50 jaar Amsterdams Opera Koor
Direct na de oorlog bestond er een grote behoefte
zich te ontspannen. In 1947 was er een Vereniging van Operaliefhebbers opgericht, waarvan de heer Hobijn voorzitter was. Binnen deze vereniging gingen er op een gegeven ogenblik stemmen op om een operakoor op te richten. En om een lang verhaal kort te maken, de oprichtingsvergadering vond plaats op 6 mei 1950 en er werd een bestuur gevormd onder leiding van genoemde heer Hobijn. Dit bestuur moest er allereerst voor zorgen dat er een dirigent kwam, dat er een zaaltje gehuurd werd om te repeteren en te vergaderen. Er moest geld op tafel komen om muziek te kopen. Wij teren na 50 jaar nog steeds op de zeer hoge inzet van de pioniers: de reeds vermelde heer Hobijn, en verder de heren De Klerk, Wiertz, Donker, Van Raamsdonk, Van Dwingelen e.a.
Een dirigent in de persoon van de heer Ringels uit Rotterdam werd gauw gevonden en de eerste repetities vonden plaats in Frascati. De heer Ringels was zeer kundig op operagebied en bestond het om in november 1951 het eerste concert met het AOK in het Concertgebouw te geven. Helaas had hij niet zoveel
tact en geduld en joeg daardoor veel leden
tegen zich in het harnas.
Er werd naar een andere dirigent omgezien en het oog viel op Bep Ogterop, die vroeger verbonden was aan de AVRO en vele malen als soliste was opgetreden. Bovendien woonde zij in Amsterdam, hetgeen ook een voordeel was. Vanaf het begin van 1952 heeft zij als repetitrice het koor haar grote liefde voor de opera overgebracht. Haar eerste uitvoering met het AOK vond plaats in Frascati in het voorjaar van 1952. Omdat het koor echter een dirigent nodig had voor het leiden van de grote concerten werd, op haar voorstel, Willem Lohoff benaderd. Door het enthousiasme van de leden
beloofde hij het koor drie maanden op proef te
nemen om te zien of er iets mee te bereiken viel.
Die paar maanden zijn echter jaren geworden.
