Samenvatting casus door Barbara van Graas, postcode: 6546 EE, e-mail: barbara.vangraas@tiscali.nl 

 

Vrouw leeftijd: 42 jaar, Medisch secretaresse, moeder van 3 kinderen, samenwonend met haar kinderen en nieuwe partner. 10 keren adem- en ontspanningstherapie, in 2 periodes 5 keer in september - november 2007, 5 keer april - juli 2008.

Geen verwijzing voor de AOT behandeling.

Medebehandeling tijdens de AOT: 1 keer consult maatschappelijk werker voor rouwverwerking.

 

Klachten/probleemstelling

Effect 1ste periode

Effect 2de periode 

1. Niet voldoende diep door kunnen ademen

licht verbeterd

licht verbeterd

2. Straatvrees

 

Lichte vooruitgang. Is weer gaan winkelen

Zo goed als verdwenen.

3. Hartkloppingen

 

Onveranderd

Tijdelijk beter, daarna terugval

4. Brok in keel

onveranderd

tijdelijk verbeterd

5. Duizeligheid

Verbeterd

tijdelijk sterk verbeterd

6.Snelle ademhaling

Wisselend

Wisselend

7. Ademnood

Sterk verbeterd

verbeterd

8. Angstig gevoel

Onveranderd

Tijdelijk verbeterd

9. Gespannenheid

Zeer lichte verbetering

Lichte verbetering

NVL: 41

27

Eerste 29, aan eind 34

Diagnose

De huisarts heeft in september 2006 de diagnose hyperventilatie gesteld en 3x oxazepam voorgeschreven. In september 2006, in december 2007 (na overlijden broer in december 2007)

en in juli 2008 na 2 x flauwvallen.

Huisarts overweegt om vanaf augustus 2008 psychotherapie in te zetten als haar situatie rondom het flauwvallen en gespannenheid niet verbetert.

 

Beperkende voorwaarden:

- Door de ziekte van haar broer in 2007 en zijn overlijden in december 2007 was patiënte erg van slag. Haar moeder was een jaar eerder overleden aan dezelfde ziekte. Dit gaf veel spanning en kostte veel energie waarvan ze moest herstellen. Desondanks verbeterden een aantal klachten.

 - Verbouwing eind september –december 2007 ervoer ze als zeer hectisch, evenals de voorbereidingen voor de verhuizing die medio in januari 2008 plaats vond.

-Traumatische ervaring van flauwvallen op straat in 2006. Psychisch: angst voor herhaling van flauwvallen op straat.  Patiënte geeft aan dat het allerergste wat haar kan overkomen is dat ze haar zoon niet van school op kan halen of niet op tijd thuis is als hij komt. Dit was voor haar in 2006 zeer traumatisch. Snelle ademhaling, ademnood, brok in keel, duizeligheid en hartkloppingen gingen hieraan vooraf. Elke keer als ze een van deze klachten krijg is ze angstig voor het opnieuw flauwvallen. Ze heeft hierdoor in 2006 straatvrees en angst ontwikkeld. Een paar dagen voor het afrondend AOT gesprek is ze thuis flauw gevallen. Ze heeft hierdoor een terugval gekregen, de klachten zijn hiermee weer sterk toegenomen. Hierna is zij nog voor een 2de keer flauwgevallen.

- Sociaal/dagindeling/patroonbinding: hoge ergotrope instelling. Neemt weinig rustmomenten in haar dagelijks leven, is vaak gehaast “zo ben ik nu eenmaal, zit in de familie” is een hardnekkige overtuiging van haar. Ze brengt hier nog weinig verandering in.

Ingang: instructies

- Aandacht heiligbeen gebruikt ze soms voor het slapen gaan. Ze wordt hier rustig van. Vooral in de 1ste periode van de therapie paste ze deze oefening vaak toe.

- Zitten/staan/bukken op de uitademing op het werk. Ze heeft ervaren en is zich bewust geworden dat ze haar adem vastzette. Doordat ze haar adem minder vast zet is de duizeligheid afgenomen.

- ‘zit aandacht voeten op de grond’ voert ze thuis uit als ze merkt dat ze snel praat en hoog ademt. Ze brengt haar aandacht naar haar voeten waardoor ze heeft gemerkt dat haar adem naar haar buik zakt en ze rustiger wordt van binnen.

 

Handgrepen

-‘Zit lendenadem’ 1x: ze wordt nog onrustiger en gaat nog sneller ademen.

-‘Ruglig heiligbeen wrijven’  4 x: betr. brengt haar aandacht naar haar heiligbeen en wordt hier rustig van. Adem voelbaar in romp en bekken naar hiel.

-‘Wervelkolom schommelen’  3x: 1e x bemoeilijkt het snelle ademen het meedrukken. Bij vervolg is het ademen minder snel, dieper, adem voelbaar in buik en borst; borstkas is meer beweeglijk.

-‘1e borstwervel duwen’ 1 x: ademhaling verdiept zich, borstkas voelt beweeglijker, voelt zich meer rustig en ontspannen.

- ‘zijlig bekkenadem’ 1x: voelt adembeweging bekken, voelt prettig en wordt rustig. Verschil in spanning in been.

Processen

Lichaamsbewustwording 

Ze let in het dagelijks leven meer op hoe ze zit, staat en ademt, klemt benen minder tegen stoel aan. Ze brengt soms haar aandacht naar haar voeten op de grond als ze merkt dat ze snel praat en hoog ademt waardoor ze minder hoog ademt. De instructies werden herkenbaar, kon beter neutraal waarnemen en leerde haar ervaringen meer onder woorden te brengen. Ze heeft de steunpunten in het lichaam duidelijk ervaren. Ze is zich meer bewust geworden van haar lichaam. Voorheen was zij zich hier niet van bewust.

 

Spanningsvermindering

Hiervan merkt patiënt in het dagelijkse leven weinig, alleen tijdens de oefensessies geven instructies wel meteen duidelijk spanningsvermindering. Dit is van tijdelijk duur. Ze heeft een begin gemaakt zich minder voor de yogales te haasten waardoor ze minder klachten heeft tijdens de les.

 

Functioneel ademen

Tijdens de oefensessies veranderde de ademfrequentie en adembeweging, deze werd rustiger. In het dagelijks leven merkt ze een enkele keer bewust de voordelen, namelijk dat ze meer vanzelf door haar buik ademt en dat ze rustig wordt als ze haar aandacht naar het heiligbeen brengt. Ze heeft gemerkt als ze uitademt bij opstaan uit de stoel en doorademt bij het bukken dat dit makkelijker gaat en is hierdoor meer gaan doorademen.

Conclusie

In alle klachten is (tijdelijke)verbetering opgetreden maar ze keerden weer terug na de terugval (2 keer flauwvallen) aan het einde van de behandeling. Alleen de straatvrees is stabiel verbeterd, heeft goed gereageerd op de toename in interne zelfregulatie en gevolg van gewone overspanning. De beperkende voorwaarden hebben grote invloed, het trauma van flauwvallen roept alle klachten weer op. Op dit moment is haar leefpatroon waarin tot op heden weinig tot geen rust wordt toegelaten en haastig gedrag de boventoon voert een belangrijke beperking. Patiënte merkt zelf dat haar klachten toenemen als ze zich haast of druk maakt. Zij weet duidelijk welke factoren de spanningen veroorzaken en dat ze te beïnvloeden zijn, maar ze integreert de AOT weinig in haar leven. Duurzaam herstel heeft niet plaatsgevonden.

Niveau van overspanning

Van verstoord naar (net) in balans.

Veel instructies lukten in het begin niet goed of moeilijk met gemengde ervaringen. Gedurende de therapie trad meer gewenning op en verliepen de instructies steeds beter, iets meer dan de helft lukte goed.