Samenvatting casus door Chantal Grondel-Nypels, postcode: 7301 BB, e-mail: chantalnypels@hotmail.com

V 57 jaar 16 keren adem- en ontspanningstherapie	Mw is sinds jan. 2007 klinisch opgenomen in het revalidatiecentrum en volgt hier AOT, fysiotherapie, ergotherapie, psychologie, maatschappelijk werk, bewegingsagogie, activiteiten begeleiding.
Klachten/probleemstelling	Effect
1 Emotioneel labiel, gespannen gevoel	Verbeterd.
2 Pijnklachten stomp	Onveranderd; wel meer geaccepteerd
3 Verwerking/acceptatie	Verbeterd
NVL: 16	NVL: 20, ATL: 26
1. Diagnose Mw heeft een onderbeenamputatie transtibiaal rechts ondergaan. Voorgeschiedenis: pancreas-cyste. 26 jaar geleden een miltextirpatie ondergaan. 10-12-2006 een acute arteriële afsluiting van het rechterbeen waarna een onderbeenamputatie verricht werd.	2. Beperkende voorwaarden Mw heeft moeite om open te staan voor effecten. Mw legt voor zichzelf de lat erg hoog en heeft de neiging om alles met een zinvolle reden te doen. Ook de beenamputatie is een beperkende voorwaarde, omdat het lichaam bezig is met zich aan te passen aan deze nieuwe situatie, welke veel energie vereist. Onlangs zijn in de stomp neurinomen ontdekt wat de hevige pijn verklaart. Mw is hierdoor gerustgesteld geraakt. Mw is zich de laatste tijd meer bewust geworden van haar perfectionistische eigenschappen en ze geeft aan dat ze hierdoor worstelt met zichzelf. De spanning is dus eigenlijk toegenomen. Hier gaat veel aandacht naartoe, waardoor ze het moeilijk vindt om tijd te nemen voor de oefeningen.
Ingang: instructies Ruglig, uitdrukking gezicht: Mw voelt spanning duidelijker voor het inslapen. Zit, benen wrijven: Mw zit minder verkrampt. Ruglig, aandacht onderkant: Mw richt aandacht meer op zichzelf, wordt rustiger in het hoofd. Inslapen lukt daarna makkelijker.	Handgrepen H Buiklig, ademhaling volgen en duwen/trekken: Voelde zich “rustiger, lomer, ademhaling is rustiger en dieper. Mw voelt zich ontspannen en leeg in het hoofd. Stomp is minder dominant aanwezig.” Mw was verbaasd dat ze tot zo’n diepe ontspanning kon komen, ondanks dat ze het onprettig vond om met haar hoofd in de uitsparing van de behandelbank te liggen. H Ruglig voeten trekken/duwen: Voelde zich “rustiger, lomer, ademhaling is rustiger en dieper”. Mw voelt zich in het hoofd “leeg”. H Ruglig, wervelkolom schommelen: Reactie bij staan op één been: Mw staat “stevig, plat op de voet”. Schouders hangen “laag”, dit voelt “ontspannen”. Hoofd staat iets naar beneden. Ademhaling zit “laag in mijn buik”. Mw was verrast dat zij daar niet op heeft gelet tijdens H.
Processen 1. Spanningsafname (Mw zit minder verkrampt, ronder, schouders hangen meer). 2. Cognitieve herstructurering (Mw accepteert situatie zoals die is, laat ademhaling zoals die is. Is minder paniekerig. Mw is verrast over eigen kunnen m.b.t. ontspanning. Mw begrijp na theepot-theorie meer van onbewuste processen die zich in het lichaam afspelen).	3. Aandachtverschuiving (Mw voelt zich rustiger, lomer, hoofd is leeg). 4. Functioneel bewegen (Mw zit/staat steviger, plat op grond). 5. Lichaams/spanningsbewustwording (Mw voelt na instructie meer; is zich meer bewust van pijnklachten en stomp, meer bewust van stemming).
Conclusie De klachten emotioneel labiel en moeite met verwerking/acceptatie zijn verbeterd. Mw voelt zich rustiger/lomer, is minder paniekerig en accepteert de situatie waarin zij zich bevindt, met de bijbehorende emoties, nu beter. Verminderen van pijnklachten bleek een irrëeel doel: de pijnklachten waren beperkende voorwaarden. Het gespannen gevoel is hierdoor ook verbeterd. Mw is zich sneller bewust van spanning in haar lichaam, alsook haar manier van ademhalen. Zij kan beter accepteren dat zij soms gespannen is en dat de pijn in haar stomp regelmatig aanwezig zal zijn. Interne zelfregulatie is toegenomen. Behandelingen door psycholoog en maatschappelijk werker hebben hier ook aan bijgedragen, maar tevens een verandering in de beperkende voorwaarden heeft gunstig effect gehad.	Niveau van overspanning Matig verstoord. Gedurende de behandeling is er 1 oefening (lig, aandacht onderkant) die Mw herhaaldelijk doet en daar meestal een rustgevend effect bij ervaart. Mw ervaart soms juist een onrustmakend effect. De klacht emotionele gespannenheid reageert hier wisselend op. Pijnklachten stomp reageren niet op de instructies, maar wel op handgrepen.