Samenvatting Casus door Ellen Untoro, postcode:2461 BV Ter Aar; info@papilioteraar.nl

 

Mw. XL, leeftijd: 43 jaar, gescheiden en 3 dochters

Mw. heeft 8 behandelingen gehad in 2 periodes;

proefbehandeling van 28 -11-2007 t/m  20-03-2008 en vervolgbehandeling van 06- 05- 2008 t/m 09-07-2008

setting/medebehandeling/verwijzing

 

Mw. Komt uit zichzelf naar mij toe

klachten/probleemstelling

effect  1e periode

2e periode

1. Migraineaanvallen een paar keer in de week,

Sterk verbeterd,

Erger

2. Vermoeidheid bij het opstaan en gedurende de dag, kan moeilijk inslapen.

Sterk verbeterd,

Erger

3. a. Heeft geen contact met lichaam

Sterk verbeterd

Sterk verbeterd

3.b. Heeft geen contact met emoties vreugde en verdriet

Onveranderd

Beter

4, Pijn aan haar schouders en nek

Beter

Erger

5. Soms benauwd

Sterk verbeterd

Sterk verbeterd

NVL respectievelijk 22,

ATL respectievelijk 36,

VAS score (0-10) 7-9

NVL 20,18

ATL 23, 26

19

30

3-4

Diagnose

Beperkende voorwaarden

 

 

Malende gedachten over vroeger toen ze als kind werd misbruikt. Boosheid wordt onderdrukt.

Moeilijk kunnen concentreren.

Moet veel van zichzelf.

Astmatisch

 

 

2. beperkende voorwaarden:

Psychisch

Er is veel “moeten”. Ze stelt hoge eisen aan zichzelf, maar dit is veranderd. Het strenge voor haar zelf is ervan af. Ze neemt rustmomenten tijdens haar werk. Na haar werk kan ze nu onderuit gezakt zitten. Ook is haar reactie op conflicten veranderd. Tijdens de proef behandeling was er een burenruzie en ze zat dan angstig te trillen in een hoekje, zoals vroeger in haar ouderlijk huis . In de vervolgbehandeling kan ze met aandacht verzamelen haar aandacht op iets anders richten waardoor ze geen last meer heeft de burenruzie.

Sociaal

Gespannen sfeer in huis doordat ze boos wordt op haar dochters. Als ze haar boosheid niet uit krijg ze migraine. Tijdens en na AOT, helpt het haar in de meeste gevallen om dan zichzelf toe te spreken of door ergens anders aan te denken en diep en rustig te ademen als ze boosheid voelt opkomen waardoor haar boosheid wegebt. Daarnaast stap ze letterlijk in sommige gevallen uit de situatie en gaat dan bijvoorbeeld boodschappen halen.

 

De verantwoordelijkheden die ze voor iedereen voelde laat ze los, ze kan het tijdens en na AOT makkelijker bij de anderen laten. Ze heeft moeite dat haar moeder op ongewenste momenten bij haar op bezoek komt. Door AOT kan ze tegen haar moeder zeggen ze het fijn vindt om daar afspraken over te maken. Ze heeft tijdens haar ziekte en de verhuizing van haar dochter niet kunnen oefenen. In het vervolg behandeling zijn nieuwe beperkende voorwaarden ontstaan, 1)zorgen maken dat haar oudste dochter niet met geld kan omgaan, 2)zorgen om financiële problemen, 3)nieuwe werkplek. Ze heeft nog geen manieren gevonden om hiermee om te gaan.

Ingang: instructies

Aandacht verzamelen past ze toe als ze 1) malende gedachten heeft, 2) haar gedachten op het werk dwalen, of wanneer ze boosheid voelt opkomen, kan ze zich ontspannen, rustig worden en concentreren, terug kan komen in het” hier en nu.” Ze spreekt zichzelf toe om rustig te blijven en diep te ademen en haar boosheid ebt dan weg, 3) moeite heeft om in te slapen. Ze wordt dan ontspannen en valt snel in slaap.

Zit bevriezen oefen ze overal regelmatig om contact te maken met zichzelf en om haar houding te veranderen. Ze vindt dit een waardevolle oefening waardoor ze beter naar haar lichaam luistert.

Hoofdrollen tijdens de instructie vond ze het niet prettig, ze kreeg last van haar nek. Thuis heeft ze veelvuldig geoefend dat ontspant juist haar schouders- en nek waardoor de pijn juist verdwijnt. Ze voelt zich zwaarder, voelt wervelkolom op het matras, voelt veiliger, spieren van nek- en schouders los, gedachteloos, buik ademhaling langzaam, regelmatig losser en rustig.

Ruglig, bekkenschommelen deze oefening ontlast haar van nek pijn. Door vlakke nek heeft ze minder spanning aan haar onderrug.

Tijd, ruimte, lucht genoeg mw. past deze instructie overal toe. De zin” er is ruimte genoeg”om te ademen geeft haar het gevoel ruimte te hebben in haar borstkast. Ze vindt het fijn om deze zin tijdens het fietsen telkens te herhalen.

 

 

 

handgrepen

Zit lende adem: De ademhaling werd steeds meer dieper, rustiger, langer in haar buik, voelbaar op haar lende, uiteindelijk over haar hele romp.

Benen optillen/ bewegen en in ontspannen positie plaatsen: Ruglig, rechtervoet stijf naar binnen gedraaid, veel spanning. Na bewegen links/ rechts/ omhoog/omlaag bij het terug plaatsen van de voeten verandert haar rechtervoet van positie, het ligt platter, naar buiten gedraaid en ontspannen bij. Ze geeft aan prettig te liggen.

Trekken en duwen: Weinig adembeweging naar buik/borst, later hoewel het nog moeizaam ging, zichtbaar beweging aan haar romp en buik.

Knieën open en dicht: Eerst grote bewegingen na instructie om het klein te houden zijn de bewegingen kleiner en rustiger. Ze maakt een koppeling inademen, knieën open.

Bekken schommelen: In het begin stijf aan haar wervelkolom na 5 minuten beweegt bekken, wervelkolom en hoofd in ritme. De beweging werd steeds soepeler. Haar onderrug is in balans, nek vlakker losser en warmer. Ze zegt: ”Mijn pijn is weg.”” De pijn neemt een deel van mijn leven.”Ze was verbaasd.

Zit voor achter: Na eerst instructie zit voor achter gedaan te hebben waar mw. vanuit haar bekken haar wervelkolom stijf beweegt, ging ik over naar handgreep zit voor achter. Bij de uitvoering van de handgreep maakt mw. met de onder en boven rug vloeiende ronde bewegingen. Haar geleidelijke adembeweging van buik naar borst is duidelijk te zien. Mw. vindt de oefening prettig omdat ze haar ademhaling omhoog voelt gaan naar haar borst, ze krijgt veel lucht. Ook haar buikademhaling voelt ze goed.

Schouders trekken en duwen: In het begin veel weerstand bij haar schouders, stijf, bijna niet te bewegen. Ademhaling minimaal waar te nemen. Bij trekken en inademen, adem ze naar haar buik toe. Later kwam hele diepe ademhaling naar de borst toe. Geleidelijk aan was er een golf van heel diepe buik, borst ademhaling. Bij het navoelen zeg ze: “ademhaling is zowel in buik en borst goed te voelen, minder pijn , het lijkt dat mijn longen zijn uitgerekt, ik krijg meer adem. Het voelt beter. Nek, schouders, hoofd zijn losser. Mijn hoofd hangt laag, ik sta goed in het midden, rechter op.

Voeten trekken en duwen, bekken schommelen, schommelen wervelkolom, hoofd optillen links/ rechts in- en uitadem, schouders trekken en duwen: Mw. voelt zich na deze oefening zwaar. Schouders, nek, hoofd, wervelkolom en bekken ontspannen door heen en weer bewegen.”Voeten, bekken en hoofd in het midden. Lichte hoofd, wel wat naar links. Pijn aan mijn nek is weg. Dat is ook heel wat.” Ze was verbaasd.”Verder rustige rustige ademhaling uit mijn middenrif. Ademhaling vrijer, losser.”

Processen:

Lichaamsbewustwording

Dit is de belangrijkste proces bij mw. .Mw. heeft door AOT weer contact met haar lichaam. Ze kan haar gevoel over de stand van haar lichaam goed benoemen Ze voelt de signalen van haar lichaam beter, ze heeft respect voor haar lichaam en luistert nu er goed naar spanningstoename in haar lichaam. Ze geeft meer toe als ze moe voelt, ze gaat dan even rusten. Draagkracht en draaglast is hierdoor weer in balans. Signalen van haar lichaam zet ze om in het ondernemen van actie om overspanning te voorkomen/ verminderen. Ze is bewust van dat lichaamsbeleving anders kan zijn dan de werkelijke stand van het lichaam. Ze is bewust geworden dat ze scheef staat. Ze accepteert dat ze scheef staat.

Aandachtsverschuiving

Beter concentratie, aandacht van hoofd d.m.v. AOT kunnen verplaatsen naar lichaam. Ze kan sneller uit haar denken komen en contact maken met haar lichaam. Malende gedachten stoppen en te komen in het “hier en nu” door “aandacht verzamelen “toe te passen. Als ze boos is, richt ze haar aandacht op haar ademhaling waardoor haar boosheid weg ebt.

Herstel van evenwicht

Mw. is bewust dat ze haar eigen rust momenten kan inbouwen zelfs in actieve momenten op haar werk. Ze kan lekker genieten van niets doen. Ze kan beter inslapen, zware hoofd, benen, kuiten, moe voelen.

Energieker.

 

Spanningsvermindering

Mw. zit soms uitgezakt op de bank, ze voelt zich ontspannen. Er zijn momenten dat ze haar hoofd zwaar naar voren voelt hangen. Wanneer ze het gevoel heeft of ze door de grond zakt, net alsof ze 5 km heeft gerend. Na oefeningen hoofdrollen voel ze zwaarder wervelkolom op de matras, losse spieren in nek en schouders ook haar hoofd is los, gedachteloos. Adem in haar onder buik, langzamer, losser regelmatiger en rustiger. Functioneel bewegen

Bewustwording van de dragende structuur van het skelet. Mw. wordt bewust dat wanneer ze zich bij”zit voor achter” naar voren strekt dat haar ademhaling omhoog gaat naar haar borst waardoor ze veel lucht krijgt. Deze oefening gebruik ze wanneer ze benauwd krijgt.

Cognitieve herstructurering

Mw. geeft aan meer respect te hebben voor haar lichaam. Ze neemt nu de tijd om te rusten, “moeten” heeft ze uit haar systeem gehaald. Ze bepaald nu zelf wanneer ze nodig heeft om uit te rusten.

Conclusie:

De klachten van benauwdheid en het tekort aan contact met haar lichaam en emoties zijn in hoge mate gevolg van overspanning. Zij hebben stabiel en goed gereageerd op de toename van interne zelfregulatie tijdens de behandeling, zelfs toen door toename van belastende omstandigheden de andere klachten terugkwamen. De hoofd en nekpijn en vermoeidheid zijn ten dele gevolg van overspanning, maar nog sterk afhankelijk van belastende omstandigheden. Aanvankelijk reageerden ze goed, maar nieuwe stressoren verergerden de klachten opnieuw. Toch heeft ze de ervaring anders hiermee om te gaan. Ze heeft geleerd om de regie in eigen handen te nemen.

Ze kan over het algemeen beter keuzes maken wat ze voorheen niet kon. Het advies is verdere psychotherapeutische behandeling om dit te versterken.

 

Niveau van overspanning:

In balans, verstoord, sterk verstoord

 

Over het algemeen is het niveau van overspanning in balans omdat de meeste instructies goed lukken, de ervaringen van de instructies concreet en aangenaam zijn. De relatie van (ont-)spanning duidelijk zijn en de meeste processen herkenbaar zijn.