|
Donderdag 28 november de 10e ronde interne competitie, cyclus 1
KNSB
Za 7 dec De Waagtoren - VAS
Za 7 dec De Waagtoren 2 - VAS 2
Za 7 dec Zukertort Amstelveen 3 - VAS 3
SGA
Di 26 nov Caïssa 12 - VAS 8
Do 28 nov Oosten-Toren 2 - VAS 6
Di 3 dec Caïssa 8 - VAS 5
Do 12 dec VAS 7 - MSK 1
Do 12 dec VAS 4 - De Volewijckers 1
Uitslagen ronde 9
Door Remy Hakvoort
Met 13 spelende borden was het redelijk druk op de club. Piet van Eeghen verzorgde wederom de indeling. Er was echter een klein probleempje met de indeling: een aantal leden werden (onterecht) gesignaleerd op de club en zo dus ingedeeld. Later bleek dus dat deze leden er helemaal niet waren en moest er wat worden geschoven. Gelukkig bleek Piet door deze omstandigheden niet van slag, en even later kon iedereen toch aan zijn/haar partij beginnen. Dat betekende voor Niels van Dam echter een dubbeltaak, aangezien hij ook had aangegeven voor Sietske bardienst te zullen draaien. Niels is echter dusdanig goed in multi-tasken dat zijn stelling tegen Laurens Luijken nergens in gevaar kwam.
Rob van Dongen speelde gelijk tegen Morrison Lesger.
Zoon Joost deed het wat beter Jordi Gernaert. Hij wist in een ingewikkelde partij het hoofd boven water te houden.
Misschien geïnspireerd door door de gebeurtenissen op het bord van Joost wist Dick Paulis te winnen van Samuel Cohn.
Het is alweer een tijdje geleden dat Aran Köhler op de club was, maar hij is het schaken nog niet verleerd. Hij versloeg namelijk Peter de Leeuwe.
Remy Hakvoort wist zich in een lange partij langs Jos Arts te worstelen. Na afloop vertelde Jos dat hij misschien maar moest stoppen met schaken.
Jerry Pieter, die toevallig in de buurt stond, stak daar echter een stokje voor zeggende; dat is mijn quote al, dus jij moet gewoon doorschaken! Jerry speelde zelf tegen Floris Brouwer en wist een onnauwkeurigheid van Floris buitengewoon goed uit te buiten. Opgefleurd dankzij zijn overwinning, blijft ook Jerry gelukkig gewoon verschijnen op de clubavond.
Henri François speelde tegen koploper Victor Hendriks. Met zijn kenmerkende vlugge spel wist hij het Victor knap lastig te maken. Uiteindelijk besliste een vrijpion van Victor de partij.
Kees Straks wist tegen Peter de Casparis een uitstekende stelling op te bouwen. Maar tegen de geslepenheid van Peter kon hij toch niet op. Dankzij een geniepig truckje kwam Peter een stuk voor en dat besliste de partij.
De partij tussen Jack Smith en Milan Ramer begon pas tegen 21 uur aangezien de kat van Jack wat gezondheidsproblemen kende. Dat hield Jack echter niet tegen om, onder het motto van beter laat dan nooit, toch naar de club te komen. Milan bereikte al vlug een redelijke stelling, maar was daarna onzorgvuldig wat Jack de nodige tegenkansen bood. Aan het einde van de avond was het Milan die er met het volle punt vandoor ging.
Ben Duivenvoorden behaalde een knappe prestatie; hij hield Jaap Jung op remise.
Daan Schaink speelde tegen Tom Flesseman. Daan had een betere stelling, maar minder tijd (ook kenmerkend voor hem). In tijdnood wist hij echter wel de winnende zetten te vinden, waardoor Tom helaas met een nul naar huis ging.
Piet van Eeghen speelde tegen die andere Tom, namelijk Tom Prent. Piet verkeert goed in vorm en Tom werd daar het slachtoffer van. Rectificatie : Het omgekeerde is echter het geval; Tom wist deze 1800+ jongen te verslaan!
|
VAS 4 - Klasse 1B
Tweede ronde:
vr 22 nov.:
Zukertort Amstelveen 5 - VAS 4 = 5-3
Verslag
door Joost van Dongen
The Name of the Game
Piet van Eeghen kreeg in de aanloop naar onze wedstrijd bij en tegen Zukertort twee lumineuze ideeën. Het eerste idee vertaalde zich in een uitnodiging aan het voltallige team om bij hem op zijn zolderetage in de Kinkerbuurt te komen eten. Hij had daarvoor een vurrukkullukku pan pasta bereid, waarop een vijftal VAS'ers op af was gekomen. Het tweede idee was de muziek waarmee hij ons verwelkomde: ABBA. Ik moet dan altijd meteen denken aan het verhaal dat Jan Timman vroeger studeerde met ABBA keihard op de achtergrond. Niet omdat hij zo'n fan was, integendeel: hij gruwde ervan. Maar als je met ABBA op kan studeren, dan irriteer je je tijdens een partij minder aan omgevingsgeluid. Ikzelf was bang dat ik tijdens de partij alleen maar monniemonniemonnie door mijn gedachtes hoorde spoken.
Met maar liefst drie invallers traden we aan tegen Zuk 5. Bert, Daan en Chris hadden andere verplichtingen, maar de Hakvoort Brothers en mijn overbuurman Rommert vielen maar wat graag in.
Op bord 4 kreeg ik (1741) de sterkste tegenstander van de avond, Olav Lucas (1966). Op het moment dat de partij overging van het middenspel naar het eindspel had ik met zwart misschien een klein plusje. Op dat moment kreeg ik een remisebod. De overige borden waren allemaal nog zeer onduidelijk, maar met ABBA in het achterhoofd (Gimme! Gimme! Gimme!) kon ik niets anders dan het het bod aannemen. Terwijl we naar de analyseruimte liepen, kwam de aap uit de mouw: de lenzen van Olav waren gaan irriteren en hij zag geen steek meer.
Andy Soest (1840)kreeg op bord 5 tegen Mateo Glowacki (1759) zijn geliefde variantje op het bord, maar verwisselde twee zetten, waardoor hij een pion verloor en vergeefs een S.O.S. deed uitgaan: 0-1.
Marten van der Veen (1862) kreeg aan het eerste bord tegen Renzo Finkenflugel (1813) het Frans te verduren. Ook hier ging iets mis in de opening. De koningaanval die Marten daarna opzette kwam helaas niet uit de verf. Deze keer was het dus niet de Fransman die zijn Waterloo vond.
Milan Ramer (1977) deed op bord 2 iets terug met een ogenschijnlijk makkelijke overwinning. Eerst kreeg hij voordeel, won daarna een pion, verbeterde zijn stelling nog meer, totdat, the winner takes it all, er door Laurens Schilstra (1680) gecapituleerd werd.
Remy Hakvoort (1585) weerde zich op bord 6 kranig tegen Dirk Goes (1826), maar toen de druk erg hoog werd, hoorde ik Remy zachtjes zingen. Ik moest me echt een beetje naar hem toebuigen om te horen welke tekst het precies was. Toen het gezang op gehoorsafstand kwam, herkende ik Mama mia.
In zware tijdnood verkeerde Elco Hakvoort (1810), toen hij met een kwaliteitsoffer een matoffensief inzette. Met een dancing queen een hinderlijk paard lukte het binnen de toegestane speeltijd het punt tegen Elham Wasei (1758) binnen te slepen.
Ook Piet van Eeghen (1848) had laat op de avond beduidend minder tijd, maar het eindspel, beiden drie pionnen en een gelijke loper, was remise. Piet stelde het voor: Voulez vous?, maar Henk Boot (1949) wilde er aanvankelijk niets van weten. Vijftien loperzetten later werd het punt alsnog gedeeld.
Rommert Bakker (1592) was verwikkeld in een spannend gevecht tegen Walther Kappelhof (1789). Aanvankelijk kreeg hij binnen tien zetten al een zware koningsaanval te verduren, maar Rommert zat lekker in zijn vel. Take a chance on me, la-la-la la-la, paard op f8, denkt h7 meer dan genoeg. Na die aanval stond hij weliswaar een pionnentje achter, maar de strijd was bij lange na nog niet beslecht. Helaas kreeg hij pas de kans om iets terug te doen, toen de bedenktijd minder dan 5 minuten was. Wellicht had zijn tegenstoot beter kunnen uitpakken als ie daar meer tijd in had kunnen steken, maar met nog 5 seconden op de klok verloor Rommert een stuk en kon opgeven.
Derde ronde:
do 12 dec.:
VAS 4 - de Volewijckers 1
|
| Externe competitie SGA (vervolg) |
VAS 5 - Klasse 1A
Derde ronde:
d1 3 dec.:
Caïssa 8 - VAS 5
VAS 6 - Klasse 2A
Derde ronde:
donderdag 28 november 2013
Oosten-Toren 2 - VAS 6
VAS 7 - Klasse 2B
Tweede ronde:
di 19 nov.
WSC 1 - VAS 7 = 5-3
Derde ronde:
do 12 dec.
VAS 7 - MSK 1
VAS 8 - Klasse 3A
Derde ronde:
di 26 nov.
SGA 3A
Caissa 12 - VAS 8
Eerste ronde:
vr 13 dec.
VAS 8 - Amstel en Gein 1
VAS 1 - Klasse 2A
Derde ronde:
za 7 dec.:
De Waagtoren - VAS
VAS 2 - Klasse 3D
Derde ronde:
za 7 dec.:
De Waagtoren 2 - VAS 2
VAS 3 - Klasse 3C
Derde ronde:
za 7 dec.:
Zukertort Amstelveen 3 - VAS 3
Veel VAS'sers in de prijzen bij Chessleague Oost
Door Enrico Vroombout
Afgelopen zondag, 24 november, was er weer een Chessleague-Oost, in Amsterdam. Er werd gespeeld in 3 groepen. Vele VAS'sers deden mee.
Voor meer jeugdnieuws: www.vas1822.nl
|
