VAS-nieuws
Tiende jaargang, nr. 19

3 februari 2011
Tekst: Joost van Dongen
Met bijdrage van Henri François en Tejo Hagen
Opmaak en eindredactie: Cor van Dusschoten

Gelezen: "Ik voel me heel gewoon, dus ik vraag me ernstig af hoe het zal zijn als ik echt oud ben."
Prof. Van Hulst (22 januari 2011).

Inhoud

- Medewerkers gevraagd (links)
- Programma (links)
- VAS-ers op Tata (links)
- Toernooitijgers (midden)
- Toernooitijgers (rechts)


Samenvatting

In de week waarin Professor Van Hulst 100 jaar is geworden, gebeurde er op en rond het VAS het volgende:
- VAS'ers op Tata
- Mederwerkers gevraagd
- Kalender

Medewerkers gevraagd

Zonag 6 februari aanstaande organiseert VAS in het Cygnus een van de voorrondes van het Amsterdams Basisscholenkampioenschap. Wij zijn op zoek naar vrijwilligers om van dit toernooi een succes te maken. Wil je meehelpen? Meld je dan aan bij Enrico Vroombout (evroom72@xs4all.nl) of bij mij. Als je vrijwilligt, word je om 11.00 uur verwelkomt met een lekkere bak koffie.

Programma

Donderdag 3 februari:
ES'80 2 - VAS 9

VAS'ers op Tata

Tata was voor de VAS'ers een toernooi met ups en downs. Zo wist Enrico Vroombout de zware Groep 2C overtuigend te winnen, verdiende Tejo Hagen met zijn tweede plek in 5G promotie naar de 4e groep en pakte Tex de Wit een bronzen plak in Groep 1B. Gefeliciteerd, mannen!
Verder overwegend vierde plekken. Ben werd 10de in een groep waar hij qua rating eigenlijk te hoog was ingedeeld; hierdoor scoorde hij wel een hogere TPR dan zijn eigen rating.
De Robben hebben het toernooi niet afgemaakt.
Verder kreeg ik in mijn oproep van vorige week terecht de mededeling dat ik een aantal mensen niet heb genoemd. Die zaten vooral verstopt in het Rapidtoernooi, terwijl Alexander Flick, de trotse kampioen van Groep 8J in de Weekendvierkamp en kampioen Jan Nagel bij de ex-parlementariërs acte de présence gaf.

Tienkampen    
Groep Naam            Plaats Score   TPR
1B    Tex de Wit         3    5,5   2336
2B    Pim Ghijsen        4    4,5   2110
2C    Enrico Vroombout   1    7,5   2356
3F    Rob van Dongen    10  1 uit 5 1761
3H    Patriek Tromp      4    5,5   2024
4F    Henk Westerman     4    5     1840
5B    Ben Duivenvoorden 10    3     1595
5G    Tejo Hagen         2    5,5   1778
6A    Rob Koster        10  2 uit 6 1548
6E    Peter de Leeuwe    4    4,5   1632
9A    Tom Flesseman      4    5     1276

Rapidtoernooi A
                Plaats  Score        TPR
Sietske Greeuw    20     3,5 (uit 7)1734
Henri François    40     2          1724
 
Rapidtoernooi B
Veron Roesink      7     5          1734
Myron Roesink      7     5          2341!

Oud-Parlementariërs
Jan Nagel          1     4 (uit 5)   
 
Eervolle vermelding:
Prof. Van Hulst    2     3,5
 
Weekendtoernooi
Groep 8J
Alexander Flick    1     2          1568
Henri François en Tejo Hagen hebben een leuk verslag geschreven over hun belevenissen in Wijk aan Zee.

Toernooitijgers

Tata Steel Chess Tournament
Door Henri François
Beste Joost,
Na je laatste VAS-bulletin te hebben gelezen heb ik met betrekking tot het TATA STEEL Chesstoernooi nog wat aanvullingen te melden. Ik had me ingeschreven voor het Rapid Chess Toernooi aldaar, dat plaatsvond in het weekend van 22 en 23 januari 2011. Vanwege mijn rating werd ik in de A-groep ingedeeld waar deelnemers uit Duitsland, Italië, Canada, Slovenië, Frankrijk en België, waaronder zowaar een FIDE-meester zat. Een sterk deelnemersveld dus. Van 't VAS zag ik zowaar Sietske Greeuw nog gauw zich aanmelden in deze A-groep.
Als eerste tegenstander kreeg ik ene Philippe Regnard uit Parijs. Ik vroeg hem in keurig frans om de benaming van de schaakstukken in zijn taal te benoemen, opdat in de loop van de partij geen misverstanden zouden ontstaan. Dáccord: voila: le Roi ies die koning, LaReine ies die kwien, la Tour ies die Turm, le FOU is die biskop, le Chevallier ies der Knol en die pietermannekes noemen wij le pion.
Entendu messieur'commencons nous. Ik had wit en speelde mijn bekende Trompowski Attack, wat na meer dan 40 zetten het volle punt opleverde! Mooie opsteker als startpartij in dit rapidtournooi, want mijn tegenstander had een ELO-rating van 1950! De resterende 3 partijen van deze dag tegen resp. Pierre Smeets (1965), Frank Reif (Du. 1920) en Johan Went (1824) leverde voor mij een serie nullen op.
De daaropvolgende zondag bracht de eerste partij weer winst. Mijn opponent Paul Oudshoorn (Philidor Leiden, 1734) was zeker nog niet goed wakker, toen hij in een Koningsindische partij met zwart het hoofd moest buigen in het resulterende toren/pionnen-eindspel. Hierna kreeg ik te maken met de vader van Jeroen Piket. Joop (2087) met wit trakteerde me op mijn eigen wapen Trompowsky en om met zwart dit tegen te spelen tegen zo'n sterke schaker viel niet mee, resultaat 0,0! De laatste tegenstander was Han van Leeuwen (1751). Die had ik moeten kunnen hebben. Maar vanwege de erwtensoep, de luidruchtige commentatoren van de topschakerpartijen in de belendende zaal en de korte nachtrust daarvoor lukte 't niet meer.
Ik zag andere VAS-ers in actie in de grote speelzaal (Theo Hagen, je vader, Ben Duyvenvoorden, Peter de Leeuwe) en kibitzer Peter de Casparis.
Tussen de bedrijven door nog gekeken naar de grootmeesters en hun stellingen op de monitoren en de vele aantrekkelijke schaakdames, die vaardig hun stukken op de diverse borden manoeuvreerden.
Kortom, het was een welbesteed weekend in Wijk aan Zee.
Jammer dat a.s. donderdag er niet geschaakt kan worden. Betalen we soms niet te veel huur gezien de vele avonden dat we er niet kunnen spelen?
Okay Joost, toi toi en tot ziens in februari.
Groetjes,
Henri

Toernooitijgers

Tata Steel Chess Tournament
Door Tejo Hagen
IMPRESSIE
“TATA, hierrrrr”
Mede dank zij een elke dag vers geplukt klavertje vier en een door een plaatselijke chocolatier gemaakt hart met de inscriptie “schaak” (cadeaus van mijn lieve vrouw) en de fouten van mijn tegenstanders kon ik eindelijk eens iets bereiken in groep 5.
Een partij won ik in vijftien zetten met damewinst (het Marshallgambiet werkt echt!), maar daartegenover verloor ik een partij in dertien zetten na een grafzet.
De andere verliespartij kwam op mijn verjaardag en net toen ik opgaf kwamen mijn vrouw en zoon langs het bord. Ik feliciteerde mijn tegenstander met de winst, waarop mijn vrouw hem toevoegde: hoe kan je dat nou doen, hij is vandaag 60 jaar geworden, waarop de man onmiddellijk riposteerde: dan u ook gefeliciteerd! Helaas kon de uitslag van de wedstrijd niet meer ongedaan gemaakt worden.
Verder speelde ik tegen een speler uit Groningen, die de Orang-Oetan-opening tegen mij probeerde (1.b4). Deze opening is in 1924 zo genoemd door Tartakower, de Poolse grootmeester, na een wandeling door de dierentuin van New York tijdens een schaaktoernooi.
Kasparov begint zijn openingenboek (Batsford Chess Openings) uit 1989 op de eerste pagina met deze opening, die hij een opening noemt voor “maverick” spelers, wat betekent zoveel als: dwarsligger, zwerver, buitenbeentje. Wij zouden misschien zeggen: echt iets voor Groningers…. De partij won ik in een eindspel met vele pionnen waarin ik een sterk paard had en hij een hulpeloze loper die rondzwalkte in zijn uit eigen pionnen opgebouwde “gevangenis”.
Verder speelde ik een internationale partij tegen een Fransman uit Perpignan. Voor de gelegenheid had ik een shirt aangetrokken met de Franse vlag als embleem erop en met het Franse Haantje als symbool. Hij kon het wel waarderen, zeker toen ik hem zei dat ik het ter ere van hem had aangetrokken (Frans chauvinisme?). Hij lachte en verontschuldigde zich (quasi) dat hij niet geheel in het oranje was aangetreden! Het was van mijn kant een knoeipartij waarin ik na een goede opening twee pionnen achterkwam. Hij stond huizenhoog op winst. Maar in het eindspel had ik een klein remisevariantje geweven. Net als Anand tegen Giri hoopte ik natuurlijk dat hij dat variantje niet zou zien. En inderdaad, hij dacht dat hij het makkelijk kon uitmaken, won gretig nog een pion met schaak (ik had dat als een lekker Frans “kaasplankje” voor hem klaargezet) en ik kon de remisevariant uitvoeren!
In de slotronde was het allemaal nog erg spannend. We stonden met z’n drieen op 5 punten, een half puntje onder de koploper. Allemaal dus nog kans op de eerste plaats. Koploper speelde remise, dus bij winst kon ik gedeeld eerste worden. Maar de andere mannen met 5 punten ook. Ik zou ook wel tevreden zijn met een tweede plaats en ik had met zwart al diverse malen remise aangeboden, maar mijn tegenstander wilde “winnen”. OK dacht ik, misschien gaat hij op winst spelen in deze remise stand en verknoeit hij de partij. De partij werd uiteindelijk remise. Ondertussen had ik gezien dat “Perpignan” nota bene tegen de hekkesluiter in de problemen was gekomen. Iedereen was al klaar toen de partij eindelijk de slotfase inging: Napoleon moest opgeven. De andere vijfpunter was een Rijswijker, tegen wie ik zo verschrikkelijk had geblunderd in die dertien zetten. In de slotronde bleek wat hij waard was. Hij verloor kansloos tegen mijn verjaardagsopponent.
In een andere winstpartij had ik ook wel wat geluk. Ik stond lastig met wit en had veel tijd verbruikt. De tijdscontrole bij de 40e zet had ik echter precies gehaald (nog dertig seconden over) en zei tegen mijn tegenstander: we zijn bij de veertigste zet en ik heb het gehaald. Wat er bij hem precies over is gekomen weet ik niet, hij had nog meer dan een minuut voor de zet (hij had gewoon een schaakje kunnen geven of zo), maar hij begon te denken. Vermoedelijk omdat hij dacht: de tijdcontrole is geweest, dus ik ga even rustig de stelling bestuderen. Zijn veertigste zet (met zwart) werd echter gespeeld nadat hij zijn tijd overschreden had. De scheidsrechter stond er met zijn neus bovenop en verklaarde de partij voor mij gewonnen.
Zo kwam het dat ik door geluk, fouten van tegenstanders, en een heel klein beetje eigen kracht (vooral bestaande uit urenlang wakker moeten blijven) de tweede plek bereikte.
En volgend jaar wacht groep 4…. Ik moet dan wel uit een ander vaatje tappen vrees ik.
De maandagochtend na het toernooi reed ik zoals gewoonlijk weer de straat uit op weg naar mijn werk, op de Achtergracht liep een moeder met kind en hun huisdier (een niet aangelijnde zwart-witte hond) Ik zag de hond pas toen hij vlak bij mijn fiets was en schrok…. Toen hoorde ik de vrouw roepen: “TATA, hierrrrr.”
Ben ik langzaam bezig te verschaken?
(JvD: Tejo had nog een leuk plaatje meegestuurd, maar dat zorgde er meteen voor dat ik de mail niet kon versturen. Het plaatje krijgen jullie dus niet. Jammer, het was echt een heel leuk plaatje.)

      Disclaimer
      Aan de tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
      © 28-09-2010 CvD