Vrouw

Leeftijd: 51 jaar

Adem- en ontspanningstherapie: 8 bijeenkomsten.

Verwijzing door neuroloog in algemeen ziekenhuis naar medische psychologie. Gesprek met een psycholoog vóór en na de behandeling.

klachten/probleemstelling

effect

1. Benauwdheid

2. Gespannen gevoel, vooral nek/schouders

3. Slaapstoornissen

4. Druk in het hoofd

5. Gevoel van overbelasting

6. Onrust

7. Paniekgevoelens

8. Vermoeidheid

Nijmeegse HVS-lijst

SCL-90 Klachtenlijst

Epilepsie met visuele gevoeligheid.

Bijwerkingen van Depakine (o.a. vermoeidheid, verminderde concentratie, hoofdpijn).

Te hoge eisen stellen aan zichzelf.

Psychische problemen.

Aandacht verzamelen en aandacht onderkant maken haar rustig en helpen bij het ontspannen voor het slapen.

Zit, benen wrijven: helpen haar overdag rustig te worden en ruimer te ademen. Evenals zit, voor/achter en links/rechts: bevordert deze instructie een ontspannen zithouding en verschuift de aandacht naar de zitbeentjes, hetgeen haar een stevig gevoel geeft. Dit gevoel haalt ze meerdere keren per dag terug.

Een paar keer hoorbaar uitademen: in het dagelijks leven om de adem rustiger te maken.

Staan, voelen: regelmatig in allerlei situaties. Aandacht is bij de steunvlakken, hetgeen rust en stevigheid geeft.

Ruglig, voeten optrekken: ontspant de benen en de heupen. Adem wordt rustiger.

Ruglig, voeten trekken/duwen: respons in de adembeweging, meer ademruimte in de romp.

Zit, lendenadem: adem wordt rustiger, ervaring van de adem op meer plaatsen in de romp.

Rug, wervelkolom houden, schommelen: sterke respons op de adem, deze wordt rustig maar vooral de ervaring van de ademruimte is belangrijk.

Lig, voeten houden: maakt rustig, ontspannen en geeft een aangenaam zwaar gevoel.

Zit, voor/achter maakt de houding en overbodige inspanning bewust. Beweging gaat gemakkelijker.

Spanningsvermindering: er is een afname van spanning in rust en in activiteit. In rust kan ze stiller zitten, de ogen zijn rustiger. De oefe-ningen worden met minder moeite uitgevoerd.

Cognitieve herstructurering: het besef is gegroeid dat rust belangrijk is voor het lichaam. Ze is zich bewust geworden van de invloed van haar levensstijl en denkpatronen op spanning en emoties. Ze kent haar grenzen beter en is assertiever geworden. Ze ervaart ontspannen niet meer als teken van zwakte en werken is niet alleen meer zaligmakend.

Herstel van evenwicht: ze neemt meer tijd om te rusten. Ook tijdens activiteit neemt ze tijd om de aandacht door het lichaam te laten dwalen. De drang om altijd bezig te zijn is sterk verminderd. Ze slaapt weer goed en is minder vermoeid.

Aandachtsverschuiving: ze brengt de aan-dacht vaker bij zichzelf en deze is meer over het lichaam verdeeld. Regelmatig voelt ze de steunvlakken, hetgeen haar rust en een gevoel van stevigheid geeft.

Lichaamsbewustwording: het lichaamsgevoel is toegenomen. Hierdoor merkt ze lichaams-signalen eerder op en heeft een gevoel van controle en daardoor meer vertrouwen in haar lichaam. Ze kan de gevoelens beter verwoorden.

Functioneel bewegen: de balans is meer ontspannen en gemakkelijker. De verbeterde houding valt op. Er is meer beweeglijkheid van de ribbenkast. Tijdens de instructies verlopen de bewegingen soepeler.

Functioneel en disfunctioneel ademen: in de ademinstructies voelt zij meer ademruimte en het ademen wordt gemakkelijker als deze gekoppeld zijn aan een beweging. Bij passieve aandacht ontregelt de adem. Zij heeft geen hyperventilatieklachten meer.

De klachten bleken in hoge mate het gevolg van gewone overspanning. Door de instructies zijn er zinvolle processen ontstaan die geleid hebben tot zelfregulatie. Er bleek een marge voor verandering t.o.v. beperkende voorwaarden. Deze zijn uiteindelijk niet echt belemmerend gebleken en zijn verminderd. Ook de epilepsie heeft de toename van interne zelfregulatie niet in de weg gestaan. De klachten hiervan zijn zelfs minder geworden en worden beter geaccepteerd. De vermoeidheid bleek het gevolg van overspanning en lijkt in mindere mate een bijwerking van Depakine. De psychologische problemen zijn ook afgenomen en vormen geen belemmerende voorwaarde meer.

niveau van overspanning:

redelijk in balans; de meeste instructies lukten goed en mevrouw was toegankelijk voor zelfregulatie.