VAS-nieuws
Jaargang 13, nummer 23

Maandag 13 maart 2014
Tekst: Milan Ramer
Met bijdrage van Remy Hakvoort
Opmaak en eindredactie: Cor van Dusschoten

Inhoud

- Verhuizing (links)
- Programma extern (links)
- Interne competitie (links)
- Externe competitie SGA (midden)
- Externe competitie KNSB (rechts)
- Toernooitijgers (rechts)


Mededeling

Geen clubavond op donderdag 13 maart 2014

Verhuizing

Uitgesteld, we blijven voorlopig in het Pieter Nieuwland College spelen, zowel intern als extern. Maar we moeten in het volgende schooljaar (2014/2015) wel omzien naar een andere lokatie.

Programma extern

KNSB
Za 29 mrt VAS - Emanuel Lasker
Za 29 mrt VAS 2 - Caïssa-Eenhoorn 2
Za 29 mrt VAS 3 - ASV 3

SGA
Do 13 mrt VAS 6 - ENPS 3 wordt verplaatst
Do 20 maart Amsterdam West 2 - VAS 4
Do 20 maart VAS 7 - Amsterdam West 5
intern
Do 20 maart: 8e ronde Keizer

Interne competitie

Door Rob van Dongen
Uitslagen
Games in Round 7 - 7/3/2014
De Leeuwe 0-1 Koekoek
Wijgers 0-1 Ghijsen
Van Duivenvoorden 1-0 Kleeman
Soest 1-0 De Casparis
Smith 1-0 Luykens
Dijsselbloem 1/2 - 1/2 Pex

Er waren slechts zes partijen. VAS 5 speelde extern uit en VAS 8 speelde ook extern thuis. Bovendien was er die cupwedstrijd.

Peter de Casparis zat tegen een gemene vork aan te hikken en verloor materiaal. Peter de Leeuwe verloor in twaalf zetten van Ton Koek- koek. Onze man was helemaal van slag. Pas toen Dick Paulis vertelde dat ie een keer in vijf! zetten van Ko Heins had verloren, kreeg ie weer kleur op zijn wangen.
Pim Ghijsen versloeg nummer 1 van MSK Ben Wijgers. Han Dijsselbloem hield fraai John Pex op remise, maar de mooiste pres- tatie leverde Ben Duivenvoorden. Hij versloeg in een oogstrelende stijl niemand minder dan David Kleeman. Laurens Luyken kwam be- hoorlijk uit de opening tegen Jack Smith. Toen Jack echter met zijn zware stukken binnen kwam en een loper op e7 eraf mepte, was het gauw gedaan.

Externe competitie SGA

SGA-cup
VAS naar halve finale
Door Rob van Dongen
VAS moest uit tegen het sterke Laurierboom-Gambiet. Omdat bij hen een drumband oefent, werd uitgeweken naar ons. Zelden zo’n vast- beraden team zien binnenwandelen. Dat kan ook niet anders: Joost van Steenis en Rob Geukes zijn ex-VAS’ers, Piet Ruhe heeft zich ooit als lid aangemeld, maar die hebben we nooit gezien en Theo Weijers is natuurlijk een zwaargewicht.
Ze zaten nog geen kwartier achter het bord of er klonk een ongelooflijk harde bel door het hele gebouw. Niet zo’n zoemertje in de verte, maar een snerpende ring, waarbij vergeleken die drumband een lachertje was. In de school waren oudergesprekken. Iedereen schrok zich het leplazarus en met name Rob Geukes schoot een halve meter de lucht in. Dit herhaalde zich elke twintig minuten.
Degene die nergens last van had was Milan Ramer. Hij legde zijn voet onder de neus van Theo Weijers en zat ontspannen te spelen. Dat kan gewoon in Nederland, maar in de Arabische landen is dat de allergrootste belediging.
Bert Schaefers won in zijn eigen stijl gevolgd door Piet van Eeghen in de stijl van Karpov. Onze man groeit.
Milan sleepte de overwinning binnen. Hij ver- sloeg Theo Weijers die steeds vaker naar z’n neus greep. Wat zat er onder die schoen?
Captain Marten van der Veen hield Joost van Steenis op remise en dat is geen klein grut. Het was Joost die blij mocht zijn met remise.
Joost van Steenis 2027 – Marten van der Veen 1862 remise
Theo Weijers 1832 – Milan Ramer 1977 0-1
Piet Ruhe 1833 – Bert Schaefers 1978 0-1
Rob Geukes 1633 – Piet van Eeghen 1848 0-1

VAS 4 - Klasse 1B
Zesde ronde:
do 20 maart:
Amsterdam West 2 - VAS 4

VAS 5 - Klasse 1A
Zesde ronde:
do 6 maart:
Isolani 1 - VAS 5
VAS 5 ontsnapt aan nederlaag
Door Remy Hakvoort
Op donderdag 6 maart moest het 5e van VAS een uitwedstrijd spelen tegen Isolani 1. Voor de verandering (en volgens mij voor het eerst dit seizoen) was VAS 5 voltallig aanwezig. Om 19.15 was iedereen aanwezig bij VAS en kon de fietstocht beginnen. Teamcaptain Remy wist het begin van de route, de rest zou moeten gebeuren op improvisatie. Gelukkig bestaat er zoiets als de “smartphone”, met hierop een “navigatie-app”. Deze bracht uitkomst waar de teamcaptain het somber inzag. Na het (on)nodige verkeerd-fietsen, kwamen wij dan toch keurig op tijd bij Isolani aan.
Isolani is een kleine club, gelegen in Amsterdam-Zuidoost. Even leek het erop alsof het manco van een kleine club (=weinig leden) zich deed voelen, maar last-minute werd er alsnog een 8e man opgetrommeld.
Wij speelden in de vertrouwde opstelling (voor zover je zoiets vertrouwd kan noemen als je pas in de 6e ronde volledig zonder invallers speelt); Jouke 1, Michael 2, Freddy 3, Elco 4, Elmer 5, Deborah 6, Wesley 7, Remy 8.
Elco was als eerste klaar. Met zwart speelde hij zijn onlangs ontdekte “sniper”. In plaats van een lange, spannende pot werd het een hele saaie remise. Nog voor de 20e zet waren alle zware stukken geruild en besloten beide heren tot remise: ½-½.
Remy deed het niet veel beter. Op zet 20 kreeg hij een enorme kans, maar besloot in plaats daarvan stukken te ruilen. Dat leverde een ongelijk-loper eindspel op, met een remise als resultaat: 1-1
Ondertussen speelde Freddy een aardige pot. Tegen een Siciliaanse Draak ging Freddy voortvarend van start. Het openen van de h-lijn ging uiteindelijk echter niet vlot genoeg waardoor zijn tegenstander kon counteren. Steeds meer werden Freddy’s stukken teruggedrongen zodat er van aanvallen weinig meer terecht kwam. Hoe het precies misging, heb ik niet gezien. Feit was wel dat zijn tegenstander aan het langste eind trok: 2-1.
Deborah zag 1. b4 op het bord verschijnen. Zij kwam heel aardig uit de opening en stond eigenlijk de hele partij minstens remise. Het enige voordeeltje dat haar tegenstander had was een ver doorgeschoven pion, welke tot steun diende. Materiaalwijze stond het volkomen gelijk. Deborah dacht materiaal te winnen, maar zag een vorkje over het hoofd, waardoor de partij plotsklaps verloren was: 3-1.
Ook op de andere borden zag het er niet gunstig uit; Jouke had een onduidelijke stelling, Michael stond minder (koning had erg weinig beschutting + materiaal achter), Elmer stond gelijk en alleen Wesley stond beter. Dus zowel Jouke als Michael mocht geen genoegen nemen met remise.
Zoals gezegd stond Wesley beter. Hij stond materiaal voor, maar zijn koning stond nog angstvallig in het midden en op beide flanken was er niet beduidend méér dekking te vinden. Na toch maar gerokeerd te hebben kon Wesley langzaamaan beginnen om alle stukken af te ruilen. Traag maar gestaag, zoals het spreekwoord luidt. Nadat eerst de lopers, dames en paarden waren geruild, moesten ten slotte ook de beide torens eraan geloven. Met een loper meer en pionneneilanden op beide flanken kwam de winst geen ogenblik meer in gevaar: 3-2.
In de tussentijd was Elmer een pionnetje voor gekomen en in het ontstane paard + pionnen eindspel wist hij net wat handiger te manoeuvreren met zijn paard. Geholpen door een uiterst handig getimed wachtzetje, won hij een belangrijk tempo. Hierdoor kon hij nog een pionnetje snoepen (en tevens een vrijpion creëren), welke uiteindelijk de winst bracht: 3-3.
Op de andere borden was het bij Jouke helemaal onduidelijk geworden; hij stond nu flink veel materiaal achter met als enige compensaties zijn verbonden f-g-h pionnen en de klok van zijn tegenstander. Die gaf namelijk nog maar een paar minuten aan. De pionnenopmars op de koningsvleugel bezorgde zijn tegenstander zoveel zorgen dat hij niet goed omging met de in zijn voordeel verkerende materiaalbalans. Toen Joukes tegenstander door zijn vlag gegaan was, was de stelling compleet omgeslagen; het was een geforceerde mat in 7 of zoiets: 3-4.
Een heel belangrijk punt dus. Ook Michael’s stelling was ondertussen compleet omgeslagen; waar hij eerst heel slecht stond, stond hij nu ineens heel redelijk. De materiaalbalans was weer hersteld en hij was weer aan het aanvallen. Nu was het Michael’s tegenstander die onder zware druk stond. Hij bezweek wel aan die druk: 3-5.
Zo wist VAS 5 dus aan een 3e nederlaag te ontsnappen en in plaats daarvan er met de winst vandoor te gaan. Met nog 1 ronde te gaan heeft VAS 5 zich keurig gehandhaafd, maar is voor het kampioenschap een godswonder nodig.
Isolani 1 - VAS 5 = 3-5
Almar Sternau 1984 - Jouke van Veelen 1962 0-1
Cees van den Berg 1861 - Michael Brockmann 1888 0-1
Hemmo ten Hoor 1931 - Freddy de Greef 1846 1-0
Rafiek Mohamedjoesoef 1837 - Elco Hakvoort 1810 ½-½
Hein Meijer 1794 - Elmer van Eeghen 1712 1-0
Marc Pieterse 1718 - Deborah Ng 1577 1-0
Jan Nijhof 1543 - Wesley Ng 1572 0-1
Wim Elsenaar 1373 - Remy Hakvoort 1585 ½-½

VAS 6 - Klasse 2A
Zevende ronde:
do 13 mrt.:
VAS 6 - ENPS 3
Op deze dag thuis geen clubavond, deze wedstrijd wordt verplaatst.

VAS 7 - Klasse 2B
Zesde ronde:
do 20 maart:
VAS 7 - Amsterdam West 5

VAS 8 - Klasse 3A
Zesde ronde:
vr 7 maart:
VAS 8 - De Volewijckers 2 3.5 – 4.5
Door Rob van Dongen
VAS 8 is een groeiteam. Die jongens die nu op 1500/1600 staan moeten elk jaar 100 pnt. groeien. Dat betekent veel spelen op de club en in toernooien. En dan zien we over vijf jaar wel waar het schip strandt. Myron Roesink scoorde zijn vaste punt. Waar ik blij om was, was de overwinning van Kees Straks. In het verre middenspel toonde hij zich slagvaardiger, ging op tijd met z’n koning aan de wandel en scoorde zijn eerste punt voor VAS. Dat er nog vele mogen volgen. Milo Cornelissen is iemand die echt wel kan schaken, maar dat zagen we gisteravond niet 0-1. Daarna volgden drie zwaarbevochten remises van Dion van Lange, Samuel Cohn en Casper Meijer 3.5 – 2.5. Elvis Somers kon het niet bolwerken tegen Dave Spaan, die daarna behoorlijk luidruchtig werd. Scheidsrechter Ben Duivenvoorden greep in maar bestuurslid Spaan ging gewoon door. Bleven over Jos Arts en Elvis Somers. Bij Jos staan altijd mooie scherpe stellingen op het bord. Jos houdt daar van en iemand als een combinatiespeler als Aran Köhler ook. Bij Jos ging het mis. Zevende ronde:
vr 4 april:
MSK 2 - VAS 8

Externe competitie KNSB

VAS 1 - Klasse 2A
Zesde ronde:
Za 8 mrt
Hardenberg-VAS 3,5-4,5
Door Aran Köhler
In de afdeling 2A van de KNSB gingen wij zaterdag j.l. voor de zesde ronde naar Hardenberg. Hardenberg is een stadje dat ligt in het oosten van Overijsel, niet ver van de Duitse grens en met de trein konden we het via een overstap in Zwolle in een kleine twee uur bereiken. Even leek het erop dat onze kortingkaarthouders Morrison en Milan onverhoopt tegen een bekeuring aan zouden lopen vanwege het in Zwolle niet uitchecken bij de NS om vervolgens weer in te checken bij Arriva maar de conducteur streek zijn hand over zijn hart toen Morrison zich bij de eerst volgende halte bereid verklaarde even snel met de beide kortingskaarten in en uit te gaan checken wat een vertraging van circa 30 seconden opleverde. Milan zou daar niet toe in staat zijn geweest, want hij liep op krukken vanwege een zwaar geblesseerde enkel,wat hem er niet van weerhield om mee te gaan om een partij schaak te spelen.
De wedstrijd
We waren mooi compleet, d.w.z. Tex de Wit was er, evenals de vorige keer, weer bij om het eerste bord te verdedigen. Tot dusver had Victor Hendriks dat gedaan, maar die zit in Portugal en kon er dus niet bij zijn. Maar we hadden goede 'invalkrachten' bij ons: Patriek Tromp en Milan Ramer.
De eerste remise viel (in deze beladen wedstrijd, nrs.10 tegen 9) na enkele uren spelen op bord 3 tussen Pim Ghijsen en Caroline Slingerland. Het zou een scherp duel geworden kunnen zijn na de beginzetten 1.d4-c5 maar omdat zwart even later op d4 ruilde werd het een soort Slavische ruilvariant met verwisseling van kleuren die na een aanbod van de zwartspeelster in remise eindigde.
Niet veel later bood Gerrit Visser remise aan in zijn partij tegen Richard Hendriks op 4 en omdat het voordeel wat wit eerder had was verdampt en er een zware-stukkeneindspel restte wat als gelijkstaand werd beoordeeld, accepteerde de tegenstander dit aanbod: 1-1.
Op bord 2 speelde ondergetekende met zwart tegen de Duitse speler Ludger Höllmann. De partij begon een beetje merkwaardig toen de arbiter vroeg of de zwartspelers de klok in werking wilde stellen. Mijn tegenstander had reeds d4 gespeeld,daarop drukte ik toch gewoon de klok in waarop mijn tegenstander iets in het Duits zei en mijn klok weer in werking stelde. Het werd een Slavische partij waarin ik na zo¨n 20 zetten geen klachten had. Ik had het loperpaar en mooi al mijn stukken ontwikkeld en er was spel voor beide partijen. De witspeler begon echter zeeën van tijd te gebruiken en kwam daardoor in tijdnood. Toen op de 36e zet ik een prima pion op de damevleugel genoept had, zodat ik alle kansen had in het dame paard vs dame loper-eindspel, vergiste ik mij deerlijk door nog een pion te nemen op b2. Nu kon wit remise afdwingen maar hij speelde zo langzaam... 38e zet Dg5 schaak ..ok,loper ertussen en toen...6..5...4...3..2..1..0 vlag! De arbiter die gelukkig had zitten toekijken was er als de kippen bij om mijn gegenstreber te verwittigen, hij (Ludger) schudde mij sportief de hand. 2-1 in het voordeel van VAS, een mooie meevaller.
Milan Ramer was ingedeeld op bord 7 en zou dus de beginzet mogen uitkiezen. In de trein had hij nog wat advies gevraagd of het wel verstandig was om zijn repertoirverandering vandaag in praktijk te brengen. Men vond over het algemeen van wel. Het werd een boeiende Leeuw waarin zwart welliswaar zijn zwartveldige loper, via veld g5, kon ruilen tegen wits 'sterke' loper op e3, maar daarmee waren zwarts problemen nog lang niet voorbij. Heel lang heeft het geduurd voordat Milan met zijn loper van f1 heeft gespeeld, eerst waren er andere dingen van belang, zoals het voorbereiden van de opstoot c5, maar toen hij eenmaal gezet had met de loper naar e2 kon hij ook direkt daarmee een paard op g4 ruilen. Het resterende eindspel werd veel beter behandeld door Milan en de complicaties groeiden zijn tegenstander (v.d.Meulen) boven het hoofd. Milan won met een combinatie een pion en creëerde een vrije g-pion en daarmee was de partij beslist, hulde voor onze geblesseerde man!(beterschap ook); 3-1
Niels van Dam had in de trein nog flink zitten blokken in zijn boek, van een Poolse meester over de Nimzo-Larsen opening 1.b3-e5 2.Lb2-Pc6 3.e3-Ld6 4.f4. Er kwamen op zijn minst 15 zetten theorie op het bord(5) waarvan Niels goed op de hoogte bleek t/m 15.Tf4! wat Ljubojevic al eens bedacht had. Niels kwam dan ook heel goed te staan en hij won een pion, maar zijn tegenstander luktte het toch om complicaties te creëren en Niels moest nu kiezen welke afwikkeling hij in zou gaan. In die fase ging het fout waardoor de zwartspeler zijn pion terug won en even later nog een pion. Niels kon nog wel vluchten in het (theoretisch) remise toreneindspel van f en h pion en allebei 1 toren met de witte koning in de buurt. Het heeft lange tijd remise gestaan maar op het laatst ging de partij toch verloren, jammer, 3-2.
Ook Morrison Lesger moest het onderspit delven op bord 6. Met zwart kwam hij redelijk uit de Pirc-opening en de centrumpionnen e4-f4 vs e5 f5 kwamen tegen elkaar aan te staan. Toen die spanningen door ruil werden opgelost bleek wit toch voordeel te hebben en Morrison was niet tevreden over zijn partij: 3-3.
Een zinderend slot
Op bord 8 hadden we Patriek Tromp met zwart spelen. Het was de derde keer dat hij mee deed en niet zonder succes. Het zag er de hele dag goed uit voor hem, ofschoon in de analyse bleek dat zijn tegenstander de alles-pak-variant had kunnen spelen, die hij tijdens de partij er te gevaarlijk vond uit zien. Nu kwam er een gunstig eindspel op het bord, met een pion meer voor Patriek. Welliswaar was er sprake van ongelijke kleur lopers maar er bleken wel degelijk kansen te zijn. De pion die Patriek voor stond was een heel verre vrije a-pion en toen Patriek aan de andere kant van het bord nog een vrij pion kon creëren toen begon het duidelijk te worden dat het zeer waarschijnlijk gewonnen zou zijn.
Tegelijkertijd speelde Tex de Wit een heel link toreneindspel met een pion minder waar hij moest proberen het remise te houden. Eerder was Tex heel comfortabel uit de opening gekomen (dubbelfianchetto), die transformeerde naar een soort Tarrasch, waarbij hij zwart opzadelde met een verminkte pionnenstructuur rond zijn koning (Lxf6 gxf6). Toch verweerde Bram Klapwijk zich danig met de thematische opstoot d5-d4 en ergens in die fase moet Tex het niet goed gedaan hebben, want hij had aanval maar die kwam toch niet uit de verf. Zodoende kwam hij in het buitengewoon lastige toreneindspel terecht, waarbij ze om beurten met hun laatste minuutje bezig waren.
Intussen was het Patriek gelukt om door de service heen te breken: prima vechtschaak!! 4-3 in het voordeel van VAS.
Tex was helemaal bij de les en kon nu zijn toren offeren tegen de vrije f-pion van zwart om vervolgens zelf een vrije a-pion te maken, met de witte koning in de buurt. Zwart restte alleen een tegenoffer met zijn toren, waarmee er twee koningen nog overbleven; remise!
En zo kwam er een einde aan een zeer spannende wedstrijd en zijn we gestegen naar de 7e plaats, maar opgepast!, de volgende ronden spelen we tegen de nummers 8 en 9 en die staan beiden maar 1 matchpunt achter ons. Toch hebben we deze overwinning feestelijk gevierd in Toka Radja in Hardenberg.

VAS 2 - Klasse 3D
Zesde ronde:
Za 8 mrt
VAS II onderuit tegen BSG II
Door Joris van Vuure
BSG II was afgelopen zaterdag een maatje te groot voor ons tweede team. Een goed resultaat heeft er geen moment in gezeten en achteraf gezien mogen we met 3 bordpunten onze handen dichtknijpen. Het team uit Bussum had voor deze wedstrijd de vaste opstelling eens omgegooid zodat het team nu werd aangevoerd door Theo Slisser (1938, elo 2086). En op bord 8 zat deze keer Tom de Ruiter (1933, elo 2063) en daar tussen zat eveneens een heleboel ervaring. De spelers gaven zelf aan dat ze in het vijfde uur wat minder sterk waren, maar hoe haal je tegen deze kanonnen het vijfde uur?
Op bord 1 won Alejandro de Diego niet. Tot nu toe had Alejandro als zijn partijen gewonnen maar Slisser gaf geen krimp en speelde een modelpartij, remise was het hoogst haalbare.
Op bord 2 zat Roel Dormits al snel tegen een vervelende drukstelling te kijken. Langzaam werd hij in de achteruit geduwd tot hij van het bord viel. Volgende ronde gaat Roel weer winnen.
Op bord 3 vergiste Han Sinke zich in de opening waarna er een ruïne overbleef. Zijn loper op e3 diende nog slechts als verdediging voor de pionnen op d4 en f4, de witveldige loper was geruild tegen een paard en de tegenstander had ook nog eens een halfopen d-lijn en een halfopen c-lijn ter beschikking. Nadat een remise aanbod van Han was afgeslagen bleek het toch lastig te zijn om vorderingen te maken en Han slaagde er uiteindelijk in de partij zelfs nog te winnen. Chapeau!
Op bord 4 speelde Joris van Vuure tegen Sjoerd Drent en dat was juist de tegenstander die hij had willen vermijden. Net als bij de partijtjes op internet slaagde Joris er niet in zijn openingsproblemen op te lossen en mocht hij blij zijn dat hij in een toreneindspel met een pion minder verzeild raakte. Doordat zijn tegenstander ook nog eens veel actiever stond leek dit een hopeloze zaak maar Joris rechte de rug en sleepte er een halfje uit. Toen de tegenstander inzag dat remise onvermijdbaar was deed hij nog een toren cadeau en verloor nog.
Op bord 5 had Camilo Guzman het moeilijk tegen de vroegere schaakjournalist Bert Kieboom. Positioneel was het al snel een moeilijke zaak en hoewel zijn tegenstander het nog spannend leek te maken zat er niet meer in dan te berusten in het onvermijdelijke.
Op bord 6 speelde David Kleeman een prima partij tegen Coen van der Heijden. Een zwakke zet van David maakt onnodig een eind aan de voor David positieve stelling.
Op bord 7 speelde onze captain (Sietske Greeuw) een wilde partij. Een schijnoffer bleek een echt offer te zijn maar de koning van zwart moest dan wel vrijwillig op g6 gaan staan. De tegenstander had daar echter volstrekt geen moeite mee en hoeveel zware stukken er ook in de buurt van de zwarte monarch gebracht werden, uiteindelijk bleek het allemaal niet genoeg te zijn. Een bericht van Sietske heeft inmiddels uitsluitsel gegeven over de correctheid van het offer; het plastic geloofde er ook niet in.
Op bord 8 maakte Jordi Gernaert zijn debuut voor VAS in de KNSB. Hij stond de hele partij iets minder maar in de slotfase wist hij toch wat rommelkansen te krijgen en toen er geen zicht op matchpunten was accepteerde hij een remiseaanbod. Jordi heeft een sterke indruk achter gelaten.
De volgende ronde is beslissend voor de overlevingskansen van VAS II. Iedereen beseft dat we die wedstrijd moeten winnen en dat gaat dus ook gebeuren.
T BSG 2 2056 VAS 2 2004 5 3
1. Theo Slisser 2086 Alejandro de Diego ½ ½
2. Ruben Hilhorst 2062 Roel Dormits 1955 1 0
3. Chris Kooijman 2022 Han Sinke 2173 0 1
4. Sjoerd Drent 2129 Joris van Vuure 2147 0 1
5. Bert Kieboom 1979 Camilo Guzman 1837 1 0
6. Coen van der Heijden 2094 David Kleeman 1959 1 0
7. Rein Brouwer 2016 Sietske Greeuw 1970 1 0
8. Tom de Ruiter 2063 Jordi Gernaert 1984 ½ ½

VAS 3 - Klasse 3C
Zesde ronde:
Za 8 mrt
Ons derde ging met 5-3 ten onder bij en tegen ZSC-Saende 1.
Niek Oud en Milo Bogaard noteerden een punt, Karel Odink en Ber Deuss behaalden remise, Benno Drewes, Jaap Jung, Jack Smith en Rob van Dongen konden het niet bolwerken tegen de op ELO-punten veel sterkere tegenstanders.

Toernooitijgers

Geen nieuws

      Disclaimer
      Aan de tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
      © 13-03-2014 CvD