Samenvatting casus door Esther Tierolf, postcode: 2152 PP

e-mail: oefentherapie@tierolf.eu

Personalia: Mevr. X, 23 jaar. Zij is huisvrouw en heeft een man en een dochtertje van inmiddels 1,5 jaar. Mevr. sport niet en heeft weinig lichaamsbeweging. Zij heeft in de periode van januari –maart 2009, 1 serie van 4 behandelingen zonder goed resultaat gehad. In juni 2009 is zij op eigen initiatief bij mij terug gekomen.Zij heeft de hernieuwde start van de AOT en daarna één follow-up behandeling in de periode juni- augustus 2009 gehad.In totaal heeft zij 8 keer AOT gehad	setting/medebehandeling/verwijzing Mw. is door de huisarts verwezen en in mijn particuliere praktijk behandeld. Na de eerste serie kwam zij ook in behandeling bij een psycholoog.
klachten/probleemstelling	effect
1) Stekende pijn rond de hartstreek.	Sterk verbeterd
2) Angst voor hartfalen	Sterk verbeterd
3) Mevrouw geeft aan de ademhaling niet goed onder controle te hebben,	Sterk verbeterd
4) angstig in drukke ruimten, angst om flauw te vallen	Sterk verbeterd
NVL= 36 ATL = 39	(34) 17 (37) 19
1. diagnose De huisarts heeft HVS- achtige klachten, met li. thoracale druk pijn als diagnose gesteld. De aanwezigheid van cardiale afwijkingen is door de huisarts gecontroleerd maar is niet gevonden. Zij is vanaf haar adolescentie bekend met astma.	2. beperkende voorwaarden: Drie jaar geleden heeft zij na 38 weken een doodgeboren kindje gekregen. Mevr. nam altijd haar dochtertje mee naar de therapie. Oppas zoeken was voor haar onmogelijk, aangezien zij geen contact had met buren en geen vrienden en familie in de omgeving had wonen. Het dochtertje was zeer ondernemend en maakte veel lawaai tijdens het ontspannen. Mevr. was niet therapie trouw, afspraken werden regelmatig geannuleerd. Mevr. droeg altijd lange wijde rokken, wat het bewegen bemoeilijkte. Ook het openstaan voor AOT bleek lastig omdat zij aanvankelijk dacht dat AOT vanuit het Hindoeïsme kwam, wat in strijd is met haar geloof. Haar geloof is de leidraad in haar leven. Bij de tweede serie behandelingen had zij oppas geregeld en psychologische hulp voor haar rouwverwerking ingeschakeld.
Ingang: instructies Tijdens de proefbehandeling is gebleken dat er geen ingang gevonden kon worden. Mevr. oefende thuis niet. Een aantal oefeningen in de praktijk vond zij aangenaam om te doen. Het effect op haar klachten en algemene toestand bleef uit. Tijdens de volgende serie van 4 sessies was er wel een ingang om de AOT tot een succes te brengen en werden de volgende oefeningen positief beoordeeld: - Aandacht verzamelen: Zij geeft aan zich beter te kunnen concentreren. Het ademen vindt zij gemakkelijker gaan. - Hoorbaar ademen: Deze oefening heeft zij thuis nog wel geoefend. Zij kan dieper en vrijer ademen. - Ruglig, voeten duwen en trekken: Het voelen waar er bewogen wordt geeft haar een ruimere en gemakkelijkere ademhaling en een verbetering van mobiliteit in haar wervelkolom. - Zit voeten duwen-trekken: Haar ademhaling vertraagt en verloopt gemakkelijker. Zij zit steviger op haar zitvlak. - Zit benen wrijven: Haar rug voelt heel soepel aan, heerlijk tintelend gevoel in haar handen, warmere voeten, haar hoofd is ‘leeg’. - Staand, armen zwaaien: Dit is haar favoriet zegt zij. Haar ademhaling is in haar gehele romp voelbaar, ze staat heel stevig op de benen.	handgrepen Tweetal zit, lende ademhaling: ademhaling is dieper, zij kan beter naar de flanken ademen, zij voelt zich rustiger en zwaarder. Tweetal zit, sacrum wrijven: ook nu kan zij dieper doorademen. Haar aandacht gaat naar de warmte rondom het sacrum, wat een diepere ademhaling voor haar geeft. Tweetal, zijlig, bekken: mevr. voelt meer beweeglijkheid in het bekken. Haar ademhaling verloopt vloeiender. Tweetal, zijlig, schouder, heup: mevr. ervaart geen verschil in ademhaling, beweeglijkheid, ontspanning..etc. Alleen bij het staand navoelen geeft zij aan dat ze iets zwaarder op haar benen staat.
Processen Spanningsvermindering: Zij gaf aan tot rust te komen tijdens een oefening. Aandachtverschuiving: Zij gaf tijdens een oefening aan, niet gestoord te worden door haar eigen gedachten. Zwaarder op de voeten staan. Voelen van de warmte rondom het sacrum en daar de aandacht houden. Herstelprocessen: Zij kreeg het idee om een oefening te gebruiken tijdens aan astma aanval.	Lichaamsbewustwording:Het in stand armen zwaaien gaf pijnklachten in haar knieën en schouders Functioneel bewegen: De wervelkolom werd beweeglijker, het bekken bewoog soepeler Functioneel ademen: De ademhaling werd trager, verliep gemakkelijker en rustiger, werd dieper.
Conclusie: De mate van overspanning is na de eerste proefbehandeling niet veranderd. De oefeningen in de praktijk vond zij redelijk om te doen en heeft zij als prettig ervaren maar het heeft niet tot een zinvolle verandering, die zij thuis kan oproepen, geleid.Echter na drie maanden belde mevr. X mij op met de vraag of zij weer bij mij onder behandeling mocht komen. De beperkende factoren zijn veranderd door toedoen van psychologische behandeling. Hierdoor kwam er ruimte om meer voor zichzelf te gaan zorgen. De klachten reageerden uiteindelijk in redelijke mate op AOT en zijn dus ten dele spanningsgebonden. Haar dochter ging ondertussen een ochtend naar de oppas en zij wilde de draad weer oppakken omdat de klachten nog steeds aanwezig waren. Zij gaf aan dat ze had nagedacht over de AOT en dat deze therapie nog helemaal zo gek nog niet was. Zij was alleen alles vergeten wat we tijdens de proefbehandeling gedaan hadden en zij vroeg om herhaling van alle bijeenkomsten. ‘Volgens mij sta ik er nu meer voor open en moet ik nu serieus met mijzelf aan de slag gaan’, zei zij.	niveau van overspanning: In de eerste fase lukte geen enkele instructie en was het niveau van overspanning sterk verstoord. In de tweede fase lukten 3 van de 9 instructies en was het niveau van overspanning matig verstoord. Bij de follow-up na de zomervakantie was mw. zo positief over haar gesteldheid dat zij besloot de therapie te stoppen en indien nodig mij te bellen voor hervatting van de AOT