Vrouw leeftijd: 42 jaar,
Medisch secretaresse, moeder van 3 kinderen, samenwonend met haar kinderen en
nieuwe partner. 10 keren adem- en ontspanningstherapie, in 2 periodes 5 keer
in september - november 2007, 5 keer april - juli 2008. |
Geen verwijzing voor de AOT
behandeling. Medebehandeling tijdens de
AOT: 1 keer consult maatschappelijk werker voor rouwverwerking. |
|
Klachten/probleemstelling |
Effect 1ste periode |
Effect 2de periode |
1. Niet voldoende diep door
kunnen ademen |
licht verbeterd |
licht verbeterd |
2. Straatvrees |
Lichte vooruitgang. Is weer
gaan winkelen |
Zo goed als verdwenen. |
3. Hartkloppingen |
Onveranderd |
Tijdelijk beter, daarna
terugval |
4. Brok in keel |
onveranderd |
tijdelijk verbeterd |
5. Duizeligheid |
Verbeterd |
tijdelijk sterk verbeterd |
6.Snelle ademhaling |
Wisselend |
Wisselend |
7. Ademnood |
Sterk verbeterd |
verbeterd |
8. Angstig gevoel |
Onveranderd |
Tijdelijk verbeterd |
9. Gespannenheid |
Zeer lichte verbetering |
Lichte verbetering |
NVL: 41 |
27 |
Eerste 29, aan eind 34 |
Diagnose De huisarts heeft in september
2006 de diagnose hyperventilatie gesteld en 3x oxazepam voorgeschreven. In
september 2006, in december 2007 (na overlijden broer in december 2007) en in juli 2008 na 2 x
flauwvallen. Huisarts overweegt om vanaf
augustus 2008 psychotherapie in te zetten als haar situatie rondom het
flauwvallen en gespannenheid niet verbetert. |
Beperkende voorwaarden: - Door de ziekte van haar
broer in 2007 en zijn overlijden in december 2007 was patiënte erg van slag. Haar
moeder was een jaar eerder overleden aan dezelfde ziekte. Dit gaf veel
spanning en kostte veel energie waarvan ze moest herstellen. Desondanks
verbeterden een aantal klachten. - Verbouwing eind september –december 2007 ervoer ze als zeer
hectisch, evenals de voorbereidingen voor de verhuizing die medio in januari
2008 plaats vond. -Traumatische ervaring van
flauwvallen op straat in 2006. Psychisch: angst voor herhaling van
flauwvallen op straat. Patiënte geeft aan dat het allerergste wat haar
kan overkomen is dat ze haar zoon niet van school op kan halen of niet op
tijd thuis is als hij komt. Dit was voor haar in 2006 zeer traumatisch.
Snelle ademhaling, ademnood, brok in keel, duizeligheid en hartkloppingen
gingen hieraan vooraf. Elke keer als ze een van deze klachten krijg is ze
angstig voor het opnieuw flauwvallen. Ze heeft hierdoor in 2006 straatvrees
en angst ontwikkeld. Een paar dagen voor het afrondend AOT gesprek is ze
thuis flauw gevallen. Ze heeft hierdoor een terugval gekregen, de klachten
zijn hiermee weer sterk toegenomen. Hierna is zij nog voor een 2de
keer flauwgevallen. -
Sociaal/dagindeling/patroonbinding: hoge ergotrope instelling. Neemt weinig
rustmomenten in haar dagelijks leven, is vaak gehaast “zo ben ik nu eenmaal,
zit in de familie” is een hardnekkige overtuiging van haar. Ze brengt hier
nog weinig verandering in. |
|
Ingang: instructies - Aandacht heiligbeen
gebruikt ze soms voor het slapen gaan. Ze wordt hier rustig van. Vooral in de
1ste periode van de therapie paste ze deze oefening vaak toe. - Zitten/staan/bukken op de
uitademing op het werk. Ze heeft ervaren en is zich bewust geworden dat ze
haar adem vastzette. Doordat ze haar adem minder vast zet is de duizeligheid
afgenomen. - ‘zit aandacht voeten op
de grond’ voert ze thuis uit als ze merkt dat ze snel praat en hoog ademt. Ze
brengt haar aandacht naar haar voeten waardoor ze heeft gemerkt dat haar adem
naar haar buik zakt en ze rustiger wordt van binnen. |
Handgrepen -‘Zit lendenadem’ 1x: ze
wordt nog onrustiger en gaat nog sneller ademen. -‘Ruglig heiligbeen
wrijven’ 4 x: betr. brengt haar
aandacht naar haar heiligbeen en wordt hier rustig van. Adem voelbaar in romp
en bekken naar hiel. -‘Wervelkolom
schommelen’ 3x: 1e x
bemoeilijkt het snelle ademen het meedrukken. Bij vervolg is het ademen
minder snel, dieper, adem voelbaar in buik en borst; borstkas is meer
beweeglijk. -‘1e borstwervel
duwen’ 1 x: ademhaling verdiept zich, borstkas voelt beweeglijker, voelt zich
meer rustig en ontspannen. - ‘zijlig bekkenadem’ 1x:
voelt adembeweging bekken, voelt prettig en wordt rustig. Verschil in
spanning in been. |
|
Processen Lichaamsbewustwording
Ze let in het dagelijks
leven meer op hoe ze zit, staat en ademt, klemt benen minder tegen stoel aan.
Ze brengt soms haar aandacht naar haar voeten op de grond als ze merkt dat ze
snel praat en hoog ademt waardoor ze minder hoog ademt. De instructies werden
herkenbaar, kon beter neutraal waarnemen en leerde haar ervaringen meer onder
woorden te brengen. Ze heeft de steunpunten in het lichaam duidelijk ervaren.
Ze is zich meer bewust geworden van haar lichaam. Voorheen was zij zich hier
niet van bewust. |
Spanningsvermindering Hiervan merkt patiënt in
het dagelijkse leven weinig, alleen tijdens de oefensessies geven instructies
wel meteen duidelijk spanningsvermindering. Dit is van tijdelijk duur. Ze heeft een begin gemaakt zich minder voor de
yogales te haasten waardoor ze minder klachten heeft tijdens de les. Functioneel ademen Tijdens de oefensessies veranderde
de ademfrequentie en adembeweging, deze werd rustiger. In het dagelijks leven
merkt ze een enkele keer bewust de voordelen, namelijk dat ze meer vanzelf
door haar buik ademt en dat ze rustig wordt als ze haar aandacht naar het
heiligbeen brengt. Ze heeft gemerkt als ze uitademt bij opstaan uit de stoel
en doorademt bij het bukken dat dit makkelijker gaat en is hierdoor meer gaan
doorademen. |
|
Conclusie In
alle klachten is (tijdelijke)verbetering opgetreden maar ze keerden weer
terug na de terugval (2 keer flauwvallen) aan het einde van de behandeling.
Alleen de straatvrees is stabiel verbeterd, heeft goed gereageerd op de
toename in interne zelfregulatie en gevolg van gewone overspanning. De
beperkende voorwaarden hebben grote invloed, het trauma van flauwvallen roept
alle klachten weer op. Op dit moment is haar leefpatroon waarin tot op heden
weinig tot geen rust wordt toegelaten en haastig gedrag de boventoon voert
een belangrijke beperking. Patiënte merkt zelf dat haar klachten toenemen als
ze zich haast of druk maakt. Zij weet duidelijk welke factoren de spanningen
veroorzaken en dat ze te beïnvloeden zijn, maar ze integreert de AOT weinig
in haar leven. Duurzaam herstel heeft niet
plaatsgevonden. |
Niveau van overspanning Van verstoord naar (net) in
balans. Veel instructies lukten in
het begin niet goed of moeilijk met gemengde ervaringen. Gedurende de
therapie trad meer gewenning op en verliepen de instructies steeds beter,
iets meer dan de helft lukte goed. |