Voorwoord
Schreeuwen is verboden
Ze komen bij elkaar in kerken, buurthuizen of café's
en laten de ruimte denderen met hun gezang.
Van Monteverdi tot shanty, van Mozarl tot close harmony. Zeg niet dat Nederlanders niet Zanglustig zijn: zingen
is de meest beoefende vrijetijdsbesteding in Nederland, méér nog dan voetballen; dat heeft een NIPO-onderzoek uitgewezen. Ongeveer 600.000 Nederlanders
besteden meer dan een uur per week aan hun
zanghobby - meestal in koorverband.
Het is allang niet meer "gek" of "ouderwets", integendeel, zelfs zingende mannen oogsten bewondering. Bij de stichting Samenwerkende Nederlandse Korenorganisaties in Utrecht zijn bijna tienduizend koren geregistreerd. Daarnaast ïs er een grote verscheidenheid aan particuliere, "wilde" initiatieven op alle niveaus, tussen professioneel en
zo vals als een kraai ...
Meedoen en meezingen is heel populair.
Dat blijkt wel uit het overweldigende succes van de Meezing-Matthaeus in Amsterdam en andere zogenoemde scratch-concerten. Met dat laatste zingt de hele zaal mee en telt het enthousiasme zwaarder dan het niveau van de uitvoering. Veel koren hebben namelijk meer een sociale functie dan een muzikaal doel.
Daar is niets op tegen, maar hel is leuker en bevredigender als het ook nog mooi klinkt en
de toehoorder ervan kan genieten.
Grote semi-professionele concertkoren beslaan uit geschoolde amateurs en treden regelmatig op in grote concertzalen met bekende orkesten en dirigenten. Aan zangers worden hoge muzikale eisen gesteld. Ze moeten van blad kunnen lezen, zangles hebben, gevoel voor ritme en kennis van intoneren en treffen van intervallen (het zgn. solfège). Leden moeten daar regelmatig voorzingen om te laten horen of hun stem nog wel aan de eisen voldoet. Een béétje van dit alles treft u ook aan bij het Amsterdams Opera Koor, weliswaar niet zo streng als bij de bedoelde halfprofessionele koren, maar toch ...
