Edens 1855 - Freddy de Greef 1857 1-0
8. Robin Bos 2010 - Patriek Tromp 1989 1-0
VAS 2 - Klasse 3D
Achtste ronde:
Za 12 april: VAS 2 is gedegradeerd
VAS 2 is gedegradeerd door een nederlaag in ronde 8, terwijl de concurrent Wageningen 2 wel wist te winnen van Caissa 5.
Door Han Sinke
In de 8e ronde moest VAS 2 hopen op een wonder. Tegen de nummer 1 van de poule, met een fors ratingsurplus. Het begon slecht. Niet alleen waren we slechts met 7 man (correctie: 6 man en 1 vrouw), maar Han verslikte zich in een afwikkeling waar zijn tegenstander door een vieze zet direct een stuk won. 0-2... na een half uur. Even later zei Sietske tegen mij: 'waarom denkt mijn tegenstander een half uur na. Nou omdat hij een stuk verliest'. Het bleek inderdaad geen gepland offer, alhoewel wit nog wat trucjes had. Sietske wikkelde vakkundig af. 1-2. Ook op de andere borden zag het er niet slecht uit; alleen Milan stond niet zo lekker. David bouwde een drukstelling op maar kwam er niet doorheen. Joost hield zijn tegenstander bekwaam op een halfje. Intussen stond Alejandro gewonnen, Milan stond ook erg goed, maar zijn tegenstander was zeker niet kansloos. Roel leek de boel nog net houden. Zou het dan toch? Maar nee, Alejandro laat zijn tegenstander glippen en berust na de tijdcontrole in remise. Ook bij Roel gaat het laatste uur bergafwaarts. De nederlaag is dan al een feit. Milan verslikt zich in de tijdnoodfase en dan lijkt de tegenstander in het voordeel, maar dan kantelt de partij toch de ander kant op en wordt Milan's vechtlust beloond. 3½-4½. Geen slecht resultaat tegen de nummer 1. Maar wel tekenend voor het hele seizoen. De echte vorm ontbrak en te vaak werd nipt verloren, waarbij in 4 wedstrijden minimaal 1 matchpunt werd gemorst.
Accres Apeldoorn 2 2076 - VAS 2 1965 4½-3½
1. Marcel Boel 2214 - Alejandro de Diego ½-½
2. Erik Smit 2180 NO 1-0 Regl.
3. Freddie van der Elburg 2198 - Han Sinke 2173 1-0
4. Martin van Dommelen 2185 - Roel Dormits 1955 1-0
5. Maarten Beekhuis 2120 - David Kleeman 1959 ½-½
6. Henk Eleveld 2057 - Milan Ramer 1972 0-1
7. Mark Brussen 2033 - Joost van Dongen 1760 ½-½
8. Marco Beerdsen 1620 - Sietske Greeuw 1970 0-1
VAS 3 - Klasse 3C
Achtste ronde:
Za 12 april
Accres Apeldoorn 3 1839 - VAS 3 1866 4½-3½
1. Nikolai Kabanof 2023 - Niek Oud 1974 0-1
2. Jasper Zwirs 1899 - Karel Odink 2071 1-0
3. Anton Weenink 1873 - Dick Paulis 1897 ½-½
4. Dick van der Klis 1765 - Rob van Dongen 1906 ½-½
5. Hans Bouwer 1787 - Ber Deuss 1863 ½-½
6. Cees Beekhuis 1883 - Jaap Jung 1830 1-0
7. Nico Olivier 1801 - Benno Drewes 1724 ½-½
8. Erik Buitenhuis 1682 - Jack Smith 1665 ½-½
Disclaimer
Aan de tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
© 14-04-2014 CvD
|
